Huize Patria, een Indisch verzorgingstehuis Insulinde - voor zover we weten enig in zijn soort - welke gelegenheid biedt tot het lenen van oude en nieuwe Indische boeken. En de Toko Murah, die Indische snuisterijen en hebbedingetjes voor een zacht prijsje te koop heeft. Voor de muziek is er het Trio Music, waarvan ik de leiding heb. Net als de tot de huishoudelijke dienst behorende dames en overige medewer kers, zijn ook de muzikanten vrijwilligers en maken zij net als de anderen geen aanspraak op bepaalde voorrechten'. Maar er is meer. Insulinde Contact bezit tevens een Werkgroep Huisbezoek, bemiddelt op aanvraag in grote en kleine zaken, organiseert gezellige bustochten, houdt shows van oude Indische kleder drachten en verzorgt het maandelijkse radioprogramma 'Onder de Waringinboom' in afleveringen van een half uur. In september 1990 werd begon nen met deze informatieve serie voor de Hengelose allochtonen. De eerste in het land, denkt Hans. En meen je dat daarmee de kous af is, dan steekt hij weer van wal en blijk je het mis te hebben: 'Nu weetje het belangrijkste, want er is natuurlijk nog veel meer te ver tellen over de grootste ouderensociëteit van de stad, welke een gemiddelde bezoekersopkomst heeft van 100 voor de koempoelans en 30 voor de soos. Thea en ik zijn er vrijwel dagelijks mee bezig. Zij wordt daarin gedreven door haar menselijkheid en gevoel voor recht, zij is de moeder en zorgt voor de sfeer. Bij mij is de drang waarschijnlijk terug te voeren tot de wens om iets te doen aan de hier heersende eigenaardige oogziek te: het plotseling optreden van staar wan neer een Indo in het beeld verschijnt. Bovendien is er de wil om de zwijgzaam heid en berusting van sommigen van ons te doorbreken. Ik heb die neiging niet, ik ben er trots op een twee-culturige Indo te zijn en wil daar best voor uitkomen'. Waar hij gelijk in heeft. Thuisblijven Hans Füglisthaler: een oude Andjing Nica-kontjo, die nu niet meer met de soe pelheid van vroeger de swing, jitter-bug of andere dans op de vloer neerzet en met wat minder stemvastheid zijn liedjes kweelt, maar 'inwendig' onveranderd is gebleven. 'Het verhaal van mijn vriend' is het ver haal van een echtpaar, dat met hart en ziel de belangen van de Indische mensen én hun cultuur behartigt. Ook niet schroomt tegengas te geven wanneer in de gemeenschap de tot gids gebom- bardeerden een onaanvaardbare route voorstaan; een route, die uitgezet wordt voor een in rangen en standen onderver deeld gezelschap. En waarvan het lagere voetvolk niezend in de door de voorgan gers opgeworpen stofwolken mag mee sjokken, of achterblijven. Het is ook het verhaal van twee mensen die zich ner gens op laten voorstaan en het vertellen liever aan een ander overlaten. Veel mensen weten niet dat er in Nederland speciaal voor Indische mensen verzorgingstehuizen zijn. Huize Patria is zo'n Indisch verzorgingstehuis, opgericht in 1958 in het lommerrijke Baarn. De nieuwbouw dateert van 1973 en er zijn 59 éénper soons- en zeven tweepersoonsappartementen. In Patria heerst de vertrouwde Indische sfeer. Je kunt hier in gezelschap van leeftijdgenoten die soortgelijke ervaringen hebben, terugblikken en herinneringen ophalen uit het verleden. De verzorging is afgestemd op de specifieke wensen van de Indische bewoners, zoals de Indische eetgewoonten en vergeet de bottol tjebok niet. Hier verdwijnt die tenminste niet steeds spoorloos, omdat de verzorging weet dat Indische mensen die fles voor hun dage lijkse hygiëne nodig hebben De Vrienden van Patria is een vrijwilligersorganisatie en zij organiseren één keer in de twee jaar een Pasar Patria, die dit jaar op zaterdag 11 juni a.s. op het terrein van Huize Patria wordt gehouden. Voor de vaste bezoekers is het bekend wat er op de Pasar te beleven valt. Voor nieuwkomers zal het een heerlijke ontdekking worden. Want, zoals de vrouw van de bur gemeester van Baarn wel eens opgemerkt heeft, Pasar Patria is als spekkkoek, met veel geduld laag voor laag opgebouwd. De opbrengst van deze Pasar komt ten goede aan de bewoners van het verzorgingstehuis Patria. Daarvoor krijgen de bewoners één keer per jaar een uitje aangeboden en één keer per maand wordt er op zaterdagmiddag een koempoelan georganiseerd, waarbij dan bijvoorbeeld dia's over Indonesië worden vertoond of een Indische zang- en/of dansgroep wordt uitgenodigd. De bewoners worden dan altijd op Indische lekkernijen getrakteerd. Vrijwilligers van de Vrienden van Patria gaan iedere donderdag middag met een aantal bewoners handwerken. Deze handwer ken worden dan op de Pasar Patria verkocht. Op vrijdagmiddag komen vrijwilligers met de bewoners o.a. Indische muziek belui steren. Ook worden er Indische legenden en sprookjes verteld en herinneringen aan tempoe doeloe opgehaald. Dat alles natuurlijk onder het genot van Indische versnaperingen, zoals kwee mangkok, pisang goreng, ondé-ondé en noem maar op. Vaak blijkt de wereld heel klein te zijn, want bewoners die elkaar sinds hun kinderjaren niet meer gezien hebben, komen elkaar in Patria weer tegen. Mocht u de sfeer in een Indisch verzorgingstehuis willen proe ven, dan raad ik u aan een afspraak te maken om een kijkje te nemen. U bent van harte welkom. Wie weet wie u daar tegen komt, die u nog van vroeger kent. Ety Bruins Huize Patria Nassaulaan 58 3743 CE Baarn Tel. 02154-17446

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1994 | | pagina 25