aspirine en ging naar bed. Maar het was
een goede oefenschool en het is hem
van pas gekomen.
Het jonge personeel kreeg elke week les
in postwissels schrijven, overboeken,
enz., want dan konden ze examen doen
voor klerk. Nu was mijn man jong en drif
tig en onder het lesgeven sloeg hij vaak
met zijn vuist op tafel, en dan zagen we
Leentje Petterson snikkend de deur ope
nen en naar huis hollen. Het mannelijke
deel bleek een hoger I.Q. te hebben.
We waren dan ook blij, dat we een brief
kregen met de aankondiging dat
Magdalena Petterson in het huwelijk zou
treden met een klerk van het Residentie
kantoor. "Ik ga niet!" zei Chris, "ik kan dat
knullige kind niet zien!" Maar we gingen
toch. We zagen en hoorden van ver waar
het was.
Het lage houten huis was versierd met
slingers van klapperbladeren, overal
waren lichtjes en er was een band van
piepende violen. Ceremoniemeesters
brachten de gasten naar de voorgalerij,
waar in rijtjes stoelen stonden, net als in
de bioscoop.
Pa Petterson ontving ons op de stoep -
Ma ontbrak. Een grote schaal stond
opvallend bij de gangdeur, maar wij wis
ten toen nog niet, dat die er was om bij
dragen te krijgen voor de huwelijkskos-
ten.
De meeste bezoekers hadden zich in het
zwart geperst, de ceremoniemeesters
ook. Een bruiloft was een ernstige zaak.
Zeetje en Deetje speelden met andere
kinderen bij de buren - ik hoorde dat de
Pettersons acht kinderen hadden. Er
werd gebak en drinks gepresenteerd, en
toen verscheen in de gangopening het
bruidspaar en werd iedereen na het felici
teren de grote slaapkamer ingeperst. Wat
een geluk, dat er dames waren, die me
konden inlichten. Rietje en een paar
meisjes stonden naast de cadeautafel.
En toen kwam de mars langs het bruids
bed. Het had een dure hagelwitte gebor
duurde klamboe, met slingers papieren
bloemen langs de bovenrand. Prachtige
kussens en goelingslopen met veel kant,
twee satijnen linten met zilveren klam-
boehaken om de voorkant open te hou
den, melati bloempjes voor de geur door
het bed gestrooid, en toen zag ik midden
in het bed twee piepkleine poppetjes
samengebonden door een lint. Dat is de
hoop, dat ze veel kinderen zullen krijgen,
zei een dame mij. Nu, Leentje had een
goed voorbeeld aan haar moeder (die
nog steeds onzichtbaar was!). Er was
veel geloop door de gang naar de achter
galerij, en Chris ging ook even een kijkje
nemen. Het bleek, dat Oma en Ma
Petterson daar een kaartclub hadden -
op alle tafeltjes lagen de dobbelkaartjes
klaar. Slim bedacht, want dat bracht ook
geld in het laatje!
Ruimte om te dansen was er in de drukte
nog niet en de meeste bezoekers drukten
Pa Petterson de hand.
Thuisgekomen lachten wij dames om het
geheel - dat zouden onze Hollandse
moeders eens moeten zien.
Maar Chris was Magdalena kwijt!
Het nieuwe onderwijzerspaar kwam eind
Mei aan. Wel op tijd, want ik verwachtte
de baby in Juni! De dikke juffrouw ging
naar Java, en ik liet de klassen met een
gerust hart bij het vrolijke stel.
Nu klungelde ik in huis rond en ruimde
alle kasten op. Dat was fataal voor de
djongos, want ik miste in het buffet acht
koperen kommen, zilveren lepeltjes en
zilveren bonbonschalen. Ik was te bang
voor de djongos om wat te zeggen, en
ging spoorslags naar mijn schoonmoe
der. Kalm aan, Oom Wim zou dit zaakje
klaren.
Zondagmorgen zaten Oom Wim en Chris
in de voorgalerij - ik had me verstopt in
de zijkamer bij de naaimachine. Oom
Wim legde uit, datje een Oosterling nooit
verlegen moest maken, dus het ging als
volgt:
De Njonja Moeda miste acht kommen,
lepeltjes en schaaltjes. Hij had de leiding
van het huis gehad, hij moest voor 12 uur
zorgen, dat alles er was, anders werd de
politie geroepen.
Misschien was het een vergissing, zei
Oom. En daar wachtten we lange uren,
tot de Kokkie naar voren kwam en riep,
dat we nu toch eens moesten komen kij
ken! Daar begon de komedie! Het stel
leidde ons rond, mijn mond hing open
van verbazing. In elke regenton lag op de
bodem een Djokja vingerkom. In de
emmer van de afwas lagen de 12 lepel
tjes, en zonder erbij na te denken, haalde
hij uit zijn zak de duplicaat- goedangsleu-
teltjes, opende de deur, en daar lag op
een plank het lege lepelétui en de zilve
ren schaal! Alles had hij bij zijn dobbel-
vrienden en het pandjeshuis terugge
haald. Om kort te zijn, Oom Wim ont
sloeg ze, en 's middags kwamen twee
lieve baboes, door Oudje geselecteerd.
O, wat was ik blij, en wat heb ik veel aan
ze gehad, toen de baby kwam.
Begin Juni kwam mijn zuster van Java,
ze had grote vakantie en kwam beladen
met beeldige jurkjes Van Roemer Visser,
en o.a. een kodjong om over de baby te
leggen als ze buiten zou zijn. Mijn
schoonmoeder had alle beddegoed laten
naaien van het duurste katoen tjap
Koetjing. Mijn Moeder zond elke maand
een pakje vol verrassingen voor het eer
ste kleinkind, maar wie er kwam, geen
baby! Dus werd het een heerlijke maand,
vol uitjes en etentjes, en dansen in de
Soos. En eind Juni vertrok An weer met
de boot.
De doktersvrouw kwam sokjes brengen,
ze was vrolijk en had vier leuke kinderen.
De dokter had Juni juist zo geschikt
gevonden, want in Juli moest hij het zie
kenhuis in Sinkawang bekijken, zijn res
sort was eindeloos groot. "Wandelen!" zei
de één, "Wijn drinken", zei de ander.
Eindelijk, op 14 juli, werd mijn dochter
geboren. Mijn man zond een oppasser
rond met een groot vel papier, met de
aankondiging, dat Anna Adriana was
geboren, ledereen plaatste zijn handte
kening of een goede wens eronder, en ik
lag opgelucht in bed, want de dokter was
weggeweest die dag, maar de vrouw van
de architect was vroedvrouw geweest en
had me geholpen. Mijn schoonmoeder
straalde, ze had drie zoons, maar haar
dochtertje was gestorven en nu lag er
een kaal, wit bolletje in het bed.
Dolle dagen volgden. Elke avond toon
den de twee baboes aan Chris, wat er
die dag was gebracht. En aangezien hij
veel dagen dienst had tot zeven uur, had
hij voor de kleertjes geen interesse, maar
wierp zich op de schoteltjes en puddin
gen, eieren en vlaatjes, die zonder ijskist
toch maar zouden verkommeren. En ik at
kleine hapjes van alles, want de voeding
wilde niet vlot gaan.
Ik kreeg gezellige bezoekjes en iedereen
bewonderde het bedje met de rose linten.
Een wieg en een kinderwagen hadden
besteld moeten worden uit Singapore en
dat ging onze krachten te boven.
De leerlingen van school waren vol
belangstelling en brachten pakjes. Het
was hartverwarmend!
Er zou een logé uit Batavia komen, het
meisje van de schoolvriend in het Hotel.
Ze had haar onderwijzeresdiploma
gehaald, en omdat haar strenge vader
mijn vader had gekend, mocht ze een
vakantiemaand naar Pontianak gaan. Ze
was 18 jaar, en ik vond het heerlijk wat
aanspraak te hebben.
Met de voeding van de baby ging het
slecht, ze verdroeg geen blikmelk en was
bleek en mager. Dat kon de hotelhoud
ster niet langer aanzien. Ze had negen
kinderen grootgebracht, of ik tweemaal
per dag het kleintje kon brengen. Op
haar brede schoot lag Anna Adriana heel
genoegelijk, en dan kwam er een kom
met dik rijstewater en spinaziesap, en
duwde ze met een lepel de pap naar bin
nen, kneep het neusje dicht, zodat de
baby wel moest slikken, en wreef dan
over de beentjes, als ze gilde. Ik liep
weg, kon het niet aanzien, maar het
resultaat was verbluffend. Toen Thea
arriveerde, lag er een mollige baby in de
wagen. Ja voor een tientje hadden we
op een vendutie een kinderwagen
bemachtigd, wel zonder gummibanden,
maar de baby vond het zachte gehobbel
h e e rl ij kWordt vervolgd
37
