17 Ti ff* ''to un.t !jnawMapwl[( i :jH| jf jr.- ftiitjSi-t: Sultan Sjarif Mohammed Alkadri e met zijn familie in de istana Kadriah in Pontianak, 1938. (foto: K.l.T.) wie Pangeran Adipati Sjarif Osman, gear resteerd. Zij werden op 24 juni van hetzelfde jaar geëxecuteerd. Ook vele andere mannelijke leden van de sultansfamilie trof dit lot. Na de Japanse capitulatie werd het stof felijk overschot van de sultan herbegra ven in het mausoleum van het geslacht Alkadrie. Na de afzetting van sultan Sjarif Mohammed volgde een interregnum tot juli 1945, toen de Japanners een 18-jarige kleinzoon van de sultan, Sjarif Thaha, op de troon zetten. Hij was een zoon van Ratoe Anom Bendahara Sjarifah Fatima, een dochter van sultan Sjarif Mohammed, en Pangeran Anom Bendahara Sjarif Osman, die zelf een kleinzoon was van sultan Jusuf. Toen de rechtmatige erfgenaam van de troon, Sjarif Hamid, zoon van sultan Sjarif Mohammed, na de oorlog naar Pontianak terugkeerde, deed sultan Thaha op 27 oktober 1945 te zijnen gunste afstand van de troon. Hij was gehuwd met Raden Ajeng Sriyati, een prinses van Yogyakarta, en overleed in 1984. De opvolging werd nu zodanig geregeld, dat Sjarif Hamid als sultan Hamid II het bewind aanvaardde, en op 5 januari 1946 met zijn echtgenote, Maha Ratu Mas Mahkota Didi werd geïnstalleerd. De nieuwe sultan had het Japanse schrikbewind op West-Borneo overleefd, omdat hij tijdens de bezetting als officier van het KNIL op Java in krijgsgevangen schap verbleef. Sultan Hamid II werd in 1913 geboren als zoon van sultan Mohammed en Mas Ratoe Secha Djamilah Sjerwani en werd Mozes of Max genoemd. Hij genoot een Nederlandse opleiding, bezocht de HBS in Bandoeng en voltooi de in 1936 zijn studie aan de KMA in Breda, waarna hij als luitenant in Malang werd geplaatst. Daar trad hij in I938 in het huwelijk met Didi van Delden, dochter van een administrateur van een thee-onderneming. Uit dit huwelijk wer den twee kinderen geboren, Edith en Max. Na de capitulatie van het KNIL verbleef Hamid Alkadrie als krijgsgevangene in verschillende kampen op Java. Uit solida riteit met zijn Nederlandse mede-officie ren maakte hij geen gebruik van de gele genheid het kamp te verlaten. Na de oorlog werd hij benoemd tot adju dant in buitengewone dienst van de koningin met de rang van generaal-majoor. Sultan Hamid II was een groot voorstan der van de door de luitenant- gouverneur-generaal Dr. Van Mook ont worpen federale structuur voor het toekomstige Indonesië. Hij speelde een vooraanstaande rol in de Bijeen-komst Federaal Overleg (BFO), een overlegor gaan bestaande uit vertegenwoordigers uit alle niet-republikeinse deelgebieden, dat in 1948 werd gevormd, en op de Sultan Hamid II en echtgenote. Maha Ratoe Mas Mah Kota Didi. Ronde Tafel Conferentie in Den Haag in 1949, die leidde tot de soevereiniteits overdracht aan de Verenigde Staten van Indonesië (VSI). In het eerste (en enige, omdat reeds op 17 augustus 1950 de VSI werd omgezet in de eenheidsstaat Republik Indonesia) kabinet van de VSI werd sultan Hamid II benoemd tot minis ter zonder portefeuille. Enige tijd na de mislukte coup van kapi tein Westerling in Bandung werd hij, op verdenking van medeplichtigheid hieraan, gearresteerd en tot tien jaar gevangenis straf veroordeeld. Dit betekende het einde van zijn politieke carriere. In 1958 werd hij vrijgelaten, waarna hij in 1962, samen met o.a. Sjahrir, Anak Agungen Roem, zonder vorm van proces opnieuw gevangen werd gezet. Pas na de machtswisseling in 1966 werd sultan Hamid door Soeharto vrijgelaten. In 1958 begaf hij zich in het zakenleven, de laatste door hem beklede functie was president-directeur van de 'Perusahan Penerbangan Indonesian Air Transport' in Jakarta. Dat hij in zijn sultanaat Pontianak nog niets aan populariteit had ingeboet, bewees de enthousiaste ver welkoming door de bevolking bij zijn bezoeken. Sultan Hamid II overleed op 30 maart 1978 in Jakarta en werd bijge zet in het familiegraf van de sultans van Pontianak. Ook tegenwoordig wordt het paleis, de Istana Kadriah in Pontianak en het omlig gende terrein door de sultansfamilie bewoond. Bijzondere gebeurtenissen in de vorstelij ke familie, zoals huwelijken, geboorten, besnijdenissen en uitvaarten worden nog steeds met het daarbij behorende traditio nele ceremonieel gevierd.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1994 | | pagina 17