HO ELHSÏl IJS Ni Iffll H et ijs, dat nog niet zoo heel lang geleden buiten de groote steden onbekend was, is van genotmiddel een algemeene levensbe hoefte, ook voor den eenvoudigen Inlander geworden. Het is inderdaad moeilijk ons in te denken, dat in een niet zoo heel ver verleden onze voorgangers in Indië het genot van een koelen dronk moesten ontberen en hun dorsti ge kelen slechts met lauwe dranken konden laven. Wel hadden de welgestelden vroeger in hunne huizen soms looden koelbakken, waar in een of ander koudmakend mengsel werd gedaan om de dranken te frappeeren, maar afdoende was dit niet. Bogor 18-4-V2 Kebon Raya, een monumentje ter nagedachtenis aan de echtgenote van Raffles; Olivia Mahanne. de gebruikelijke vraag in Indonesië: 'Waar komt u vandaan?' en ook telkens opnieuw moesten we met hen op de foto. Als we weer buiten komen zitten bij de poort als gewoonlijk weer de vruchtenver kopers met hun manden vol met het heerlijkste fruit van Bogors vruchtbare aarde. Je kunt aan al dit verleidelijks niet voorbijgaan zonder er wat van mee te nemen. De plantentuin werd in feite reeds in 1817, na het Engels Tussenbestuur van 1811 tot 1816 van Thomas Raffles, aangelegd, oorspronkelijk als 'een krui dentuin geschikt ter aankweeking van gewassen en het doen van landbouwkun dige proeven'. De tuin werd aangelegd op een woest stuk grond direct achter het paleis. Pas in 1909 werd de 87 hectare grote tuin met zijn 13.000 verschillende planten voltooid. Niet ver van de toegangspoort staat een monumentje ter nagedachtenis aan de echtgenote van Raffles, op welk monu ment de inscriptie te lezen is: Sacred to the memory of Olivia Marianne Wife of Thomas Stamford Raffles Lieutenant Governor of Java and the dependencies Who died at Buitenzorg on the 26 November 1816 Overigens werd de aankomst op Java van Olivia Raffles gekenmerkt door een conflict met de echtgenotes van de Hollandse functionarissen; ze had grote bezwaren tegen hun gewoonte om kebaya te dragen, terwijl ze zich behin gen met ordinaire juwelen en sirih kauw den. Raffles verloor zijn hart aan Buitenzorg; reeds in 1811 schreef hij: 'Vanuit mijn raam heb ik nu uitzicht op het prachtige landschap, een vallei vol met rijstvelden en een romantisch dorpje aan het begin van een bergstroom die zich omlaag stort met veel geweld en bulde rend klettert over talloze rotsen; op de achtergrond een schitterende keten van bergen tot aan de toppen begroeid met bomen, gehuld in wolken'. Raffles was zo vervuld van de schoonheid van het land schap en de bergen, dat hij de Gunung Gedeh beklom. Hij trachtte met behulp van een thermometer de hoogte van de top te bepalen; hij nam aan dat bij elke 100 meter stijging de temperatuur één graad Celsius daalt en kwam zo tot de berekening dat de Gedeh 2300 meter hoog was (in werkelijkheid ruim 3000 meter). Hij beschreef het uitzicht vanaf de top: 'Vanaf de top konden we zeer ver kijken in alle richtingen: de kaden van Batavia (de haven) waar het hele scheepsgebeu- ren zo zichtbaar en duidelijk was dat we het verschil zagen tussen een brik en een schip in noordelijke richtingen (hemels breed 75 km!) en de Wine Coops Bay (Wijnkoopsbaai Pelabuhan Baru) in zui delijke richting zelfs nog duidelijker kon den onderscheiden; de eilanden rondom waren tamelijk goed waarneembaar en we konden de zee volgen tot voorbij de zuidelijkste punt van Sumatra; de bran ding op de zuidkust was zelfs met het blote oog te zien. In oostelijke richting signaleerden we de Indra Mayau (Indramayu) in ons uitzicht en de Cheribon Heuvel (de berg Tjeremay) stak hoog boven de rest uit'. Uit het Bataviaasch Nieuwsblad van 1906 Over deze hoogst belangrijke gebeurtenis bericht het officieele nieuwsblad, de Javasche Courant van 18 November 1846 het volgende: 'Gisteren is alhier (Batavia) ter reede gean kerd het schip der Vereenigde Staten Chilo, gezagvoerder Basset, komende van Boston, vanwaar het den 28en Juli j.l. is vertrokken, nagenoeg geheel beladen met IJs. Gezegde lading, op speculatie door genoem den gezagvoerder overgebracht, was aanvan kelijk bestemd voor Singapore, doch Batavia moetende aandoen, is hij door een aantal per sonen zoo dringend verzocht geworden om zijne lading alhier te lossen, dat hij van zijn oorspronkelijk plan heeft afgezien. Uitvoer van ijs uit Amerika vond in dien tijd reeds op groote schaal plaats; de ijskappen bezochten geregeld Brisch-Indie, Bengalen, Nieuw- Holland enz. Niet minder dan zestien maatschappijen brachten haar koude lading over de geheel wereld. Wij vonden vermeld, dat de ijsuitvoer uit Boston alleen in 1843 een bedrag van 17 millioen gulden opbracht! Het ijs bestond uit groote vierkante blokken en was helder en doorschijnend als kristal; de blokken lagen als groote steenen in het schip opgestapeld en waren omgeven door een dikke laag houtzaagsel. In latere jaren werden de blokken in stroo, hooi en zaagmeel in hou ten kisten verpakt verzenden. De prijs, aldus lezen wij in de Javasche Courant, is vooreerst bepaald op tien centen Recepis per pond, maar zal nader worden minder gesteld, zoo de vraag zulks toelaat. De belangstelling voor het ijs was enorm: de overheid ging daarbij voor door in de Javasche Courant het publiek er welwillend op attent te maken, dat het ijs het best gecon serveerd kon worden in wollen dekens en dat een stuk van bijvoorbeeld vier pond bij goede behandeling nagenoeg een etmaal bewaard kon worden. Het door een toeval te Batavia aangevoerde ijs werd voor velen een nieuwe bron van inkomsten, zoals uit talrijke advertenties in de Javasche Courant blijkt. Langier Esmiol, banketbakkers adverteeren, dat bij hen ver krijgbaar zal zijn a comptant ijs (glacés) met natuurlijk ijs geprepareerd. De heer G.Rodemski, machinist 'prevenieert' het geëerde publiek, dat hij ijs-toestellen 'van alle dimensien en naar de nieuwste uitvindin gen, van tin, tegen billijke prijzen vervaar digt'. De firma Voute en Gherin stelt wollen dekens verkrijgbaar. David Gilet geeft te kennen, dat hij zich belast met het gereedmaken van maaltijden, desserten en glacés; de prijs voor een avond tot klaarmaken van ijs bedroeg f25,-. Het Hotel de Provence - het tegenwoordige befaamde Hotel des Indes - plaatste de vol gende advertentie: 'Avis aux amateurs de glacés; - ils sontpre- venus, que tout les jours on trouvera de glacés aux fruits et la Creme. 28

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1994 | | pagina 28