Brisbane calling Meditations from Florida DEWATA INDONESISCH-CHINEES RESTAURANT Beeklaan 269 - Den Haag Tel. 070- 346 76 97 BABI PANGANG BRIEF UIT OCALA III Vier Indische families en wij, respectieve lijk van Pennsylvania and New Jersey besloten, na jaren van de sneeuw geno ten te hebben gedurende winters in het noordoosten van Amerika, dat de tijd was gekomen om nu maar eens af te zakken naar een warmer klimaat. Ons collectieve oog viel op Florida, de Sunshine State. Wat wil je nog meer, volop zon, de naam zegt 't al. Dus, afzakken. Gemakkelijker gezegd dan gedaan, want we hadden allemaal ons eigen huis en dat huis moest eerst verkocht worden. Omdat de economische toestand in het land niet bepaald meewerkte, zou het zeker langer duren dan we misschien wel dachten. En wat was dat een gedoe. Om te beginnen kwam er een groot bord op het voorerf van ons huis. 'For sale' stond er op. Dat gaf je wel wat sakit hati na 32 jaar in dat huis gewoond te heb ben. Er gebeurde prompt iets vreemds. Een dag nadat het bord op het voorerf was geplaatst hadden we een kortslui ting. Grote rookwolken dreven door het hele huis en met een geweldige tegen woordigheid van geest wist Wally, mijn wederhelft, met het brandblusapparaat het brandje te onderdrukken. De schade was gelukkig miniem. In Indië zouden we meteen gezegd hebben: 'De Jaga van het huis wil dat we er blijven wonen,' of iets van dien aard. Daar leek het heel erg veel op. Alles moest natuurlijk worden schoon gemaakt om het huis weer pre sentabel te maken. Drie weken later, we konden het niet geloven, was het huis verkocht en konden we beginnen alles in orde te maken voor het verhuizen. Dat klinkt heel eenvoudig, maar het was een heleboel werk. Maar goed. Wij weer naar Florida voor de tweede maal, nu om een huis te kopen waar de vier andere Indische families al een huis hadden gekocht. Deze zaten inmiddels nog 'up North' te wachten tot ze hun hui zen hadden verkocht, iets wat nog niet gebeurd was. En zo kwam het dat wij als laatsten die een huis hadden gekocht, als eersten 'down South' kwamen wonen. Het nieuwe huis was groot, compleet met echte dakpannen, net als in Indië toen. Maar het moest dus nog gebouwd wor den. Na diverse zaken geregeld te heb ben gingen we weer terug naar New Jersey, waar alles voor de grote verhui zing moest worden ingepakt. Daarna reden we voor de derde keer naar Florida, nu om er te blijven wonen, voorlopig in een huurhuis tot het nieuwe huis klaar was. De meubels en al de andere spulletjes waren er echter nog niet en zodoende zaten we de eerste vijf dagen in een hotel. Alles werd netjes bezorgd in een enorm grote verhuiswa gen en toen zaten we tussen de pakdo- zen in een klein huurhuis. We konden ons amper verroeren tussen al de rom mel, en alleen het hoognodige werd uit gepakt. Je kunt wel nagaan wat een gezoek in de pakdozen dat was als je wat nodig had! Het duurde niet zo lang voordat de ande ren één voor één arriveerden. Murphy's Law was hier aan het werk. De Wet van Murphy zegt (zeggen ze hier) dat als er iets verkeerd kan gaan dan gaat het ook verkeerd. En ja hoor, twee families kwamen op ongeveer dezelfde tijd aan in een tropische regen bui die twee dagen aanhield. Dat maakte de nieuwkomers wel wat moedeloos. Wij verzekerden hun echter dat de zon gauw weer zou schijnen, al was het maar om hun welkom te heten. We vingen ze op voor de eerste paar dagen in dat klei ne huurhuis, zes mensen en 95 grote en kleinere pakdozen. It was fun. We moes ten allemaal wennen aan onze nieuwe omgeving. Voor de zoveelste maal. Nu, na bijna anderhalfjaar, zijn wij inge burgerde en enthousiaste bewoners van onze zo kortgeleden nog onbekende woonplaats, Florida, de Sunshine State. Vooral als je uit Indië komt ben je hier zeker 'thuis'. Het grote huis dat we de naam gegeven hebben 'Vlaag van Waanzin', is heerlijk om in te wonen, zo ruim en zo licht, net als de huizen in Indië. De cirkel is compleet. Juul Lentze ZO HEEL VEEL MOOIS Op de patio van mijn zoon staat een grote Chinese pot met een bamboeplant, zeker twee meter hoog. Hij ruist en ritselt in de wind. Nooit geweten dat een bamboe in een pot kon groeien. Ook de palmen, hier binnen, staan er prachtig bij. Ze zijn een mooie decoratie voor de kamer. Mijn liefste plant in dit huis staat schuin achter me: een kleine, breed uitgegroeide boom vol bla deren, een heel jonge waringin. Hij is zo levend en als hij in de grond wordt gezet, zal hij uitgroeien tot een enorme boom. Buiten groeit de 'bottle brush' en komen grote en kleine vogels snoepen van de rode bloemen. De kooi van Carrott, de lorrakeet staat wijd open. Hij trippelt in en uit om te snoepen van de vele bloemen. Moe en voldaan zie ik hem dan wiegen op een palmtak. Carrott is heel mooi, met een zwarte kop, oranje snavel, en felgroene vleugels. Maar ook de rosellas met hun rode borstjes zijn een sieraad voor het land schap. Soms springt een vis op uit het water voor het huis. Een klein meisje op een surfboard probeert hem te vangen. Ik ben altijd vol bewondering voor de enorme varens voor de slaapkamer. De bladeren groeien als een enorme parasol boven de plant. Na de tropische regenbui van vandaag, zag ik daar twee grote hagedissen kleumen. Ze keken mij met hun grote, glazige ogen verbaasd aan, maar bleven op hun droge plaatsje. Wat een prachtige vlinders vliegen hier rond. Helemaal wit met plekken groen en indigo. Ik kreeg een brief uit Canada: 'Tilly, wij zijn in Australië geweest. Inderdaad net zo mooi en vertrouwd als ons oude Indië!' Tilly Breeman 46

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1994 | | pagina 46