ACTUEEL
Nieuw boek over ondergang van Indië
Blijft de Pasar Senang?
Vrouwenkamp Struiswijk
De heer Van Doorn (I) en burgemeester Peper bij de uitreiking van 'De laatste
eeuw van Indië'. (Foto Donner Boeken)
Op 25 maart vond bij Donner Boeken in Rotterdam de presen
tatie plaats van het boek 'De laatste eeuw van Indië.
Ontwikkeling en ondergang van een koloniaal project'.
Het is geschreven door dr J.A.A. van Doorn, emeritus hoogle
raar in de sociologie aan de Erasmus-universiteit. In een korte
toespraak memoreerde de schrijver dat hij het boek niet had
kunnen schrijven zonder zijn ervaringen in de jaren 1947-1949,
toen hij als dienstplichtig militair was uitgezonden. Zijn verblijf
leidde tot een fascinatie met de eindstrijd en ondergang van
Nederlands-lndië, een fascinatie die heeft geresulteerd in het
schrijven van verschillende boeken over het onderwerp.
Het eerste exemplaar van het boek werd aangeboden aan de
burgemeester van Rotterdam, dr B. Peper. Peper, die ooit een
doctoraalscriptie schreef over de Javaanse landbouw in de 19e
eeuw, nam het boek enthousiast in ontvangst en zegde zelf toe
het te zullen gaan lezen.
Tweemaal per jaar, in maart en oktober veranderde het
Wijkgebouw Prinsenhof aan de Eykmanlaan in Utrecht van
identiteit. Dan werd het 'Indisch', dan rook en klonk het Indisch
want dan was er 'Pasar Senang'. Een kwart eeuw zorgde
Stichting voor Gerepatrieerden Utrecht voor dit jaarlijkse evene
ment dat in één dag (de pasar was een eendagsvlieg) honder
den bezoekers liet genieten van heerlijk eten en snoepen, koop
jes halen bij een rommelstand, mooie Indonesische spulletjes
kopen bij een andere of niet kopen maar alleen maar kijken bij
weer andere. De kinderen konden grabbelen en raden en prijs
jes winnen. Er was muziek en af en toe een leuke show. Wie
het van 10 uur 's morgens tot 8 uur 's avonds kon volhouden
had een heerlijke, gezellige dag gehad. Senang, prettig, geluk
kig; een goede aanduiding voor deze markt. Geen entree, je
kwam en ging, het entreegeld kon worden besteed aan het
kopen, eten en drinken. En de opbrengst daarvan ging voor een
groot deel naar liefdadige doelen in Indonesië maar ook hier.
Het batig saldo van zo'n pasardag was altijd verrassend hoog
omdat de onkosten miniem waren. Geen dure stands en...de
medewerkers werkten belangeloos, het enthousiasme en daar
na de voldoening waren de beloning.
In april traden voorzitter en penningmeester af. Pasar Senang
heeft vele bestuurswisselingen gehad, ouderdom of slechter
wordende fysiek waren veelal de oorzaak. Het huidige bestuur
Arthur Nemmers, Peter Verleye, mw. Zitter, Humprey Hermans
en Raymond Thomas kan er nog vele jaren tegenaan en barst
van de nieuwe leuke ideeën. Meer shows, voordrachten,
demonstraties, muziek die èn de Nederlandse èn de Indische
bezoekers zal aanspreken. Maar er is nog een tekort aan
medewerkers die belangeloos hun diensten willen verlenen.
Optredens, keukenwerk en nog vele diensten die de Pasar kun
nen laten draaien als voorheen. Wie heeft er zin in? U doet
goed werk, leuk werk en de voldoening als de Pasar weer 'sen
ang' is geweest op die ene zaterdag, is een ruime beloning.
Wie wil, kan bellen met Raymond Thomas (2e penningmees
ter); tel. 070 389072.
Lilian Ducelle
Els Michielsen- Baljon
Een expositie, dat is het tentoonstellen van materiaal. Maar
hoeveel bezittingen of souvenirs kan en wil iemand, een gevan
gene, meenemen uit een Japans interneringskamp en het dan
ook nog eens vijftig jaar bewaren om er dan een expositie mee
samen te stellen. Precies, niet veel. En toch is dét nu, wat er
plaats vond. In dat vrouwenkamp Struiswijk, was Els
Michielsen- Baljon, keuken hantyo, oftewel hoofd van de kamp-
4
