Douwes Dekkerhuis
Buitenlandse gerechten op
straat
Maatregelen tegen de pers
bevolking, omdat hun huizen vaak dicht
bij het strand staan. Voor een overnach
ting betaalt men Rp 1000 tot 5000.
Bron: Suara Pembaruan
noveerd is, heeft het nog vrijwel hetzelfde
aanzien als in de tijd van Karta
Natanegara. Het graf van Karta
Natanegara dat achter de daar dichtbij
zijnde Al Ar'af moskee ligt, wordt door de
bevolking als heilig vereerd. Een interes
sant trekje van Jalan Multatuli is dat de
twee huizen, dat van regent Karta
Natanegara en dat van Douwes Dekker.
Huis van Eduard Douwes Dekker
In Rangkas Bitung, de hoofdplaats van
het regentschap Lebak in Banten, leeft
de herinnering aan Multatuli (Eduard
Douwes Dekker), de auteur van de Max
Havelaar, nog altijd voort. Een korte
periode, van 21 januari tot 4 april 1857,
was Douwes Dekker assistent-resident
van Lebak. Het huis waarin hij toen
woonde, is er nog en staat op korte
afstand van de Jalan Multatuli, een van
de hoofdstraten van Rangkas Bitung. Het
maakt tegenwoordig deel uit van het
complex van het Centrale Ziekenhuis in
deze plaats. Sommige kamers zijn in
gebruik als kantoren van de plaatselijke
gezondheidszorg, en een kamer met
oud-Hollandse tegels is het kantoor van
het hoofd van de plaatselijke afdeling van
het ministerie van Gezondheid. Niet
iedereen in Rangkas Bitung is nog
bekend met de man die het plaatsje
beroemd maakte. 'Eerlijk gezegd, weet ik
het niet goed. Er is hier een weg, die
Multatuli heet, en een huis dat zo heet.
Men zegt, dat het huis toebehoorde aan
een man, die Wes Dokar (Douwes
Dekker) heette. Ik weet niet wie dat was.
Misschien was het een Hollander, omdat
veel Nederlandse toeristen hier komen
om het huis te zien', zegt een
becakbestuurder, een inwoner van
Rangkas Bitung. Volgens Asep
Sahdiana, woordvoerder van het regent
schap Lebak, resten er nog slechts drie
originele onderdelen van het huis van
Douwes Dekker: een verwaarloosde put
voor drinkwater, die voor het huis ligt, de
Hollandse tegels in een van de kamers,
en drie meter lange dakgevel aan de lin
kerkant van het huis. De vroegere
woning van Adipati Karta Natanegara,
regent van Lebak en tegenspeler van
Douwes Dekker, ziet er beter onderhou
den uit. Het is nog steeds de ambtswo
ning van de regent en hoewel het gere-
Huis vanKarta Natanegara
tegenover elkaar liggen, als het ware
symboliserend dat de twee mannen voor
eeuwig strijdend tegenover elkaar staan.
Bron: The Jakarta Post
Tegenwoordig kan men op diverse plaat
sen in Jakarta Europese en Japanse
gerechten, zoals verschillende soorten
steak, pizza, lasagna, tempura en teraya-
ki, goedkoop en toch lekker op straat
kopen. Daarvoor hoeft men niet meer
naar een duur restaurant of hotel te
gaan. Wahono (26), student aan de tech
nische faculteit, opende samen met zijn
broer een warung kaki lima met Japanse
gerechten, waar de prijzen Rp 2500 tot
Rp 3500 per portie zijn. Het idee was
afkomstig van zijn broer, die vijfjaar in
een Japans restaurant heeft gewerkt en
voor zichzelf wilde beginnen. Per avond
verkopen ze ruim 200 porties, en maken
een winst van 200 tot 300 duizend rupi-
ah. De klanten zijn meestal studenten,
jonge filmsterren en buitenlanders. De
kwaliteit doet niet onder voor die in res
taurants. De bereiding is hetzelfde, de
prijzen liggen lager. Wahono en zijn
broer hebben elf helpers, soms is het zo
druk dat ze de bestellingen naar de
auto's waar de klanten zitten, moeten
brengen. Abubakar (37) is gespeciali
seerd in steak. Zijn warung heet Abuba
en hij heeft vijftien helpers. Hij begon als
bordenwasser in een hotel, waar hij op
17- jarige leeftijd werd bevorderd tot kok.
Hij gaf zijn ogen goed de kost, praatte
met buitenlanders en besloot zelf te
beginnen. Behalve steak verkocht hij in
het begin nasi goreng, sate en bami.
Hoewel de steak duurder was dan de
andere gerechten, was deze zeer laku
(gewild). Eerst ging hij rond met een
gerobak (vrachtwagen) maar al gauw
opende hij een warung. Onderzijn klan
ten zijn enkele Arabieren en Amerikanen.
Zuil werkte tien jaar in een Italiaans res
taurant. Op een zeker ogenblik was hij
het oneens met zijn baas en begon voor
zichzelf. Zo ontstond Pizza Zuil in de
Melawai buurt (Zuid-Jakarta). Een tafel,
twee lange banken, een komfoor en een
oven is alles wat er voor zijn warung
nodig is. Zes helpers brengen pizza,
lasagna, macaroni en spaghetti per bus
naar kantoren waar Zuil klanten heeft. Op
zaterdagavonden verkoopt hij 70 pizzas
en 150 porties lasagna, en maakt een
winst van Rp 30 000.
Bron: Nova
Op 23 juni kregen drie weekbladen,
Tempo, Editor en Detikeen verschij
ningsverbod opgelegd, omdat ze 'natio
nale onrust zouden verspreiden'. Tempo
had een artikel gepubliceerd over de kri
tiek die is geleverd op de levering van 39
tweedehands oorlogsschepen aan
Indonesië. Achtergrond van het verschij
ningsverbod vormt de machtsstrijd met
als inzet suksesi, de opvolging van presi
dent Soeharto. Detik wijdde onlangs een
groot artikel aan de kansen van
vice-president Try Sutrisno, generaal b.d.
en favoriet van het leger, op het
presidentschap. Soeharto-favoriet
Habibie dingt ook naar het hoogste ambt.
Detik geniet de sympathie van Soeharto-
critici binnen het leger. Habibie is voorzit
ter van het Verbond van Moslem
Intellectuelen (ICMI). De strijdkrachten,
die veel waarde hechten aan het seculie
re karakter van de republiek, zijn tegen
deze politisering van de religie. De con
currentie om sleutelposities binnen de
bureaucratie en de staatsbedrijven is een
andere bron van tweespalt binnen de
Indonesische elite. Ook binnen het door
burgers gedomineerde kabinet is er ver
deeldheid, met name wat betreft de eco
nomische politiek. In Jakarta en andere
steden werd tegen het verschijningsver
bod gedemonstreerd en het aftreden
geeist van minister van informatie
Harmoko. Onder de demonstranten
waren journalisten, studenten, kunste
naars en andere intellectuelen. In Jakarta
sloegen veiligheidstroepen in op een
demonstratie. De dichter Rendra en
anderen werden voor verhoor meegeno
men naar het hoofdbureau van politie.
Twintig personen werden door de rechter
veroordeeld tot geldboetes of celstraffen.
Bron: NRC/Handelsblad
16
