POIRRIÉ'S
PERIKELEN
Te koop gevraagd
J.G. Yssel De Schepper
ALLE
VERZEKERINGEN
Dik of dun bloed
Een beetje dollen met elkaar is goed.
Vooral als iedereen op apegapen ligt en
alle arbeidsvreugde verdwenen is als
sneeuw voor de zon. Op zo'n cruciaal
moment moet iemand het voortouw
nemen om de boel wakker te schudden.
Dat deed afgelopen hete zomer een
jonge medewerker van onze krant.
'Jij hebt er zeker geen last van', verbrak
hij de lome stilte. Ik, een beetje afwezig:
'Waarvan?' 'Van de hitte, natuurlijk', zei
hij ongeduldig. Hij had zijn doorweekte
T- shirt tot ver boven zijn navel opgetrok
ken en zat wijdbeens voor de ventilator
zichzelf met een tijdschrift te bewaaieren.
'Is toch krankzinnig deze warmte.
En ze zeggen dat het de eerstkomende
dagen zo blijft. Van mij mag het drie
dagen achter elkaar regenen', mopperde
hij.
Zelf maar half bij de tijd door de benau
wende hitte, had ik geen behoefte aan
een zinloos gesprek over het weer, dus
zei ik hem dat hij zich niet zo druk moest
maken. 'Niet zo zwaaien met armen en
benen en niet te veel praten. Krijg je het
alleen maar nóg warmer van.'
Hij keek mij aan alsof ik zijn moeder net
beledigd had en draaide zijn bezweette
gezicht weer naar de ventilator.
'Moet je óók niet doen', zei ik hem, 'in de
eerste plaats kun je zo een lelijke kou
vatten en in de tweede plaats zitje pre
cies in de luchtstroom en verhinder je dat
ik wordt afgekoeld.'
'Nonde ju', zei het jong, 'ik kan hier ook
niets goeds doen. Moetje nog koffie heb
ben?' Ik knikte.
Na met veel gezucht en gesteun de koffie
te hebben gehaald, begon hij weer: 'Nee,
eerlijk. Jij hebt toch geen last van de
hitte? Volgens mij zijn Indische mensen
er helemaal aan gewend. Ze zeggen dat
jullie bloed dunner is. Dat van ons is dik
ker, daarom krijgen we het zo gauw warm
en gaan zweten. Kun je goed zien als het
wat warmer is.' En na enig peinzen: 'Dat
jij goed tegen de warmte kunt, komt mis
schien ook van de jenever. Als je dat spul
drinkt, wordt je bloed vanzelf dunner. Is
trouwens goed voor hart en bloedvaten,
hebben ze me verteld.' Ik bespeurde een
ondertoon van spot, maar had 't gewoon
te warm om er op te reageren.
Cas, zo heet dat jong, bleek echter niet
van zins om mijn goede raadgevingen ter
harte te nemen. Onverdroten doorgaand
met zichzelf koelte toe te waaieren, draai
de hij zich om en begon weer te praten:
'Eigenlijk snap ik er niks van. Als je dik
bloed hebt zoals wij, dan zou je zeggen
dat daardoor ook de bewegingen trager
worden. Heb je dun bloed, zoals bij jullie,
dan zouden die bewegingen dus vlotter
zijn. En dat is dus juist niet waar. Ik heb
ten minste nog nooit gezien dat jij iets
snel deed, in tegendeel. Meestal doe je
alsof je een zee van tijd hebt. Om zenuw
achtig van te worden. Ik word er teninste
niet goed van.'
Hij keek schijnheilig naar het plafond en
wachtte op mijn repliek. Die kwam niet,
want daar voor had ik het te warm en hij
teveel gelijk.
'Word je daar nou zelf niet moe van?',
probeerde Cas nogmaals.
'Waar van?', vroeg ik hem. 'Van die hitte
natuurlijk. En van dat op je dooie gemak
doorgaan met corrigeren. Ik had allang
die hele computer uit het raam gegooid
en was naar Bussloo gegaan.'
Ter verduidelijking: Bussloo is een grote
recreatiepias hier in de buurt. Daar gaan
bij goed weer hele volksstammen verkoe
ling zoeken. Lig je ingeklemd tussen
ingevette lijven en moet je bij wijze van
spreken eerst 'krokodil aan bakboord'
schreeuwen voordatje in het water een
plaatsje kan krijgen. Bovendien sterft het
daar soms van de bijen. Dus zeg ik Cas
dat die computer eigendom van de baas
is en te zwaar om naar buiten te gooien,
massaal recreëren mij niet bepaald aan
trekt, ik allergisch ben voor bijensteken
en de baas best eieren voor zijn geld
mag krijgen. Niet teveel natuurlijk, maar
toch.
Cas blies wat lucht onder zijn T-shirt en
gaf het op: 'Die koffie is ook niks. Ik ga
een ijsje halen. Moet jij er ook een?'
'Niet doen, Cas', waarschuwde ik hem,
'als je lijf warm is en je gooit er iets kouds
in, krijg je het zelfde effect als bij een
oververhitte motor. Als je daar ijskoud
water in gooit explodeert de hele boel in
je gezicht. Alleen gaat het bij het mense
lijk lichaam de andere kant uit'.
Cas keek me eerst wat weifelend aan en
begon toen te grinniken: 'Als je dik bloed
hebt kun je daar wel tegen. Weet je zeker
datje geen ijsje moet?' Ik knikte, waarop
hij het gebouw verliet om zijn ijsje te
halen.
Die dag, de heetste, benauwdste en
ondraaglijkste van de maand juli, at Cas
zich ongans aan ijsjes.
De dag daarop niet. Volgens zijn schoon
vader, die af en toe langs komt, was hij
van binnen een beetje ontregeld en had
hij zo vaak heen en weer moeten rennen,
dat hij op het laatst maar voor de WC was
gaan zitten.
Was minder vermoeiend. Cas werkt
allang weer, maar praat nooit meer over
dik of dun bloed. En hij vraagt ook nooit
meer of ik ook een ijsje wil.
(Advertenties)
door verzamelaar schilderijen uit
Ned.-lndië van o.a.
G.P. Adolfs, Frits Ohl,
P.A.J. Moojen, W. v.d. Does,
Jan Frank, H. van Velthuysen,
A. Breetvelt en anderen.
Tel. 01829-3492
Alg. Assurantiebedrijf "Argo"
Kantoor en woonhuis Corn, de Witt-
laan 83, Den Haag, tel. 070 - 355 71 72
14
