Ergens ben ik Indisch
Inge Dümpel
Soms hardop gesproken, soms slechts een vluchtige gedachte.
Zeker als je ver van Indonesië bent geboren en opgegroeid lijkt
het of er geen band meer is met dat land waar je (groot)ouders
vandaan kwamen. Mijn zoon zegt: 'Ik ben een Indische Belg.
Het gevoel ergens banden te hebben met Indonesië, maar hoe,
hoe sterk die zijn en wat wil je ermee. Waar hoor je thuis, waar
voel je je thuis?
In de gedichtenbundel Wind ademt in zijn eentje vond ik twee
gedichten die heel illustratief zijn voor deze gevoelens. Met toe
stemming van de uitgever neem ik ze over, samen met mijn ver
taling.
Het eerste gedicht is van Ernst Jansz die in de jaren tachtig bij
de popgroep 'Doe Maarspeelde. Het nummer staat op de
elpee Skunk uit 1981. Misschien dat het nu op CD staat.
Sawitri Saharso is in Amsterdam geboren en getogen. Te oor
delen naar de inhoud van haar gedicht heeft ze een Indisch
uiterlijk. Zelf heeft ze daar geen moeite mee, maar haar omge
ving reageert wel op haar uiterlijk, wat haar soms irriteert.
Zou de conclusie kunnen zijn: jezelf zijn, waar je ook bent?
RUMAH SAYA
ERNST JANSZ
MY HOME
Geen berg aan de horizon
In het land waar ik ben geboren
Geen berg aan de horizon
Alleen ivoren torens
Rumah saya
Di mana?
Rumah saya
Bukan bukit di tepi-tepi langit ini praja, ini praja
Bukan bukit di tepi langit saja
Benteng-benteng gading saja
En dan verlang ik naar een ander huis
In het land van mijn vader
Maar ook daar zal ik een vreemde zijn
In het land van mijn vader
Rumah saya
Di mana?
Rumah saya
Bukan bukit di tepi langit ini praja, ini praja
Bukan bukit di tepi langit saja
Benteng-benteng gading saja
No mountain at the horizon
In the land where I was born
No mountain at the horizon
Only ivory towers
My home
Where is it?
My home
No mountain at the limits of the sky at this beginning, this beginning
Not just the mountain at the end of the sky
But only ivory fortresses
And then I long for another home
In the land of my father
But there, too, I will be a stranger
In the land of my father
My home
Where is it?
My home
No mountain at the limit of the sky at this beginning, this beginning
Not just the mountain at the end the sky
But only ivory fortresses
Uit: Wind ademt in zijn eentje (Uitgeverij De Geus, Breda)
NAMEN Sawitri Saharso
Soms noemen ze me half
En vinden ze me niet echt genoeg
Te gewoon
Of toch te anders?
Gereduceerd tot een exotisch ding
'Het lijkt wel een Japanner!'
Ik, geboren en getogen Amsterdammer
Maar dat willen ze niet weten
als ze vragen: waar kom je vandaan
Sommigen zeggen dat ik me zwart moet noemen
ben ik dat?
Misschien, ik ben zoveel
Van her en der verzameld
Maar toch: ik ben er
Hier en nu
En voor mij ben ik natuurlijk mijzelf
gewoon, echt, niet gespleten,
met of zonder naam
Uit: Wind ademt in zijn eentje (Uitgeverij De Geus, Breda)
NAMES
Sometimes they call me half
And they don't find me real enough
Too common
Or indeed too different?
Reduced to an exotic thing
'It does look like a Japanese!'
Me, born and raised in Amsterdam
But that is not what they want to know
when they ask: where do you come from?
Some people say I should call myself black
Am I?
Maybe I am so much
a collection of there and there
And yet: I do exist
Here and now
And to myself I am, of course, myself
Plain, real, not with a split personality,
with or without a name
25
