MIJN VAKAN Door Esmeralda Kraft van Ermel Esmeralda is 16 jaar oud en leerlinge aan het St. Antoniuscollege in Gouda (4e klas HA VO). Haar reis verslag is gekwalificeerd als één van de beste van de klas. 11 Dit jaar gingen we op vakantie naar Indonesië voor maar liefst zeven weken. We bezochten de eilanden Java en Bali. Op Java bleven we vijf-en-een-halve week, en op Bali maar een klein weekje. De reden waarom we op Java zo lang bleven, is dat mijn ouders er vandaan komen. Mijn vader komt uit Djakarta en mijn moeder uit Semarang, dit was de eerste keer in 30 jaar, sinds ze in Holland zijn, dat ze terug gingen. Ik ging met mijn ouders, mijn broer en zijn vriendin. Jakarta heeft een behoorlijke indruk op mij gemaakt. Het leek wel op New York, auto's met geblindeerde ramen, wolken krabbers, enorm veel banken, bijzonder grote supermarkten en winkelcentra, maar achter al dit groots een net zo'n grote armoede. Het was hier in Jakarta wel vreselijk benauwd en warm. Ook Tumpang, dat vlak bij Malang ligt, heeft indruk op mij gemaakt, er waren hier n.l. schitterende plantages. We maakten een jeeptocht midden in de nacht naar de Bromogebergte om daar de zonsopgang te bewonderen. Tijdens die jeeptocht was het ijskoud. Het was zeker wel nul graden Celsius en we zaten in een open jeep! We reden dwars door de bergen heen o.a. op een smal paadje met links en rechts van je ravijnen. Achter in de jeep kon je staan, wat ik echt te wauw vond gewoon. Niet alleen Jakarta en Tumpang hebben grote indruk op mij gemaakt. Neen, over al waar we kwamen was het prachtig. Zowel Oost-, West- als Midden-Java waren schitterend. De natuur, de sawa's, de rijstvelden, de regenwouden, de ravij nen, de bergen en de mensen, alles was prachtig. Op Bali zaten we bijvoorbeeld in het plaatsje Candidasa aan de zee. Bagusü Je werd warm en koud van bin nen als je de kleuren van de zee zag met daaromheen strand dat bezaaid lag met koralen, omringd met stukken jungle. En op het strand lopen jongens die vragen of je wilt snorkelen. De bevolking werkt keihard voor een paar gulden per dag. Ze werkt vanaf vier/vijf uur 's ochtends tot twaalf uur 's nachts, dag in, dag uit. Ze zijn heel vriendelijk, gastvrij, tolerant, verdraagzaam, behulp zaam en optimistisch. Ondanks het grote verschil tussen arm en rijk, helpen ze elkaar en blijven ze lachen. Als je ergens loopt, door een kampong of op straat, groeten de mensen je altijd en vragen waar je vandaan komt, waar je heen gaat, of ze je misschien kunnen brengen en of je wilt komen eten. Ze zijn heel erg nieuwsgierig en hebben veel belangstel ling voor elkaar. Kinderen komen je ach terna gerend om te vragen of ze op de foto mogen. Als je autopech hebt, helpen ze je allemaal. Wanneer je een drukke weg over wilt steken, wuif je even met je hand en ze stoppen (iets wat je in Hol land maar niet moet proberen). Ze blijven ook heel rustig als er iets gebeurt. Een voorbeeld, dit gebeurde in Yogya: een man werd aangereden op zijn fiets door Esmeralda Kraft van Ermel (links) en reisgenote Joke Meerkerk op de foto met Pisang Tanduk. een motor. En het enige dat hij zei was: 'Adoeh, sayah jatuh', oftewel 'Oh jee, ik val.' De motorrijder verontschuldigde zich en de man werd overeind geholpen en fietste weer rustig verder. Geen kwaad woord was er gevallen! Het was een onvergetelijke vakantie. We hebben enorm veel gezien, tempels, plantages, batikexposities, zilversmeden, weverijen etc. Ik heb kennis gemaakt met de bevolking, een stukje Azië en een andere cultuur die bij mij thuis altijd al leefde, maar die ik soms niet helemaal begreep en nu ik in Indonesië ben geweest, wél begrijp. Ik kijk nu ook veel rustiger tegen bepaalde zaken aan. Ik wil heel graag terug, liever vandaag dan morgen en als het kan blijf ik er wonen. Indonesië, het land waar ik me in die zeven weken meer thuis heb gevoeld dan hier in dit land in zestien jaar. Het is een land met fantastische mensen, heerlijk eten en een adembe nemende natuur. Als je ooit het geld en de tijd hebt om er heen te gaan, moetje dat zeker doen. Het verbreedt je horizon en het is een fantasti sche ervaring. Sampai berjumpa lagi. O

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1994 | | pagina 11