/INDONESISCH}
NIEUWS I
Dag van de Strijdkrachten
Theresiakerk 60 jaar
Regen van sneeuw
in Irian Jaya
Water is kostbaar
Het spookdiertje van Tangkoko
17
Samenstelling: Charles Manders
en Ellen Sundah
leder jaar wordt op 5 oktober de dag her
dacht, waarop de Indonesische strijd
krachten (ABRI) werden opgericht. Dit jaar
bestaat de ABRI (Angkatan Bersenjata
Republik Indonesia) 49 jaar.
Verschillende keren werd deze herden
king op grootse wijze gevierd, maar de
herdenking die dit jaar werd gehouden
was eenvoudig. De plechtigheid vond
plaats op het terrein waar zich vroeger
het vliegveld Kemayoran bevond. Nadat
president Soeharto de openingsrede had
gehouden, werden een aantal demon
straties gegeven. Op de foto is een
ABRI-marine mei rubberboten
torenformatie te zien van de marine,
bestaande uit rubberboten met bovenop
staande een vrouwelijk lid van de strijd
krachten, dat een bericht seint met sein
vlaggen. Voor dit evenement was veel
belangstelling.
Bron: Suara Pembaruan
De door de Nederlandse architect
J.Th. van Oyen in 1934 gebouwde
St. Theresiakerk in Jakarta bestond op
1 oktober 60 jaar. Om dit te herdenken
werd een plechtige Hoogmis opgedragen
door Mgr. Pietro Sambi, vertegenwoordi
ger van het Vaticaan in Jakarta. Na
afloop van de plechtigheid was er een
feestelijke bijeenkomst.
Bron: Suara Pembaruan
Twee dorpen in het regentschap Jaya-
wijaya in Irian Jaya, met 4246 inwoners,
hebben veel schade geleden door regens
van sneeuw. Honderden hectaren jalar-
tuinen zijn vernield. Er zijn geen slacht
offers, wel hebben sommigen last van
influenza en buikpijn. Omdat deze dorpen
geïsoleerd liggen - te voet duurt de reis
erheen enkele dagen - werd het bericht
van deze sneeuwregens te laat ontvan
gen, zodat niet direct hulp kon worden
gezonden.
Er zijn nu maatregelen genomen en er is
een team naar het gebied gestuurd met
Cessna-vliegtuigen van de Missionary
Aviation, opdat er geen tekort aan levens
middelen ontstaat zoals in 1982 en 1989
het geval was.
Bron: Suara Pembaruan
Er zijn streken in Indonesië waar drinkwa
ter een schaars artikel is. Zoals in
Gunungkidul, Midden-Java, waar de
bevolking waterbakken gereed houdt om
regenwater op te vangen. In de droge tijd
wordt dit water gebruikt om te drinken en
te baden. Als dit water verbruikt is, baadt
men in vijvers en moet drinkwater
gekocht worden, per tank met een inhoud
van 5.000 liter kost dit Rp 18.000. Er is
nu een project dat in de behoefte aan
drinkwater moet voorzien, van de rivier
Goa Bribin worden 6873 verbindingen
met huizen gemaakt, waardoor 98.000
Regenwateropvang in Gunungkidul
mensen water zullen kunnen krijgen.
Bovendien zullen 248 hydrantinstallaties
worden aangelegd, waardoor zij die thuis
nog niet zijn aangesloten op de waterlei
ding, om beurten water kunnen halen.
Bron: Kompas
Een unieke diersoort vindt men in het
beschermde gebied Tangkoko, Bitung,
Minahasa, Noord-Sulawesi. De lokale
naam is tangkasi, de Nederlandse naam
is spookdiertje. Het is een soort halfaap
behorend tot de familie van de Tarsioida,
de Tarsius spectrum. De naam spook-
De tangkasi uit Tangkoko
diertje suggereert dat het een griezelig
beestje is, maar het is eerder een grappig
wezentje. Het lichaamsgewicht is maar
110-120 gram, de voorpootjes zijn korter
dan de achterpootjes, waardoor het dier
tot twee meter ver kan springen. De leng
te is 9,5 tot 14 centimeter, de staart is
langer, 20 tot 26 centimeter met een
harig uiteinde in de vorm van een kwast.
De huid is bedekt met fijne, grijs-geelach
tige haren. Het kopje kan naar beide kan
ten tot 180 graden gedraaid worden en
het heeft grote ogen en oren en hecht-
schijven aan tenen en vingers, waarmee
het zich vast kan houden. De tangkasi is
een nachtdier, bij zonsondergang begin
nen ze uit de onderkant vap de bomen te
komen en gaan al springende op zoek
naar voedsel: allerlei insecten, kakkerlak
ken, schorpioenen, tjitjaks, kleine muizen
en vogels. Hun goede gehoor komt hen
hierbij van pas en ze overvallen hun prooi
met hun scherpe nagels, die ze met een
dodelijke beet in de kop vellen. Het
slachtoffer wordt naar een boom of struik
gebracht, waar de tangkasi zich te goed
doet aan zijn vangst. De dieren zijn
monogaam, ze vormen kleine groepen
samen met de nog niet volwassen exem
plaren. Iedere groep heeft een eigen
territorium. Het mannetje maakt verre
zwerftochten, en bepaalt de grens van
zijn gebied met zijn urine, en door de
reuk van zijn lichaam en klieren. Men
schat dat de tangkasi een leeftijd van tien
