Asia Maior
(oproep)
I.v.m. de voorbereiding van komende boekuitgaven
vraagt Uitgeverij Asia Maior ter inzage en eventueel in
bruikleen: foto's en ander beeldmateriaal uit de periode
1920-1960 van de steden BANDOENG en SEMARANG en
directe omgeving.
BANDOENG: vooral straatbeeld, ook van Bandoeng-Zuid,
Lembang, Tjimahi, bijzondere gebeurtenissen, scholen,
december 1941 - maart 1942, Japanse bezetting, kampen,
bersiap, luchtfoto's.
SEMARANG: straatbeeld gehele stad, havens, bijzondere
gebeurtenissen, december 1941- maart 1942, Japanse
bezetting, kampen, bersiap, luchtfoto's.
U kunt ons telefonisch bereiken onder nummer 02990-
36324, schriftelijk via het onderstaande postadres (postze
gel niet nodig):
Uitgeverij Asia Maior
Antwoordnummer 59
1440 VB PURMEREND
Bij voorbaat onze welgemeende dank!
NIEUWJAAR
OVERDENKING
Oh, East is East and West is West
and never the twain shall meet.
Oh, East is East and West is West,
and never the twain shall meet,
Till Earth an Sky stand presently
at God's great Judgment seat.
But there is neither East nor West,
Border nor Breed nor Birth,
When two strong men stand face to face,
'tho' they come from the end of the earth.
Herman Koch
Allard J.M. Möller, een onvergetelijke jazzfanaat
Lilian Ducelle
Er is de laatste tijd weer heel wat te doen over de
tegenstellingen in de wereld: Blanda vs Indo,
Nederlander vs Indonesiër, veteraan vs overloper,
kapitalist vs socialist, christendom vs islam, blank vs
zwart, Oost vs West et cetera. De controverses wor
den vaak als onoplosbaar afgedaan met de bekende
versregels van Rudyard Kipling:
Deze twee strofen worden geheel uit hun context
gehaald als we de volledige tekst niet kennen:
We wachten op die 'strong men'. Al eeuwen.
Op 28 december jl. overleed in Goirle Allard Möller, net 80 jaar gewor
den. Tachtig jaren waarvan hij er zestig deelde met zijn Grote Liefde:
de jazz. Jazz in haar zuiverste vorm zoals die in de jaren twintig uit
Amerika en Europa kwam overgewaaid. De 'Roaring Twenties' beroer
den ook de Indische musici. Allard, een jazzfanaat, al heel jong naar
Indië vertrokken met de bedoeling carrière te maken in de handel ver
loor zijn hart niet alleen aan de tropen, maar ook aan de Indische jazz
musici. Hij kende ze allemaal: the Brown's Sugar Babies, the Silver
Kings, the Melody Makers van Jacob Sigarlaki, the Black and White-
band, the Batavia Syncopators. De herinnering aan de getalenteerde
spelers liet hem niet los. Hoe kon het dat Nederland zo weinig wist van
wat in Indië gepresteerd werd? Na de oorlog terug in Nederland, waar
Allard natuurlijk weer in de muziek dook (hij zat in de redactie van het
jazzblad Chronicle en hielp met de organisatie van jazzfestivals en
concerten) besteedde hij veel tijd aan het op schrift stellen van alle
gegevens uit zijn Indiëtijd. Honderden namen van musici, hun geschie
denis, anecdotes, feiten. Allard herleefde zijn beste jaren in Indië.
Met zijn manuscript kwam Allard in 1985 bij Moesson. Unieke foto's
werden met zorg uitgekozen, en in 1987 werd Batavia, a swinging town
met een daverend jazzfestijn waarbij - voor zover nog te bereiken -
alle oude jazzmusici aanwezig waren, gepresenteerd. Voor Allard
Möller was dit boek de voltooiing van een opdracht, een belofte: het
vastleggen van de namen van Indische jongens die op het gebied van
jazz niet onderdeden voor de beroemdheden uit Amerika en Europa.
De titel 'Batavia, a swinging town' suggereert niet dat alleen Batavia
swingde. Heel Nederlands-lndië swingde toch in de jaren '20-'50 in alle
uithoeken?
Allard Möller is niet meer, zijn boekje, met de namen van Sigarlaki,
Overbeek Bloem, McKenzie, Gootjes, Bloemhard, Harry Braun en vele
anderen: ze liggen vast. Aan ons de dankbaarheid Allard gekend te
hebben, een spontane, joviale, altijd enthousiaste kerel, die met
muziek in zijn hart en ziel gestorven is. The saints came marchin' in. En
Allard liep mee.
4
