VANAF DE
ZIJGALERIJ
O
DE SLOF ONTSPRONGEN
GREET GAUDREAU
Het is eigenlijk heel prettig en bevrijdend
om middelmatig, onopvallend en kleur
loos te zijn. Je hoeft nooit op te draven en
kunsten te vertonen die vooral goed moe
ten uitvallen, anders verlies je de gunst
van het publiek. Je hoeft niet per se intel
ligent, aantrekkelijk, geestig, sympathiek,
edelmoedig of geleerd te zijn. Je hóeft
ten van 245 miljoen gulden geconsta
teerd. Terwijl volgens de Algemene
Reken-kamer bij de Nederlandse rege
ring zelf 13 miljard gulden is uitgegeven
'zonder dat te constateren viel of het wel
op rechtmatige wijze gebeurde'. Om die
puinhoop op te ruimen, daarvan kan je
als eerlijk ambtenaar, van gemeente of
van rijk, een vreselijk slechte bloeddruk
oplopen, ook al heb je die 13 miljard of
die simpele 245 miljoen niet in je zak
gestoken. Want volgens de Rekenkamer
was dat verlies gewoon het gevolg van
'grote slordigheden', meer niet. Van de
13 miljard is maar een half miljard
'onrechtmatig uitgegeven'. Geen wonder
dat na zulke onthullingen (die niet eens
veel stof hebben opgewaaid, je went aan
heid genoemd maar diefstal en dan was
de ellende niet te overzien: de slof of ein
deloos gepreek of, dat vergeet je nooit,
de doordringende, alleswetende Blik. Dat
versterkt je moraal voor de rest van je
leven.
Het verbaast ook niet dat de 'ontdekker
van tekorten' de directeur financiën van
de gemeente Den Haag, U. Sijtema, dus
degene die het blikje met wurmen open
gemaakt heeft, Den Haag verlaten heeft
om gemeentesecretaris van Delft te wor
den. Na Den Haag zal die baan een fluitje
van een cent zijn. Wel heeft de heer
Sijtema, voor zijn vertrek, een 'kruistocht
binnen de gemeente' ondernomen 'om de
ambtenaren te leren met geld om te
SkKSSs!
•JOiiV
niets en dat is heerlijk, het verlicht veel.
Je kunt ophouden met je op te schroe
ven, je in te spannen tot je bloeddruk
omhoog vliegt en je als een kapot mecha
niekje door draait zonder te weten waar
voor.
Als je middelmatig en onopvallend bent,
is de eerste vereiste die eigenschappen
niet te betreuren of je ervoor te schamen.
Als je niet hoog vliegt zie je, terwijl je laag
over de grond scheert, meer van het
leven beneden. Zeg niet: dit móet veran
deren, ik kan best chef worden of voet
balkampioen of minister-president. Of
nog erger: gemeente-ambtenaar in Den
Haag.
Daar zijn in de gemeentekas oude tekor-
alles), bekend werd dat de provincie 'ruim
elf miljoen' moet bezuinigen. Laat eens
kijken, dat zou een tekort opleveren van
245 - 11 234 miljoen gulden, toch beter
dan het vorige tekort. Wie de ongelukki-
gen zullen zijn die moeten bezuinigen,
daarover wordt nog getaward en geoe-
roest, maar Bejaardenzorg en de zieken
huizen bijvoorbeeld weten er nu al alles
van.
Als middelmatig kind dat alleen ervoor
hoefde te zorgen geregeld over te gaan,
beging je ook slordigheden, maar in
tempo doeloe werd je harteloos opge
voed: je kreeg op je kop voor slordighe
den, laat staan voor het slordig wegma
ken van 245 miljoen. Als er maar een
kwartje zoek was, werd dat niet slordig-
gaan.' Dat heeft menig Indisch kind al
vroeg geleerd, na de slof of de alleswe
tende Blik.
Eigenlijk heeft dit alles weinig te maken
met middelmatig zijn. Of het moet zijn dat
een middelmatig mens niet knap genoeg
is om miljoenen per slordige boekhouding
weg te maken. Dat is juist zo prettig en
bevrijdend: hij, de middelmatige, hoeft er
's nachts niet wakker van te liggen - zulke
miljoenen wegen zwaar. Hij zal misschien
wel met ontzag denken: hoe speel je dat
klaar zonder met de slof te krijgen!
8
