Feest van de padvindersgroep Jong Holland
op 3 oktober 1936 in sociëteit Concordia in Batavia.
beschikking gesteld. Hoe de pasar
rombèng ook gebracht wordt, is van min
der belang, het is altijd vreselijk interes
sant om naar al die uitgestalde spulletjes
te kijken, je weet soms niet wat je ziet.
We hebben een kennis die er een sport
van maakt om naar elke garage sale te
gaan die gehouden wordt. Ze komt dan
thuis met de wonderlijkste dingen, een
elektrische saté panggang pan voor
3.00, splinternieuw, vertelt ze trots. Je
hebt zelfs nog nooit zoiets gezien in de
winkel, maar het bakt saté's binnenshuis,
rookvrij. Flesjes in alle kleuren en vor
men, soms maar voor 0.25 per stuk en
echte verzamelstukken. Ze heeft de
meest uiteenlopende dingen, allemaal
van de flea market, en met alles is ze net
zo blij als mijn moeder was met wat zij zo
op de pasar rombèng kocht.
Persoonlijk ben ik in geen jaren op een
echte pasar rombèng geweest totdat het
jaarlijkse rombèngfeest werd gehouden
hier in onze woonplaats. Het zijn allemaal
oudere mensen die netjes op hun spullen
zijn geweest dus ik vond het wel de
moeite waard om eens te gaan kijken. Ik
stond ervan te kijken, niet te geloven wat
ze er allemaal uitgestald hadden.
Kussens, ik kon er één krijgen, prachtig
handwerk en nooit eerder gebruikt voor
1.50. Ongehoord. Het dametje dat me
het kussen verkocht zei: 'ik schaam me
eigenlijk, want een goede vriendin maakt
het voor me, maar ik moet echt oprui
ming houden'. Dat is wel goed Omaatje,
dacht ik, en kocht het kussen, zonder
tawar en dacht aan de goede vriendin die
dit eens weten moest. Toen ik langs het
laatste kraampje liep viel mijn oog op een
bijna zuiver ronde, heel stoffige vaas.
Een kleine opening en een klein voetje
versterkten nog eens de indruk van het
bijna zuiver rond zijn van de vaas. De
kleur was rookgrijs, het was ongeveer 20
cm hoog en breed. Er zat een rood
zegeltje op met een zwaan die een
kroontje op had. 'Royal Holmegaard' wist
ik meteen, gemaakt in Denemarken en
dus heel modern van vorm en kleur en ik
vroeg de dame hoeveel ze ervoor heb
ben moest. Drie hele dollars wilde ze
ervoor hebben. Ik kon mijn oren niet
geloven, betaalde haar en ging naar huis,
blij met de prachtige vaas. Gewassen en
gepoetst is het werkelijk een pracht stuk
je werk. En nu heb ik dan aan den lijve
ondervonden dat zo'n vondst grote vol
doening kan geven en dat zo'n vondst
heel wat waard is voor al het plezier dat
het de koper/koopster geeft. Wat ik niet
deed was tawar, dat is voor de pasar
rombèng in Malang waar ze de kunst van
het tawarren zo goed verstaan.
Het is inderdaad waar, one man's junk is
another man's treasure, maar Royal
Holmegaard is niet bepaald rommel vind
ik. Is de pasar rombèng niet net een
jachtterrein? Het bevredigt ons jagersin
stinct denk ik. Want het is op de pasar
rombèng datje speurt, toeslaat, en dan
tevreden met de buit naar huis gaat. Ja
toch?
Juul lentze O
Mijn broer herkent in deze foto diverse mensen zoals bijvoorbeeld de heer en mevrouw De Wolf, Dee Vreede,
de heer en mevrouw Remmelts, de heer en mevrouw Mulock Houwer, de heer en mevrouw Führhop en zoons Rob en Fred.
Wie nog meer?
10
