Fitur '95 in Madrid
Van toneel naar televisie
Hotel Indonesia
Modem Tangerang
vice. Winst van de hotels besteedt hij om
de huizen in Banda Neira in hun oor
spronkelijke 18e eeuwse staat terug te
brengen. Hij heeft daarvoor vele landen
bezocht, zodat hij vergelijkingen kan
maken. Volgens Des Alwi is Banda Neira
een van de mooiste plaatsen ter wereld
wat betreft flora en fauna. Dat geldt ook
voor de gebouwen. Steden als Medan,
Ambon en Manado zijn immers vernield.
Het is zijn obsessie Banda Neira te
behouden, ledereen die hem bij de reno
vatie geldelijk wil steunen, mag daar 25
jaren blijven. Tamalia, dochter van de
onlangs overleden Sutar Takdir Alis-
jahbawa, steunt hem daarin als eerste.
Des Alwi heeft reeds vele films gemaakt
waaronder Coral Garden of Banda Sea,
Bird Island, Maluku Manise en Sehari di
Manahasa.
Bron: Kompas
Dit evenement, dat werd geopend door
koning Juan Carlos en koningin Sofia van
Spanje, bood Indonesië een mooie gele
genheid tot deelname. De koning bena
drukte in zijn openingsrede het belang
van het toerisme als motor voor de eco
nomie en voor het verbeteren van de
internationale verhoudingen. Indonesië
bezit net als Spanje toeristische objecten,
zoals natuurschoon en cultuur. Het heeft
historische gebouwen en is onder invloed
geweest van godsdiensten als het hin
doeïsme, het boeddhisme en de islam.
Tijdens de Malam Indonesia kon men de
techniek van het batikken zien, beeld
houwwerk uit Bali, verschillende dansen
en een modeshow van Ramli met zijn
borduurwerk. Ook specifieke Indo
nesische gerechten waren aanwezig.
Joes Roesada, leider van de musik
bambu 'Arumba' speelde met zijn groep
traditionele liederen, maar ook het
Italiaanse 'Volare' en demonstreerde zijn
bekwaamheid door geblinddoekt de
angklung te bespelen.
Het manuscript Njai Dasima van
G. Francis gaat over een Engelse admi
nistrateur Edward Williams, die alleen
woonde in Curug, in de buurt van
Tangerang. Het verhaal gaat als volgt:
De vrouw van Williams, Lisa van
Dongen, wilde niet mee naar Java.
Daarom was Williams in zijn vrije tijd
vaak bij de familie Bonnet, waar hij hun
bediende Dasima leerde kennen. Dasima
ging met Williams mee en als Njai leidde
ze een weelderig leven. In 1816 droeg
Engeland Indië weer over aan Nederland
en Williams verhuisde naar Pejambon,
Batavia. Dasima die nu een dochter had,
Nancy, ging elke middag naar kampong
Kwitang, daar in de buurt. Samioen, een
delemankoetsier kreeg belangstelling
voor deze aantrekkelijke jonge vrouw,
temeer daar het met zijn eigen vrouw niet
meer boterde. Samen met een bediende
van Williams kreeg Samioen het gedaan
dat Dasima mengaji leerde. Ook werd
iemand bereid gevonden om met guna-
guna Dasima zover te krijgen dat ze voor
Samioen ging voelen. Tenslotte zag
Dasima in dat ze Williams moest verlaten
en koos ze voor Samioen. Van Williams
kreeg ze 1500 gulden en hij zou verder
voor Nancy zorgen.
De ex-vrouw van Samioen met een
vriend trachtten Dasima op allerlei
manieren te chanteren en toen bleek dat
Williams haarwilde helpen, werd ze op
wrede wijze vermoord.
Volgens de filmregisseur Ali Shahab, is in
vroegere jaren dit stuk vaak door toneel
groepen gespeeld. Op 29 januari jl. is
men begonnen met de opnamen. De rol
van Edward Williams wordt gespeeld
door Robby Sugara, die van Marie
Bonnet door Dana Christina, beiden heb
ben een 'wajah bule'. Het televisie station
RCTl zend dit stuk uit in 12 afleveringen.
Bron: Suara Pembaruan
Jakarta telt vele eerste klas hotels en
blijft nieuwe bouwen. Toch is Hotel
Indonesia aan Jalan Thamrin een van de
meest bezochte. Gebouwd in 1962 is dit
hotel het eerste hotel in Jakarta van inter
nationale allure. Het is gefinancierd door
de Japanse regering als oorlogsvergoe
ding. Tot nu toe is er nog niet veel fysiek
gemoderniseerd, maar er zijn vele kunst
werken te zien. Op het voorerf van het
hotel staat het beeld van Dewi Sri van de
beeldhouwer Trubus. Op de buitenmuur
is in reliëf het leven uitgebeeld van het
Balinese volk. Driejaren lang hebben 52
beeldhouwers er aan gewerkt en het
kunstwerk is zeer uitvoerig tot in detail
uitgevoerd, van bijvoorbeeld de plooien
van de kleding, tot de oorknoppen van de
vrouwen toe.
Verder is er het mozaïek van dansen van
verschillende provincies, van G. Sidharta.
Ook hangt er een groot schilderij van Lie
Mang Fong voorstellend de Indonesische
flora en fauna.
In verschillende zalen treft men beelden
aan, schilderijen en andere kunstvoor
werpen. Hotel Indonesia werkt ook
samen met diverse zaken die in het hotel
hun souvenirs verkopen.
Restaurant Nusantara op de achtste ver
dieping heeft decoratief houtsnijwerk en
traditionele kunstvoorwerpen. Het perso
neel draagt traditionele kleding. Het eten
wordt op een ronde draaiende nampan
opgediend, een kleine bakul met rijst en
kleine bakjes met acht gerechten waaruit
de gasten zelf hun keuze kunnen maken.
Er is wel een menu wat altijd te krijgen is:
dendeng balado, gado-gado, ikan bakar
en pepes, rendang en nog andere
gerechten. Mpok Aisyah is zelf aanwezig
om voor de gasten haar gado-gado
Betawi klaar te maken.
Bron: Media Indonesia
Niet alleen Jakarta bouwt huizen, kanto
ren en hotels, ook Tangerang doet er aan
mee. In de Karawaci-buurt, ongeveer 25
km van Jakarta ziet men eveneens hoge
gebouwen. Een heel verschil met het
vroegere Tangeran.
Bron: Kompas
16
