Remi Mus a Geadopteerd door de militairen van werkplaats 87-7 decemberdivisie Piet Bosschaart vertelt over het begin Naar school bij Ibu Suretna en Ibu Zijderveld Remi vertelt er zelf over Hersteld contact via Moesson Ik wist, dat er in Buitenzorg bij het station verscheidene kinderen rondzwierven die niets meer hadden. Geen ouders, geen onderdak, geen eten. Ik kwam daar nogal eens langs en zag dat allemaal een poos je aan. Op een dag vroeg ik aan baboe Ina om één van die kinderen van het sta tion op te halen. Ik zie ze nog samen aan komen en dacht, wat ben ik begonnen! De meegebrachte jongen zat onder de puisten, was erg vies, had enorm lange haren en een erg dikke buik, geheel ver- waarsloosd. Eerst werd hij gewassen, zijn haar geknipt en de baboe maakte kleer tjes voor hem. Toen ging ik met hem naar de dokter en vervolgens naar de majoor om toestemming te vragen, de jongen bij me te houden. En dat lukte. De militaire arts behandelde hem dagelijks en zo van lieverlee werd het weer een mensje. Het bleek, dat zijn ouders vermoord waren en dat hij zichzelf had gered door te vluch ten. Hij wist niet hoe oud hij was, maar wel, dat men hem Musa noemde. Zijn naam is toen Remi Musa geworden. Naar de afkorting van ons onderdeel (Reparatie Inrichting Materieel Inspectie) maar ook naar Remi uit het bekende boek Alleen op de wereld van Hector Malot. Onder de naam Remi is hij dus bekend geworden bij ons onderdeel. Van Buitenzorg ging hij met ons mee naar Soekaboemi, waar ik samen met hem en een paar anderen van de werkplaats in een huis aan de Bentengweg woonde. Later op het adres Artjaweg 3. Remi Musa Bosschaart, was er net een begin gemaakt met die school, waar Remi intern kwam. Als ik me niet vergis verlieten de REMl- troepen in 1948 Soekaboemi om terug te gaan naar Nederland. Mijn pleegvader Bosschaart bleef in Indonesië en werkte op de onderneming Tjirohani bij Tjibadak. Zelf woonde ik in Soekaboemi. Moeder Bosschaart kwam ook in Indonesië op de onderneming wonen. Later gingen ze samen naar Borneo. Ik werd toen overge dragen aan de zorg van mejuffrouw Zijderveld, samen met Rossi (later domi nee geworden in Bogor) en Tjeppi (onder wijzer geworden in Soekaboemi). Het was zij die me als haar kind verzorgde en opvoedde. Die mij naar school stuurde vanaf de lagere school tot en met de Aka- demie Theologie in Malang. Zij heeft mij steeds geholpen met alles. In 1964 werd ik voor vijf jaar aangesteld als dominee in een desa, ver in het binnenland. Vreugde en droefheid hebben elkaar daar afgewis seld. In 1969 werd ik overgeplaatst naar Tasikmalaya. Ik ben dus dienaar van de Pasundan kerk en mijn gemeente telt 85 gezinnen. Wouter Salomons van Werkplaats 87 zag in 1979 een oproep in Moesson van een zekere mej. Zijderveld, die om hulp vroeg bij het verkrijgen van muziekinstrumenten voor kinderen in Tasikmalaya. Hij zocht contact met deze dame en al pratende en foto's bekijkende voltrok zich een wonder! Mejuffrouw Zijderveld wist te vertellen, dat Remi in Tasik zat en wel als dominee! Daar kwam bovendien het slechte nieuws bij, dat er onlangs bij hem was ingebro ken en dat zijn gezin van alles was kwijtgeraakt. Dat speelde zich af om streeks de tijd dat de mannen van Werkplaats 87 een reünie in Epe hielden, waardoor spoedig zo'n 1.000,- bijeen werd gebracht als noodhulp. Salomons staande op een stoel, vertellend over het 'wonder' met een emmer voor de centjes ernaast. Bosschaart, die ook demobiliseerde in Indonesië, ging met zijn echtgenote eerst naar de onderneming Tjirohani bij Tjibadak. Later naar Borneo, terwijl Remi in Soekaboemi bleef. Uit die periode is van de jonge Remi een briefje bewaard gebleven waarin hij in het Nederlands aan echtpaar Bosschaart schrijft over de juffrouw en over zijn pleegbroertjes Rossi en Tjeppi. Met die juffrouw wordt Ibu Suretna bedoeld, innig samenwerkend met de Nederlandse Ibu Zijderveld aan de op- en uitbouw van de christelijke scholengemeenschap in Soekaboemi. In augustus 1948, bij het vertrek van het eerste gedeelte van de Werkplaats 87- bezetting en de demobilisatie van 40 v j; Remi Musa temidden van zijn gezin in 1986

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1995 | | pagina 40