rizona M emoriaJl Ar ii Studiegeld voor Remi 's kinderen P. van der Gaag, Abjat Sur Bandiat (Frankrijk) Inge Dümpel 41 Kennisnemend van het meer dan karige dominee-salaris in Indonesië, gingen de oud-militairen van Werkplaats 87 nog een grote stap verder. Zij financierden met elkaar de studie van de vier kinderen van Remi en werden naast de alledaagse beslommeringen uit Tasik op de hoogte gehouden van de studievorderingen. Daarbij verging het van die vier kinderen de één beter dan de ander, maar elk van hen doorliep de dure middelbare school en kwam zelfs nog iets verder. Een goede voldoening, ook voor de Werkplaats 87 mensen, die hun jarenlang volgehouden inspanning aldus beloond en bekroond zagen. Een kleiner aantal veteranen zorgen nu voor een pensioen, als Remi Musa straks met pensioen gaat. Wilt u meer weten en foto's bekijken? In het boek De geschiedenis van de 1e Infanterie Brigade Werkplaats 87 in Engeland, Nederland en Indië 1945-1949 kunt u er het nodige over lezen en ook de foto's van Remi zien. Als klein kind maar ook met vrouw en kinderen. U kunt dit boek in elk geval vinden in de bibliotheek van het Indisch Wetenschappelijk Insti tuut, waar het werd ingeschreven onder nummer 356/IW12299. COJVtii* l CoUb C CO V« l UlNI i üêtr c«»r t i e«iuN C (Mi H tftf ftHAftt f I ir HOt\ I. I H >1 Nft AUftP ft. lOttl»40( 1 tr«Nmi ft ICMI* (Hum I IMIMINTR lut j» Mijn vader had altijd gezegd dat hij eens naar de plek wilde waar de oorlog in Azië was begonnen, namelijk Pearl Harbor. Het is er helaas nooit van gekomen. Daarom besloot ik om dat voor hem te doen. Een beetje wonderlijk was het wel. Hawaii betekende voor mij en m'n zusjes eerst alleen maar filmsterren op Waikiki Beach, palmbomen en Hawaiiaanse muziek. Vooral de laatste jaren is er veel meer geschreven over de oorlog in Azië en de enorme ramp die daar plaats heeft gevonden zag ik nu met de ogen van een volwassene. Dwars over het wrak van het slagschip Arizona is het Arizona Memorial gebouwd. Daar sta je dan en je kunt niet bevatten dat dit bombardement het begin was van zoveel jaren ellende. Maar ik had ook iets van: kijk naar dit stuk verleden en probeer je toe komst te baseren op watje nu gezien hebt. Dit nooit meer in elk geval. Langzaam liep ik naar voren, naar de wand met al die namen. En langzaam liep ik naar de boot die ons terug zou brengen naar de kade. Ik heb een prettig verblijf gehad op Oahu, maar ik ben ook blij dat ik dit monument heb bezocht. Voor mijn vader.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1995 | | pagina 41