TERWIJL... 1945/1946
Terwijl er steeds nog schoten vallen
En Hollands-bloed nog sawahs kleurt
Terwijl er naast zoveel ellende
Nog steeds meer viezigheid gebeurt
Rijdt hier ter stede frank en vrolijk
Bewaakt door vrijwel een compie
Een onderwijzer uit de dessa
Soedirman van de T.N.I.
Terwijl in kampen diep in Java
Nog duizenden gevangen zijn
Terwijl daar vele van bezweken
Of vrienden zijn van magere Hein
Zit hier ter stede een commissie
Dit eet, en drinkt, en reist en praat
En als de zaak niet vlot wil lukken
Van vorenafaan beginnen gaat
Terwijl het land hier wordt verkwanseld
Geofferd wordt aan ij delheid
Terwijl een werker in zijn woning
Behalve dorst nog honger lijdt
Bestaan in Holland ook nog mensen
Met grutters-waren in hun hoofd
Die ons voor moordenaars verslijten
En die helaas, men nog gelooft
Zolang dit alles voort kan duren
Zolang een ieder dit nog slikt
Zolang blijft Neerland een klein landje
Tot lage ondergang beschikt
Maar waar Van Heutsz voor heeft gevochten
Waar Berenschot een doodsmak deed
Waar Karei Doorman voor crepeerde
Waar Tjarda zwaar en moedig leed
Dat land kan niet in enkele maanden
Door stuwersbenden uit een kliek
Vergokt, vertrapt, versmeten worden
Terwille van, een republiek.
(Bedenk beste lezers, dat dit dichtsel eind 1945 - begin 1946
gemaakt werd door een nog jong persoon, die zich slechts ver
wonderde over de ontwikkelingen welke zich in deze periode in
Indië afspeelden.)
42
