TERWIJL... 1995
TERWIJL het verleden afsterft
bloeit het heden
Terwijl er vijftig jaar voorbij ging
Ons Indië zijn vrijheid nam
Terwijl wij vochten tegen vrienden
Er na Merdeka...vrede kwam
Is toch met Indië gebleven
Die onverbrekelijke band
Wat wij ter wereld ook ervaren
Het is, en blijft ons Moederland
Terwijl nu vijftig jaren later
Men aan berusting is gewend
Terwijl de KNIL-soldaat vergeten
De tawanan niet wordt erkend
Heeft men in Holland zich onthouden
Om recht te doen aan oorlogsleed
Werd zelfs een aalmoes uit de schatkist
Helaas, te laat verkeerd besteed
Terwijl er vijftig lange jaren
Met Tempo Doeloe werd geleefd
Terwijl er zonder te versagen
Steeds naar erkenning werd gestreefd
Ging het Petjoh welhaast verloren
En is men hier niet zo gastvrij
De Indische tradities slijten
Gaat de herinnering voorbij?
Zolang men Moesson nog blijft lezen
Zolang men Indië nog mist
Zolang wij heel, heel zeker weten
Dat Lou de Jong zich heeft vergist
Zal Wieteke van Dort nog zingen
Ach kassian het is voorbij
Van Holland en ons Insulinde
Wij houden toch...van allebei
G. Schouten
43
