Meditations
from
Florida
door Juul Lentze
De bloem
Al die foto's moesten eens worden opge
ruimd, vond ik. De daad bij het woord voe
gend begon ik door al mijn losse foto's te
waden. En toen vond ik er één waarmee
mijn gedachten op de loop gingen.
In hartje Honolulu in de buurt van de Pali
Highway bevindt zich een keurig aange
legde tuin die men bezoeken kan, de
Haiku Gardens. De Gardens liggen er heel
mooi met als achtergrond donkere, grillig
gevormde heuvels gehuld in een dunne
mist. Je kunt de mist op je huid voelen als
een ragfijne motregen. Temidden van de
ons zo bekende planten, bomen, bloemen
en varens zag ik een bos Canna-achtige
planten waarvan er één een bijzonder
mooie bloem had, rood als een vuurtong
stak hij uit als een baken in zee van groen.
Een baken, zegt het woordenboek, is als
een gids die je waarschuwt of leidt. Een
baken heeft o.a. te doen met de zee en
getijden, bakens worden verzet als het
getij verloopt, staat er in het boek.
Wel, mijn bloem stónd daar alleen maar,
de meest volmaakte bloem die ik ooit
gezien had. Het bleek de gemberbloem te
zijn en het was net alsof hij me wenkte
dichterbij te komen, wat ik deed door en
langs andere planten heen te stappen.
Met mijn ogen op de bloem gericht maakte
ik er een foto van, close-up. Wat een
mooie bloem voor Kerstmis zou dat zijn,
dacht ik, zo prachtig rood en groen.
In Indië kort voor Kerst gingen we altijd
mee met mijn ouders om familiegraven te
bezoeken. Dat was de gewoonte.
Degenen die er niet meer waren werden
nooit vergeten en zeker niet omstreeks die
tijd van het jaar. Eerst gingen we dan naar
de aloon-aloon in Malang. Midden op die
aloon-aloon, onder een grote waringin-
boom, stonden al de bloemenverkopers.
