Op de koff ie bij Jack Jersey
en Shinta Rick
Vdtul
Een wonderlijke ontmoeting na 50 jaar
SHINTA RICK
'Jack is back' leek mij een goede kop
voor dit mini-interview, maar daar kwam
ik na het eerste kopje koffie al van terug.
Jack Jersey, de sympatieke zanger die in
de zeventiger jaren bekendheid kreeg
door hits als Papa was a poor man en
Rub it in, is nooit weggeweest. Al zo'n
vijfentwintig jaar is Jack Jersey bezig in
de muziekwereld, is het niet op de bühne,
dan wel op zoek naar nieuw talent, of in
de studio, aan het produceren. Eén van
zijn nieuwe bezigheden is het duo Shinta
Rick, waarmee hij onlangs een Kerst-
CD maakte. In Moesson berichtten wij al
eerder over Shinta Rick, een zeer ener
giek en actief muzikaal koppel uit
Limburg, die ook in Duitsland en
Oostenrijk tot de publieksfavorieten beho
ren. Bovendien heeft Shinta een weke
lijks 'Indisch uurtje' op de lokale radio-
omroep in Venlo. Zo'n anderhalf jaar
geleden begon de samenwerking tussen
Jack Jersey en Shinta Rick, waarmee
het muzikaal meteen klikte. Na verloop
van tijd besloten ze om samen een CD op
te nemen, waarmee Jack Jersey voor het
eerst iets van zijn Indische achtergrond
laat horen.
Jack (de Nijs) werd geboren in Tjimahi,
waar zijn vader militair was. Al op vijfjari
ge leeftijd kreeg hij van zijn pa een yuke-
lele, waarop hij zijn eerste liedje maakte,
Ratapau. Van zijn moeder moest hij
pianolessen nemen, muziek leren lezen,
wat hij overigens met tegenzin deed.
Niettemin zijn deze lessen hem later wel
van pas gekomen. Toen Jack twaalf jaar
was kwam het gezin De Nijs naar
Nederland, waar thuis muziek maken,
zoals het met zoveel Indische gezinnen
ging, de gewoonste zaak van de wereld
was. Jack kwam in de jaren zestig in con
tact met de Indische muziekwereld, in de
tijd van de Tielman Brothers en de
Javalins, waar hij veel bewondering voor
had. Ook deze bands wisten de weg naar
Duitsland te vinden, waar het publiek niet
alleen harder klapt, maar waar ze je ook
niet meteen laten vallen, zoals in
Nederland helaas wel het geval is. 'Als je
hier niet aan de top staat, ben je nergens
meer'.
Jack gaf echter steeds de voorkeur aan
Nederlandse bands. 'Indische bands zijn
moeilijk om mee te werken, om het min
ste geringste ruzietje vallen ze uit elkaar
en er zijn veel te veel wisselingen. Als je
ruzie hebt met een van de bandleden,
moet je nog gewoon kunnen doorspelen.
Dat gaat met Indische jongens niet. Als
ze kwaad zijn komen ze gewoon niet
opdagen voor een optreden!'
Jack is meerdere malen teruggeweest
naar Indonesië, in 1975 ook voor een tv-
special waarin hij voor zijn ouderlijk huis
het nummer In my father's house opnam.
'De omstanders deden allemaal mee, het
was niet om aan te horen, maar het
enthousiasme was geweldig!'
Op de onlangs verschenen CD Selamat
Natal zijn bekende en minder bekende
Kerstliedjes in het Engels en in het
Indonesisch te horen. Opgenomen met
Hollandse musici, maar dat er een Indo
achter de knoppen zit, is duidelijk te
horen. Over de uitspraak van de door
Peter Kops in het Indonesisch vertaalde
nummers valt overigens wel wat te twis
ten, je kunt horen dat het niet hun eigen
taal is. Desondanks wordt hiermee op uit
gekiende wijze ingespeeld op de Indische
trend van nu. Een aanrader, vooral voor
die mensen, die gek zijn op alles wat
Indonesisch is.
De CD is te bestellen bij Pentagram
Records, tel. 077 - 382 01 37 en 0165 -
55 61 63 en kost/27,50.
Vivian Boon Q
door Mies Stein-Ruyg
Een paar weken geleden werd ik door een vriendin meegeno
men naar een Albert Hein-filiaal, waar ik eigenlijk nooit kom.
Nadat we onze boodschappen hadden gedaan liepen we naar
de kassa.
Ik hoorde de caissière tegen een andere caissière zeggen: 'Ik
ga vanavond lekker naar de Pasar Malam'. Waarop ik zei: 'Zo
wat gaat u daar doen?' 'Lekker Indisch eten' was haar ant
woord. Op mijn vraag of ze in Indië had gewoond zei ze dat ze
daar als klein kind was met haar ouders en zelfs in het kamp
had gezeten. 'Welke was dat dan?' 'Nou, Tjihapit-kamp en
Struiswijk.'Verbaasd zei ik: 'Daar heb ik ook gezeten, wat toe
vallig!' Aangezien ze toen klein was wist ze niet welke barak.
Terwijl ik mijn boodschappen aan het inpakken was vertelde
ze nog dat haar vader, dr. v.d. Velde, na de oorlog een bin-
tang had gehad voor al het werk wat hij had gedaan. 'U zei dr.
v.d. Velde? Nu, dan zijn we samen het kamp uitgevlucht'.
Terwijl we allebei kippevel hadden kon ik haar vertellen hoe
het gegaan was.
Gelukkig was het niet zo druk, ongelofelijk dat we elkaar na
vijftig jaar in een willekeurige winkel terug zagen. Daar zij
natuurlijk niets meer wist, omdat ze te jong was, toen we het
kamp uit waren gegaan, deed ik mijn verhaal.
Na de zogenaamde bevrijding en we nog niet het kamp uit
mochten, stond ik op het middenveld van de gevangenis
Struiswijk, toen er een heer naar me toe kwam. Hij vroeg mij
of ik wist in welke barak mevrouw v.d. Velde zat, want hij
moest haar en de kinderen namens haar man, die in
Bandoeng zat om het Rode Kruis op poten te zetten, veilig
naar Bandoeng brengen. Hij zei ook, dat er o.a. administratie
ve krachten gezocht werden. Ik zei, dat ik mijn diploma daar
voor had en mijn zuster ook. Om kort te gaan, mevrouw v.d.
Velde, haar kinderen, mijn zuster en ik gingen met die mijn
heer, natuurlijk op eigen risico neem ik aan, het kamp uit. Wij
kwamen op het station aan, waar het zwart zag van de
Indonesiërs. Als enige belanda's stapten we om vier in een
overladen trein, ook weer zwart van de Indonesiërs. We heb
ben van vier tot twaalf uur 's nachts op het balkon gestaan,
alwaar we tot grote verbazing van de hulppost van het Rode
Kruis in Bandoeng aankwamen. Ook mijn ouders die al lagen
te slapen, kregen de schrik van hun leven toen ze ons ineens
voor zich zagen staan. Mijn zuster en ik hebben een fijne tijd
gehad bij het Rode Kruis, waar we bij het hoofdbestuur heb
ben gewerkt. Mevrouw v.d. Velde is met haar kinderen vrij
gauw naar Nederland gegaan. Aan boord kreeg ze het tragi
sche bericht te horen, dat haar man plotseling was overleden.
Ja, na het kampleven hebben zich nog heel wat tragische din
gen afgespeeld. Maar deze ontmoeting na vijftig jaar heeft ons
nog lang bezig gehouden. Hoe klein kan de wereld zijn.
8
