Aankomst in Negri Koud
moessQn
BIJ DE VOORPLAAT
Ik weet nog als de dag van gister hoe we eenenveertig
jaar geleden voor het eerst in Negri Koud aankwamen. Al
bibberend in onze tropische kleren gingen we op 21 okto
ber 1954 in Rotterdam aan wal, na plusminus 29 dagen
aan boord van de Waterman gedobberd te hebben.
Mijn zus (49) was de hele reis zeeziek, alleen ma (74) en
ik (34) bleven tot op het laatst op de been. M'n haar, vóór
vertrek mooi gepermanent, bleek niet bestand tegen de
zeewind. Het zat stijf en in pieken op mijn hoofd.
We werden in de havenloods opgewacht door mijn
getrouwde zusters plus aanhang, die beloofden ons zo
gauw mogelijk op te zoeken in het contractpension. Aan
boord hadden we te horen gekregen dat we naar Schoorl
zouden gaan. Dus met een bus vol mensen richting pro
vincie Noord-Holland. De chauffeur was een aardige
man. Ma zat naast me bij het raam. Het was een kille grij
ze middag, overal kale bomen, wat bij ma de opmerking
ontlokte: 'Waarom hakken ze die dooie bomen toch niet
om?'
'Natuurlijk niet, ma' zei ik, 'het is immers herfst, dan val
len alle bladeren van de bomen. Straks in de lente zitten
ze vol groene bladeren'. 'Nooit van zoiets gehoord', zei
ma.
Na een tiental mensen bij enige contractpensions afgezet
te hebben, reden we met plusminus twintig mensen, waar
onder enkele kinderen, verder noordwaarts. Alkmaar,
waar mijn jongste zuster sinds enige jaren woonde, reden
we voorbij. De weg naar Schoorl liep door bebost terrein.
'We gaan de rimboe in, lui!' schalde het opeens door de
bus. 'Zouden ertjèlèngs zijn?' Even was er gegrinnik,
verder zei niemand een woord, ieder was met zijn eigen
gedachten bezig, wat bang, moe, zenuwachtig misschien
voor het onbekende?
Eindelijk stopte de bus voor een hotel-pension. Gauw
naar binnen. De hotelhouder en zijn vrouw stonden ons
reeds op te wachten in de eetzaal. Warme koffie werd
gauw ingeschonken en toen we wat op temperatuur
waren, konden we gezinsgewijs naar boven om onze tij
delijke verblijfplaats in ogenschouw te nemen. Daarna
vlug weer naar beneden, onze eerste warme avond
maaltijd stond op ons te wachten: rijst met erwtensoep,
door de hotelhouder himself klaargemaakt. Dat lieten we
ons goed smaken - al was er geen sambal - want we
waren uitgehongerd! Terug op onze slaapkamer lieten we
ons doodmoe in Morpheus armen zakken. Enkele weken
later... we keken onze ogen uit... bij bakken kwamen de
sneeuwvlokken naar beneden! Gejoel, gejuich van de kin
deren en grote mensen, jassen vlug aangetrokken... als
een dolgeworden meute renden we de tuin in, handen vol
sneeuw naar elkaar gooiend. De mannen hadden hun
camera's al in de aanslag... foto's genomen, waarbij hier
één. Hoe deze mensen heten, weet ik niet meer en ook
niet waar ze wonen. In elk geval staan mijn zus en ik er
op. Wie herkent zichzelf op deze foto? Voor reacties kunt
u bellen naar: 0251 - 23 33 91
Elisabeth Andoetoe
ÏMatDgJÜQ ÏÏQÜÜffS (tel./fax 073 - 532 15 60)
Lid S.G.R.
Molenberg 115386 DA Geffen
De Bonte Avond Club, 'n Ind. getinte amateur cabaretgroep,
vertrekt op 6 mei (terug 21 mei) naar Singapore en Bandung.
De leeftijden der 34 deelnemers ligt tussen 20 en 75 jaar.
Nog enkele plaatsen vrij. Aansluitend individuele reis moge
lijk!
Vliegreis met Singapore Airlines. Snel aanmelden gewenst.
Lieve sobats,
Hartelijk dank voor uw Kerst- en
Nieuwjaarswensen en de vele
warme woorden van vriendschap.
Directie en medewerkers
van
Foto: J E. Andoetoe
SCR
2
