ORIENT TRAVEL BV
-V]
Orient
Travel
O
RETOUR BANGKOK v.a880,-
RETOUR JAKARTA v.a1430,-
.-.-.v.-. .w.ïvff:*:"xV*v'v'XMi"W^X<-?XX->:->Xy.wXy^XW^^&^&WS*-X- v\y.XXyX-X;X<\*:&;;XvX'Xv^^<*>>^£-^*ryx^X^&t'^X'XvXv;v>X\yXv«A's - .«.'Xwx-x"'*.vX*;*.-.vX->!";vT*T" *X<"X<'v->»5<^>»''>*-*-
- r x <,x >T -•• - 3. *xxxggx#x x«.
V
.-.. -x- vx s< sv-> ^x- ••V?'»Xi&iyf»-^«c-xx^%yj3^«s»»'
door Jan Blokker, dienstplichtig soldaat b.d.
Herinneringen uit mijn Indië-periode blij
ven me maar achtervolgen. Altijd word ik
wel op de een of andere manier herin
nerd aan die herinneringen. Is het niet
door de veteranennaaiers met hun via de
media gespuide verhalen over oorlogs
misdaden, dan wel door andere oorzaken
of onschuldige gebeurtenissen.
Zo'n gebeurtenis overkwam me enige
weken geleden. In alle onschuld bezocht
ik toen een grote rommelmarkt. Niet voor
de rommel die daar uitgestald lag voor de
op een koopje beluste bezoeker, maar
meer voor de uitstallingen met tweede
hands boeken. In het bijzonder voor de
fotoboeken van ons voormalig Indië.
Gedachteloos snuffelde en bladerde ik
wat in de boeken toen uit één daarvan
een muffe vieze lucht m'n neus binnen
drong. Het boek moest zeker jaren op
een vochtige zolder hebben gelegen, zo
stonk het. En met het binnendringen van
die vieze lucht in m'n neus was de herin
nering daar: Batavia, begin 1947, de
KW III. Na een oefening op het woeste
terrein achter de gevangenis van
Batavia, waar militairen van het KNIL met
veel enthousiasme ons (de soldaten van
het Mitrailleur Bataljon) het vechten in de
tropen hadden getracht bij te brengen,
strompelden we zeer vermoeid de trap
op naar de boven de dubbele rij lesloka
len gelegen zolder achter het hoofd
gebouw van de KW III, waar onze
stretchers uitnodigend stonden te wach
ten.
Bij m'n stretcher aangekomen wachtte
me daar een grote verrassing: een pak
ketje. Een geschenk van het Thuisfront
Den Helder, las ik. Bij het zien van het
pakketje sloeg m'n fantasie meteen op
hol. Ik zag als de tv-spotjes van nu de
rollen drop, de repen chocola en de pak
jes goede sigaretten, al dat heerlijke spul
waar ik al maanden naar smachtte, aan
m'n ogen voorbij flitsen. Want, zo dacht
ik, een pakketje uit het vaderland kan
alleen maar deze luxe artikelen bevatten.
M'n moeheid vergetend maakte ik haas
tig het pakketje open. Maar de inhoud gaf
geen enkele reden tot vreugde. De
inhoud was niet meer dan één pak teleur
stelling en bestond uit vier muf stinkende
boeken en een begeleidend briefje. Niks
geen lekkers en rokerij. M'n teleurstelling
was zo groot, dat ik alleen maar 'getver
derrie' in herhalingen kon stamelen.
In het briefje stond, dat ik één van de
gelukkigen was die, op een door het
Thuisfront georganiseerde feestavond,
uitgeloot was om in aanmerking te
komen voor een pakketje met boeken die
spontaan geschonken waren door de
mensen die meeleefden met de jongens
overzee.
Helaas voelde ik me helemaal niet geluk
kig met die stinkende boeken. Hoe goed
deze geste ook bedoeld was, ik wilde zo
spoedig mogelijk van die boeken af. Ik
zag er niets in. Gelukkig heeft het mens
dom door de eeuwen heen zijn fanatieke
lezers gehad. Zo ook onder mijn slapies
en aan hen schoof ik de boeken door.
Lang waren de boeken niet uit mijn
gezichtsveld verdwenen, want binnen het
kwartier kreeg ik ze weer in de schoot
geworpen. Maar niet in de betekenis van
het goedgunstig doen toekomen.
Integendeel zelfs. Het werpen had meer
weg van smijten. En hun woorden 'heb
je niets anders te lezen?' bevestigden
me dat ook zij niet zo erg gelukkig waren
met die boeken.
Om voor altijd van de boeken af te zijn
klom ik in de hanebalken en legde de
boeken goed uit het zicht op een van de
balken neer. Een beter plekje had ik niet
kunnen bedenken, want muf stinkende
boeken horen ergens op een zolder te
liggen.
In het verdere lot van de boeken heb ik
me nooit geïnteresseerd. Tot ik enige tijd
geleden las dat, op het hoofdgebouw na,
alle verdere gebouwen die deel uitmaak
ten van de voormalige KW lll-school
afgebroken waren en er op de vrij geko
men plek de Nationale Bibliotheek van
de Republiek Indonesië is gebouwd. Na
ik dat gelezen had was m'n eerste reac
tie: hoe bestaat het. Indonesië, de groot
ste archipel van de wereld met een zee
aan ruimte om op te bouwen, heeft uitge
rekend op het nietige plekje waar ik de
vier muf stinkende boeken had verstopt,
de Nationale Bibliotheek gebouwd.
Toeval? Nee, dat bestaat niet. Er moet
van die vier boeken een 'stille kracht' zijn
uitgegaan. Het is anders niet te verklaren
waarom juist daar een bibliotheek moest
komen. In begin 1947 had ik dat nooit
kunnen dromen en zeer zeker niet het
Thuisfront.
RETOUR BALI (direkte vlucht) v.a1750,-
RETOUR DELHI v.a880,-
ANVR
Singel 486 - 1017 AW AMSTERDAM
Tel. 020 - 623 74 84
Laan van Meerdervoort 291 - DEN HAAG
Tel. 070 - 361 50 78
SGR
35
