Djakarta 19 55
DOOR JACQUES DE CLETSCOUQUE
li]
MEDAN GUESTHOUSE
IN SUMATRA
O
SETIAKAWAN
geldleningen
voor 65 plussers
Voor een 65-plusrekening t/m 25.000,-
aflossing 36/60 maanden.
Kwijtschelding bij overlijden.
Dan Setiakawan bellen 013 - 535 01 05
dagelijks 09.00 - 23.00 uur
Wij woonden in een wonderlijk
huis: de benedenverdieping
was ruim en had voldoende
kamers voor ons, maar de bovenverdie
ping bestond eigenlijk alleen maar uit
twee kleine kamers met badkamer,
omringd door een groot terras. Vóór de
oorlog moet dat wel aardig geweest zijn,
maar omdat de druk van de waterleiding
die verdieping niet haalde kwamen wij er
nooit en werden die kamers niet gebruikt.
Ten slotte werd ons door de huisves
tingsorganisatie de pin op de neus gezet
en waren wij gedwongen om daar men
sen te laten wonen. Ik waardeerde het,
dat ons ten minste nog de keuze van de
bewoners werd gelaten, maar Totty was
zo verontwaardigd als alleen Totty maar
kan zijn: 'Ik vind het een schandaal, ten
slotte is het óns huis, nou ja, van die toko
van jou en ze hebben er niets mee te
maken. Heb je ze wel verteld dat je de
tweede man van X.IJ.Z. was, Jacques?
En dat je heel belangrijk bent? En dat ik
lid van de WIC ben? Je bent natuurlijk
weer vreselijk suffig geweest, je accep
teert ook maar alles, wat je gezegd
wordt!'
Pas na geruime tijd had Totty het idee
verwerkt, dat zij voor een keer moest
doen wat haar gezegd werd en toen
kwam de moeilijkheid, wie er moest
wonen. Wie ik ook voorstelde, werd ver
ontwaardigd, met zijn reputatie bekriti
seerd, vernietigd en getorpedeerd, tot ik
ten slotte koel meedeelde, dat ik het dan
wel alleen zou beslissen en ijlings naar
de kegelclub verdween, waar ik mijn haar
kon laten knippen zonder de protesten
van Totty verder aan te horen.
Mijn keuze was het echtpaar Klein, waar
van de man een veelbelovend jongmens
van mijn kantoor was, die ondanks zijn
jeugd de afdeling Knopen al in zijn vin
gers had. Het vrouwtje was iets allerliefst
met een blonde krullekop en ogen die
je... enfin, dat hoort niet in dit verhaal
thuis. Ze hadden beiden natuurlijk een
groot respect voor mij als Tweede Man,
wat de samenwoning dan toch wel mak
kelijk moest maken. Totty liep de volgen
de dagen tragisch zwijgend door het huis
en op de dag van de verhuizing keek ze
koelkritisch en vernietigend elk stuk na
dat naar boven werd gedragen. Tenslotte
kwam het mevrouwtje zelf, die zich
bescheiden voorstelde en zich excuseer
de voor de overlast die ze ons ongewild
aandeed.
'Pas de quoi', zei Totty (waarmee ze haar
Frans had uitgeput), 'U bent natuurlijk
van harte welkom, maar ik wil er u even
op wijzen dat de tuin van ons is. En het
fietsenhok en de garage kunt u natuurlijk
niet gebruiken en de strijkplaats natuurlijk
ook niet en tot mijn spijt heb ik ook geen
goedang voor u. En de trap houdt u
zeker wel schoon, hè? En van de gas-,
elektriciteit- en waterrekening betaald u
natuurlijk de helft. En de tuinman ook, dat
begrijpt u zeker wel? Ik hoop, dat we ver
der geen last van u hebben, want mijn
man heeft vreselijk veel last van migrai
ne'. Ik zag de lichte paniek in de ogen
van de jonge vrouw opflakkeren, maar
kon Totty natuurlijk niet tegenover de
vrouw van een van mijn employés afval
len en hield dus mijn mond tot ze buiten
gehoorafstand was. Mijn daarop volgen
de woordenstrijd met Totty was vergeefs
en ik nam mezelf voor, om de zaak later
met Klein op kantoor in orde te maken.
De eerste dagen liepen boven verwach
ting goed, ten minste wat ik daarvan bui
ten kantoortijd merkte. Totty behandelde
mij als een lustmoordenaar die zo veel
mogelijk ontweken moest worden en leed
zichtbaar, stil en intens. Op bevel van
Totty werden er inmiddels twee hefbo
men, vier hekken en talloze heggen aan
gebracht, om te zorgen dat de bovenbe
woners via een gecompliceerde omweg
en voor ons ongezien, het huis konden
bereiken. Bij regen zou dat geen grapje
voor hen zijn.
De derde dag was een zondag en om
een uur of tien zag ik mevrouw Klein met
een emmer de trap afsluipen en onze
badkamer binnengaan. Totty stoof op en
versperde haar de doorgang: 'Mevrouw
Tel./Fax 00-62-61-550326
Zeer goed en schoon, grote achtertuin,
terras, u voelt u echt thuis.
Prijs 35,- per kamer, incl. ontbijt (2 pers.)
Prijs 45,- De Luxe, incl. ontbijt
Tevens minibus voor TOUR SUMATRA.
Info: S. Ali - Elly Bouhuys.
Restaurant Sumatra Stein
Tel. 046-333190 Fax 046-336773
Klein, u moet goed begrijpen dat ik hele
maal geen egoïst ben, maar wij willen
allemaal graag drie keer per dag baden
en als er dan nog wat over is, mag u daar
wat van hebben, hoor! Komt u dus maar
's avonds om een uur of tien kijken, of er
nog water voor u is en dan mag u gerust
een emmer halen. Maar niet eerder!' En
weer zweeg ik, lafaard, en probeerde
daarna vruchteloos Totty aan het ver
stand te brengen, dat mensen die de
helft van het water betalen toch zeker
ook rechten daarop hebben.
Terwijl dit debat, van mijn zijde fluiste
rend en van Totty's kant schreeuwend
werd gevoerd, klonk er plotseling van
boven een luid en vrolijk gelach. Toen
werd Totty helemaal witgloeiend van drift:
'Hoor je dat, Jacques, hoor je ze lachen?
Hoe durven ze!' Toen zei ik, dat ik niet
begreep wat daar nu mis aan was, zei
Totty: 'Dat betekent natuurlijk, dat ze mij
uitlachen! Ik houd het niet meer uit, dit
kan geen vrouw verdragen. Je weet toch
hoe vreselijk gevoelig ik ben. Doe er iets
aan, anders vlieg ik dat mens nog aan!'
Op dat moment ging de telefoon en Totty
nam de hoorn van de haak en koerde
geaffecteerd door het apparaat: 'Ja,
hallo, hier met mevrouw de
Clatscoucquel... Nee, mevrouw Kleen
woont hier niet, heur', en hing op. 'Stel je
voor!' zei Totty, 'ik zal de telefoon ook
nog gaan aannemen voor dat mens dat
mij zo pest. Die man heeft ten slotte een
basis van 400, is het niet? Nee, hoor,
daar hoeven ze niet mee te beginnen'.
Enfin, ik heb de Kleins overgeplaatst
naar Bandjermasin, de De Groots heb ik
drie weken kunnen houden, de Van
Dams twee weken en nu zitten er twee
oudere vrijgezellen in, die Totty licht het
hof maken. Maar dat geeft weer
andere problemen.
0
37