vreugde tours
O? BEZOEK SU EEN
INDISCHE VERENIGING
door Riny Boei jen
Na telefonisch kontakt met een van de
bestuursleden heb ik een afspraak
gemaakt voor een gesprek. Ten huize
van de voorzitter word ik onthaald door
maar liefst vier bestuursleden, waarvan er
drie vergezeld zijn van hun echtgenotes.
'Onze vereniging heet DES mijnheer,
Door Eendracht Sterk.' Dat lijkt me duide
lijk. Er wordt koffie geserveerd met kwé
en eigen gebakken appeltaart. 'Ze noe
men ons ook wel eens Door Eten Sterk',
grapt een van de leidsmannen. Kortom, ik
bevind me in een onvervalst Indisch
gezelschap; de Indische vereniging DES.
In het voorjaar van 1965 verzamelt een
groot deel van de Indische gemeenschap
Beverwijk zich na de dienst in de rooms-
katholieke kerk aan de Plesmanweg in
een bijgebouwtje. Samen met pater
G. Smets, de inmiddels overleden ziele-
herder van de parochie, wordt er gezellig
koffie gedronken, een hapje gegeten
en een praatje gemaakt.
Waarom, behalve dan vanwege de
gezelligheid?
Het assimileren was moeilijk. Niet dat je
erover praatte, maar onder elkaar onder
vonden we morele steun. Door eikaars
aanwezigheid, het uitwisselen van dage
lijkse dingen ontstond een gevoel van
saamhorigheid, ledereen wist waar de
ander mee zat. Het leek alsof je dat op
die zondagochtenden meer dan ooit
besefte en daardoor gesterkt de nieuwe
week inging. We waren weer even 'thuis'
geweest.
En zo ontstond de vereniging?
Het was pater Smets die ons op het idee
bracht. Hij had zelf enige jaren in het
voormalig Nederlands-lndië doorgebracht
en kende het fenomeen. Mevrouw De
Haas (inmiddels ook overleden) nam het
voortouw en zo werd op 19 maart 1965
de Indische vereniging Kennemerland
'Door Eendracht Sterk' opgericht. Er werd
onder voorzitterschap van mevrouw De
Haas een bestuur geformeerd en statuten
opgesteld. Om lid te kunnen worden
moest je:
- afkomstig zijn uit of geboren in het voor
malig Nederlands-lndië of;
- op de een of andere manier betrekking
hebben met mensen uit het voormalig
Nederlands-lndië (bijvoorbeeld door
huwelijk) of;
- gewerkt hebben in het voormalig
Nederlands-lndië of;
- geïntereseerd zijn in alles wat betrek
king heeft op het voormalig Nederlands-
lndië.
Dat is een ruim toelatingsbeleid. Bijna
iedereen kon dus lid worden?
Nou nee. Dat was toen niet en nu ook
nog niet. We werken weliswaar niet met
een ballotagecommissie, maar elk aspi
rant-lid dient te worden voorgedragen
door een lid en de laatste blijft in feite ook
verantwoordelijk voor de nieuwkomer.
Met het actief werven van leden hebben
we ons nooit beziggehouden. We kregen
onze aanwas via mond-tot-mond recla
me.
Wat is het eigenlijke doel van de ver
eniging?
Het doel van de vereniging is het bieden
van ontspanning in de meest ruime zin
om daardoor de leden tot elkaar te bren
gen. Wij zijn daarmee ook een van de
oudste, zoniet de oudste Indische ont
spanningsvereniging van Nederland. Ons
ledenbestand groeide uit tot zo'n twee
honderdvijftig leden. Nu hebben we ruim
honderdzeventig contribuanten. De gren
zen van Kennemerland zijn echter reeds
lang overschreden. Er zijn mensen uit
heel Nederland lid van onze vereniging.
Hoe zien die ontspanningsaktiviteiten
eruit?
We hebben zeven feestavonden in het
jaar. Elke avond heeft een ander thema.
Zo is er een 'Batik Evening' en een
'Hawaiian Luau Night'. De muziek, de kle
ding, de versiering en de verdere entou
rage staan die avond geheel in het teken
van het gekozen thema. Tijdens die
avonden worden er dansvoorstellingen
gegeven. Soms door eigen leden, soms
door ingehuurde groepen. Ook wordt er
zelfgemaakte mode getoond.
Alle bestuursleden vervullen een of meer
dere taken bij de organisatie van die
avonden. (Door Eendracht Sterk - RB).
Voor wat betreft de kleding stellen we ook
eisen aan de bezoekende leden. Zo werd
er in het recente verleden bij bepaalde
gelegenheden een smoking voorgeschre
ven, net zoals bij de soos in Indië. Maar
sinds enige tijd hebben we onze regels
aangepast aan de moderne samenleving
en is een spijkerbroek ook welkom. Door
onze kledingvoorschriften hebben we
lang de naam gehad een deftige, bekakte
club te zijn. Dat zijn we niet. We zijn een
nette vereniging, dat is heel wat anders.
Wat doet de vereniging nog meer?
We hebben jaarlijks een georganiseerde
busvakantie naar Spanje. Er wordt twee
keer per jaar een tennistoernooi georga
niseerd en we maken dagtochten. Dit jaar
zijn we bijvoorbeeld naar paleis Het Loo
en naar Bronbeek geweest. Verder heb
ben we een badmintonvereniging en een
linedance-groep. Ook zijn er losse evene
menten. Zo hebben we eens een mini-
pasar en een miss DES-verkiezing
georganiseerd.
Hoe zit het met de leeftijd van de leden?
Nou, laten we zeggen dat de jongsten
tussen de 35 en 40 jaar oud zijn, maar
dat is een minderheid. Ons bestand ver
grijst langzaam.
8
