Gemengde gevoelens
INDONESIË
PRIVATE TOURS
Door Riny Boeijen
BEROEMD
O
DEWATA 7
c_Alasi üangi
(met deng c/eng)
£>uü+Uf SeUio+t
MET
REIZEN OP INDIVIDUELE BASIS
Voor inlichtingen:
0252 - 67 21 46
'Ben je nou beroemd?' vroeg mijn neefje, toen hij me in de krant
zag staan.
'Nou nee', antwoordde ik wat ongemakkelijk.
'Maar je staat toch in de krant, met een foto erbij. Nou kent
iedereen je. Dan ben je toch beroemd?'
Ik moest aan dit neefje denken, toen ik een paar zaterdagen
geleden mijn boek mocht signeren bij een grote boekhandel in
Den Haag. Ik was niet de enige. Met mij waren een aantal
bekende coryfeeën uit de Indische schrijverswereld aanwezig.
Allemaal beroemd. De beroemdste kwam die middag ook. Nota
bene aan mijn tafeltje. Ik vond het best wel spannend. Ik had
haar nog nooit eerder gezien. In elk geval niet 'live'. En nu zat
ze naast me.
'Nou ben je toch wel een béétje beroemd?' zou mijn neefje zeg
gen, 'want iedereen ziet dat je naast haar zit.'
De andere beroemdheden vonden het ook spannend. Geloof ik.
Ze wilden tenminste allemaal met haar op de foto. De beroemd
ste vond het maar 'gewoon'. Ze giechelde een beetje en praatte
met een man die een boek van haar wilde kopen. Achter die
man stond nog een man. En nog een. De man deed heel losjes.
Of hij probeerde het. Hij had het warm. De man kon maar geen
genoeg van haar krijgen zodat de rij steeds langer werd.
'Hallo mijnheer, zou u een boek willen signeren? Ik heb u een
keer geschreven, weet u nog? Misschien ook niet. U zult wel
veel post krijgen.'
Ik schrok wakker uit mijn overpeinzing.
'Ik wist dat u vandaag hier was en wilde u wel eens in het echt
zien.'
'En?' deed ik wat losjes. Of ik probeerde het.
'U lijkt erg veel'.
'U ook' zei ik. 'U bent precies zoals ik mij had voorgesteld.'
Ik wist nog exact wat ze geschreven had. Kunst, het was tot nu
toe de eerste en enige brief geweest. 'Voor een trouwe fan',
schreef ik voorin.
Toen ze wegliep, was de rij naast me nog even lang.
De beroemdste was best aardig. Ook tegen mij. Ze zei dat ze
mijn boek gelezen had en dat we elkaar vanavond weer zouden
ontmoeten. Ik geloofde haar niet. Mijn neefje wel.
Ik weet nog dat ik, daags nadat ik in de krant had gestaan, een
interessante ontmoeting had in een supermarkt. Toen ik de
schappen afzocht, voelde ik dat er naar me werd gekeken. Ik
draaide me om en keek in het vriendelijk lachende gezicht van
een dame van middelbare leeftijd. Ik knikte vriendelijk terug en
dook vervolgens tussen de wasmiddelen, mezelf vertwijfeld
afvragend wie deze dame wel was. Bij de kassa kwamen we
elkaar opnieuw tegen.
'Nu weet ik het', zei de vrouw. 'Ik ken u uit de krant. U heeft een
boek geschreven'.
'Dat klopt', deed ik wat losjes. Of ik probeerde het.
'Wat leuk, verkoopt het goed?'
'Ja hoor' antwoordde ik, 'het loopt best aardig.'
'Nou, veel succes dan. Doeoeg.'
Dat was de enige keer dat mijn neefje gelijk had.
's Avonds zag ik de beroemdste weer. Ze zag mij niet. Dat kon
ook niet, want er stonden veel te veel mensen om haar heen.
Ze verdrongen zich allemaal om haar tafeltje, zodat ze nauwe
lijks nog lucht kreeg.
Ze had het warm en deed wat losjes. Of ze probeerde het.
Terwijl ik rustig zat te genieten van mijn glas wijn, raakte ik aan
de praat met een oudere heer. Samen keken we naar de be
roemdste.
'Dat is ook niks', zei hij. 'Als je zó bekend bent, dat je niet eens
tijd krijgt om adem te halen'.
'Nee' zei ik. En ik meende het.
'Weet je', begon hij weer, 'ik heb vroeger in het onderwijs geze
ten. Ik kan me nog herinneren dat ik op een keer mijn oudste
zoontje meenam om hem te laten zien waar papa werkte. In de
lunchpauze gingen we naar de grote zaal om ons broodje op te
eten. Het was die dag mijn beurt om de verzamelde menigte tot
de orde te roepen voor het gebed. Ik verzocht met luide stem
om 'stilte' en binnen drie tellen kon je een speld horen vallen.
Na een minuut riep ik 'smakelijk eten' en klonk er weer het ver
trouwde geroezemoes en geklater van bestek. Mijn zoontje had
met open mond rondgekeken.
De volgende dag hoorde ik hem tegen zijn vriendje zeggen:
'Mijn vader is pas beroemd. Gisteren zei hij tegen wel honderd
kinderen dat ze stil moesten zijn. En ze waren stil en bleven stil.
Net zo lang als mijn vader het wilde.
Dat had mijn neefje kunnen zijn.
INDONESISCH
SPECIALITEITEN
RESTAURANT 1
Beeklaan 269 - Den Haag Tel 070 - 346 76 97
Voor uw parties en reünies
Sophisticated dansmuziek
en gitaarballads
DANSCOMBO
J.A. (Fons) Phefferkorn
Barnsteenhorst 51, 2592 EB
Den Haag, tel.: 070 - 347 39 35 of
070 - 354 99 05
34
