7 maart
21
en er zijn bombardementen in de omge
ving. Op straat is het een drukte van
belang, ledereen is ondanks deze toe
stand nog opgewekt en vrolijk en gaat
rustig zijn eigen gang.
17.00 uur: Er worden vrijwilligers
gevraagd voor de herovering van het
vliegveld Kali Djati. Volgens sommige
berichten hebben wij dit vliegveld al op de
Jap heroverd. Nadat velen zich hebben
opgegeven, wordt het afgelast, omdat er
reeds versterkingen naartoe zijn gediri
geerd. Orders en tegenorders volgen
elkaar op. Alles is reeds gepakt en gezakt
voor het vertrek in de nacht.
20.00 uur: Aantreden voor indeling in
secties.
steeds uitkijken geblazen voor een verra
derlijke overval, de vijand zit reeds over
al. De meesten van ons zitten of liggen
dan ook met het geweer gereed om te
vuren bij het minste of geringste teken
van onraad.
04.00 uur: In de ochtend rukken we ver
der op na weinig te hebben geslapen.
Alle ogen worden goed open gehouden in
verband eventuele infiltratie van de vij
and. Iets voor Lembang wordt de colonne
gesplitst, één deel was reeds in de omge
ving van Bandoeng achter gelaten. Zo
krijgt de sectie mitrailleurs waaronder ik
loos omgaan met de munitie om vooral
de stelling niet te verraden.
Boem, boem, boem, klinkt het links en
rechts. In golven van zes tot tien komen
de vijandelijke vliegtuigen boven ons
overgevlogen. Eigen vliegtuigen zien wij
niet. Rustig vliegt de vijand dan ook over
Bandoeng en Lembang en omgeving.
Volgens zeggen is Villa Isola ook het doel
van de vijand geweest, wat wij, ondanks
de grote afstand kunnen waarnemen. Het
gebouw lijkt door een bom getroffen.
Naderhand was er ook een 'near mis'. De
bombardementen worden heviger. De vij
and heeft vrij spel en kan dus naar harte
lust bommen afwerpen waar hij maar wil.
Tegenstand van onze kant is niet te
L. Jacobs bedient een zware mitrailleur M50 tijdens een meerdaagse oefening in Probolinggo
23.00 uur: Per auto-colonne naar het
front. Waarheen? Volgens zeggen naar
Lembang en daar boven of nog verder op
in de omgeving. Dan wordt er halt gehou
den. Bandoeng is in diepe rust. Bij de
rustplaats wordt een wachtpost uitgezet.
Nu proberen we wat te gaan slapen, een
gedeelte van de jongens slaapt op de
wagens, een ander deel slaapt op de
koude grond. Wat een koude! Onze
dekens mogen wij niet gebruiken vanwe
ge de opvallende kleuren. Van slapen
komt echter niets terecht, want het is
behoor een open terrein aangewezen,
niet ver van Villa Isola. Enfin jongens, nu
flink aanpakken en onze mitrailleurs in
stelling brengen. Onze verdediging is nog
niet eens op orde of daar komen de vijan
delijke vliegtuigen al aan, herkenbaar aan
de rode bollen op de vleugels. Onze kapi
tein heeft ons verlaten voor een bespre
king in Bandoeng en zo zitten wij opge
scheept met drie sergeanten. Ziezo, de
stelling in orde gebracht en nu rustig
afwachten. We mogen pas schieten als
het echt noodzakelijk is. En niet roeke-
duchten, want wij hebben blijkbaar geen
vliegtuigen meer. De vijand in de lucht
wordt weinig in de weg gelegd. Er is
alleen tegenstand door ons geschut
vanaf de grond.
Wat komt daar nou aan? Eén van onze
twee centimeter luchtdoelkanonnen, die
uit Lembang zijn teruggetrokken, sluit
zich nu bij ons aan. Het stuk wordt mid
den op de weg in stelling gebracht en dan
maar vuren tot de stukken er vanaf vlie
gen. Naderhand is schieten niet meer