Memoires Nasution
Theatergroep 'Miss Tjitjih'
bloed stroomt uit de wonden. Een oude
man verschijnt, nadert de jonge man ter
wijl hij water gorgelt en een mantera uit
spreekt. Hij bespuit met dat water de
wonden, raakt de plekken even aan en...
de wonden zijn verdwenen. Weer komt
de jongeman. Deze keer kerft hij met de
golok in zijn voeten, buik en hals en ten
slotte zijn tong, maar nu zijn er geen
wonden te zien. De aanwezigen schud
den het hoofd, toch wel huiveringwek
kend. De jonge man opent zijn mond en
een vleermuis vliegt uit de mond, gevolgd
door wel tien andere. Ze vliegen vrij rond,
sommige strijken neer op de schouders
van het publiek. Nu komt het openen van
klappers aan de beurt, dat met de blote
handen wordt gedaan. In enkele klappers
zit niet alleen klapperwater, maar ook vijf
zakdoeken van verschillende kleuren. De
volgende stunt is het beklimmen van een
ladder, waarvan de sporten vlijmscherpe
goloks zijn. Geen wond of schram te
zien. Het hoogtepunt van de vertoning is
koken op het hoofd. Een meisje zit met
gekruiste benen. Een klapper wordt op
haar hoofd gelegd. Het vuur wordt aan
gemaakt en hierop wordt een wadjan met
bakolie geplaatst. Niet lang daarna is de
olie heet en wordt er kroepoek in gebak
ken. Ook bakt een man met zijn vingers
in de hete olie een spiegelei, hij brandt
zich niet. Het plaatselijke bestuur wil
deze spectaculaire vertoning promoten,
het liefst internationaal.
Bron: Suara Pembaruan
Onlangs vierde oud-generaal Abdul Haris
Nasution zijn 77ste verjaardag. Ter gele
genheid daarvan schonk hij zijn kleinkin
deren zijn memoires. Op de foto geeft hij
zijn autobiografie aan Ediyanti, zijn oud
ste kleindochter. In het manuscript zijn
ook aantekeningen verwerkt over de vijf
tigjarige onafhankelijkheid van Indonesië
en zijn ervaringen als commandant van
de 1e divisie van het Siliwangi Militaire
Commando, tussen 1946 en 1948. Het
manuscript draagt de titel Esa hilang dua
terbilang, het motto van het Siliwangi
Commando. Tegen zijn kleinkinderen zei
de voormalige generaal: 'Geschiedenis
moeten jullie kennen, niet alleen van
horen zeggen en niet alleen vlak voor het
examen leren en het daarna weer verge
ten... als iets niet duidelijk is, vraag het
mij.'
Bron: The Jakarta Post
Dit is de naam van een theatergroep die
voorheen zeer populair was. Eerst was
het een Valencia operagezelschap, maar
in 1928 veranderde ze in een
Soendanees theater. De naam Miss
Tjitjih kwam van de prima donna uit die
tijd. Zij was een Soendanese en
getrouwd met Sayad Abubajar Bafaqih,
de oprichter van het gezelschap. Miss
Tjitjih stierf in 1936, maar de groep bleef
haar naam dragen en trok van de ene
stad naar de andere op West-Java.
Tijdens de Japanse bezetting gebruikten
de Japanners het gezelschap voor
verspreiding van propaganda. De
theatergroep kreeg daarvoor diverse faci
liteiten.
In de jaren vijftig probeerde het gezel
schap haar geluk in Jakarta. Eerst in het
Prinsenpark, daarna naar Jalan Kramat
Raya waar ze het hoogtepunt van hun
succes beleefden. Iedere avond kwamen
honderden mensen van hun spel genie
ten. Na de dood van Bafaqih in 1970
begon de achteruitgang. Het theater aan
de Jalan Kramat werd verkocht wegens
onenigheid tussen nabestaanden over de
erfenis. Het gezelschap kwam onder lei
ding van Harun Bafaqih, een zoon van de
oprichter. De groep ging van plaats naar
plaats, maar de bezoekersaantallen lie
pen steeds verder terug.
Uitvoering van Miss Tjitjih
Ediyanti ontvangt de memoires van haar grootvader, Abdul Haris Nasution
In 1987 werd in Cempaka Putih, het cen
trum van Jakarta, een nieuw theater en
woongelegenheid voor het gezelschap
gebouwd. De groep telt nu 120 personen
en krijgt een jaarlijkse subsidie. Het
management ging van Harun Bafiqih
over naar de nieuw opgerichte stichting
Miss Tjitjih. Verschillende leden van het
gezelschap, die geboren en getogen zijn
binnen de groep, werken overdag en
spelen 's avonds in het theater mee in
een voorstelling. Zij zijn er trots op om bij
Miss Tjitjih spelen. Diverse verhalen van
Miss Tjitjih zijn al verfilmd, waaronder Si
Manis Jembatan Ancol. De toeschouwers
kunnen dus weer genieten van het
theatergezelschap Miss Tjitjih.
Bron: The Jakarta Post
16
