Fa. Johs. Ouwejan Zn. PASAR MALAM 1996 Org. S. Ali, tel. 046-4333190, Fax 046-4336773 18 DS HAAN Net als zoveel gezinnen in Indië hadden ook wij de nodige dieren in en om het huis. Kippen, eenden, duiven, een poes, een schildpad en ook een tijdje een echte mie ren-eter. Het pluimvee werd geregeld via de inwen dige mens gerecycled, zodat er veel eieren uitgebroed moesten worden, waar door er veel donzen bolletjes over het ach tererf scharrelden. Al deze kuikens waren nakomelingen van een prachtige jonge haan. Hij stond niet zoals de echte Javaanse hanen hoog op de poten, maar was kort en krachtig gebouwd met een prachtig verenpak met gouden halsveren en een blauwgroene, glanzende staart. Toch had hij volgens mij een hinderlijk gebrek, dat hij ook aan al zijn nakomelin gen, de haantjes zowel als de hennetjes, doorgaf. Elke echte haan behoort voorzien te zijn van een parmantige rechtopstaande rode kam, maar dit dier, en dus ook zijn nakomelingen, hadden een slappe voor één oog hangende op een kam lijkende flap. Met toestemming van mijn moeder mocht ik een poging doen de haan op de pasar te ruilen. Ik mocht er geen cent voor bijbetalen was de opdracht. Toch heb ik, voor het geval dat, wat geld bij me gesto ken. Ik herinner mij, dat op pasar Kepoeteran in Soerabaja de kippenverkopers links ach ter, tegen de oever van de kali Brantas zaten. Zo'n beetje links van de opstap plaats van het pontje. De deal was snel gemaakt en ik keerde huiswaarts met een volgens mij heel mooie witte haan. Er moest wel tien roepiah bijgelegd worden. Bij het zien van deze nieuwe haan werd mijn moeder echt heel erg boos. Of ik helemaal... was et cetera om met zo'n djago kolot thuis te komen en ze stuurde me subiet terug om de transactie onge daan te maken. Inderdaad had deze haan bij nader inzien wel erg weinig veren; voor al de dijen en het achterlijf zagen rood van kaalheid. Over het geld durfde ik niet te reppen, dus stak ik weer een tientje bij me en ging opnieuw naar de pasar. Terug op de pasar bleek mijn haan natuurlijk al ver kocht te zijn: ik geloofde er niets van, maar kon in het halfduister niet in de donkere kooien kijken, waar de verkoper op zat. Met de witte haan op de arm liep ik vertwij feld en ongelukkig op de pasar rond. Op zeker moment zag ik een man op de grond gehurkt zitten. Hij had een doekje voor zich liggen met daarop drie kaarten, waarvan er één een plaatje was die hij handig heen en weer flipte, waarbij hij tel kens liet zien waar het plaatje was. Hierbij mompelde hij iets wat ik niet verstond. Nieuwsgierig geworden ging ik dichterbij staan en hoorde toen wat hij zei. Hij her haalde steeds: 'Rodjo, Rodjo, Rodjo'. Telkens als hij de drie kaarten met de ach terzijde omhoog op het doekje had liggen wees een man, die er gehurkt bij zat, een kaart aan en steeds was dit een blanco kaart waarbij hij geld verloor. Ik zag dit gestuntel met stijgende ergernis aan en begon met mijn voet ook een kaart aan te wijzen en ik had steeds opnieuw geluk door de juiste kaart aan te wijzen. De kaartspeler maakte mij een compliment en vroeg of ik ook voor echt wilde spelen. Ik voelde er niets voor. Bovendien was ik die dag al tien piek kwijtgeraakt aan de kippenverkoper en ik dacht aan de straf die mij te wachten stond als ik nog steeds met de witte haan thuiskwam. De kaartspeler zag echter geen enkel pro bleem. Ik kon immers de haan inzetten. Wat kon mij hoe dan ook gebeuren. Ik was immers zo goed, wise guy als ik was. Niets wise guy dus, want bij de eerste ronde was ik de haan al kwijt. Uiterlijk bleef ik zonder emotie, maar inwendig? Paniek! Paniek! Wanhoop! Wat moest ik nu doen? Ook deze haan weg. Nou ja, uiteindelijk mocht ik het dier terugkopen voor, jawel, tien roepiah. Ik ben natuurlijk met open ogen in een variant van het hier verboden spelletje bal letje-balletje getrapt. De man die zo stuntelde en veel geld ver loor was natuurlijk gewoon een handlan ger van de kaartspeler. Thuisgekomen heb ik de verwijten gelaten over me heen laten komen, een mooie haan en twintig piek armer, maar voor wel honderd gulden aan ervaring rijker. G.J. Boy er O "INGET MATI" "AD PATRES" Begrafenis- en Crematie- Onderneming Opgericht 1924 ROUWKAMERS EN ONTVANGKAMERS AIRCONDITIONED Kantoren: Frederik Hendriklaan 7 - Den Haag tel 070 - 355 64 27 (drie lijnen) lesgglls GELEEN GLANERBROOK DORDRECHT DRECHTSTEDEHAL EINDHOVEN BEURSGEBOUW VALKENBURG GEULHAL AKEN ALBERT VAHLE HALLE 26-27-28 APRIL 10-11-12 MEI 12-13-14 JULI 30-31 AUG.-1 SEPT. 11-12-13 OKT.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1996 | | pagina 18