Te koop gevraagd O SuU*Uf SeAAia+t DEWATA Beeklaan 269 - Den Haag Tel. 070 - 346 76 97 cAfasi Qudeg Tel. 0182-393 492 baar werd was het Lebaran (nieuwjaar). Dan brak de hel los: oorverdovend werd er op de bedug gebeukt. Dat duurde urenlang, ik kon er niet van slapen. In onze tuin stond onder andere een pinangboom, een mangga golek en een soort palm. In deze laatste huisden tien tallen manyars, dit zijn wevervogels die kunstige nesten bouwen in de vorm van een retort met de opening naar beneden. In de regentijd kwamen overal uit sloten en plassen yuyu's tevoorschijn: zoetwaterkrabben. In de jaren vijftig ben ik teruggeweest, maar het hele huis was verdwenen; alleen de pinangboom stond er nog en het hoekhuis. Het schijnt dat hier een beschermde wijk is geweest; de omhei ning liep precies waar ons huis stond dat ze toen maar hebben afgebroken. Whiteway Laidlow was toen nog altijd een ruïne. Een Indisch verhaal is niet compleet zon der lekker eten en drinken. Daar gaat-ie dan: Behalve de Madoerezen die saté ayam verkochten ('saté ayam, kip zonder kop' zoals één venter riep) waren er Chinese verkopers met katjang goreng en tenteng djahé (geconfijte gember). Voor een halve cent een kokertje vol katjang. Kwam er een venter met holle bamboekokers langs dan verkocht hij hierin legèn; het sap van de arènpalm. Gegist levert dit tuak waar je dronken van kunt worden. Ook kwam er iemand met een karretje die haroem manis, gesponnen suiker, maakte met een soort naaimachientje. Op de Hollandse kermis te krijgen als suikerspin. Een venter met grote blikken aan zijn pikoelan verkocht loempia Semarang, gevuld met fijngesneden reboeng en een tauco-sausje erbij. Heel wat anders dan de taugépannekoeken die in elke friettent verkocht worden. Op Kepoetran stond restaurant Hankouw; de bami koea en ayam pang gang met tauco heb ik later nooit meer zo lekker gegeten als daar. Ook hadden ze pong-tja-ké, een kipgerecht en ang-sio- hie, een visgerecht. Deze twee heb ik later ook nooit meer gegeten. Alleen tien jaar geleden in Eindhoven in restaurant Borobudur heb ik iets gehad dat als pong-tja-ké verkocht werd. De smaak kon echter niet tippen aan hetgeen in Soerabaja geserveerd werd. Borobudur bestaat al lang niet meer. Verder was er natuurlijk het Hoenkwé-huis met klappa- kopjorijs en dawet; in Batavia klappa poean en tjendol geheten. Uit Sidoarjo kwam de bekende kroepoek- oedang en -ikan. Op de terugweg van uit stapjes keerden wij altijd aan bij rokerij 't Lootje', waar gerookte bandeng en bandeng in het zuur werd ingeslagen. Snoepjes waren tangkwé, geconfijte jonge papaya of laboe en tay koetjing: koekjes die op katte-uitwerpselen leken, maar beslist niet zo smaakten. Op Embong Malang stond een oude Chinees die van ketan (kleefrijst) zeer kunstige, gekleurde en gedetailleerde poppetjes maakte. Deze waren niet voor consumptie bedoeld, maar als decoratie. Een markant beeld in Soerabaja vorm den de Madoerese vrouwen, die een mand met uit Australië geïmporteerde appels op hun hoofd balanceerden. Onder het roepen van: 'Bappel; bappel sir!' prezen zij hun waren aan. Om hun enkels droegen zij zware zilveren ban den; de Nederlands-Indische Handels bank hadden zij niet nodig om hun kapi taal te beleggen. De mannen waren gekleed in zwart katoenen broeken en rood-wit of zwart-wit gestreepte T-shirts met soms nog een zwart katoe nen jasje er overheen. Zij droegen altijd een pisau-blati, een dolk. Omdat zij zeer opvliegend en heetgebakerd zijn, waren zij in staat hiermee iemand overhoop te steken die hen beledigd had. Behalve in Soerabaja wonen er in de hele Oosthoek overal Madoerezen. Het zijn vermaarde vissers en zeevaarders; op de schepen van de Stoomvaart Mij. Nederland en de Rotterdamse Lloyd bestond de bediening uitsluitend uit Madoerezen. Dit volk heeft een heel andere aard dan de ingetogen en vaak zwaarmoedige Javanen als Karto en Joyo. Als je op Madoera iemand aanreed kon je beter gas geven en door rijden om niet door de bevolking ge- batjokt (gelyncht) te worden. Mijn pleeg vader is iets dergelijks overkomen; dat was overigens niet op Madoera, maar bij Grisee. Later in de Japanse tijd schijnt een Madoerees geëxecuteerd te zijn. Hij verdomde het voor de Jap te buigen. Toen deze hem een klap gaf, sloeg hij terug. Dat was natuurlijk niet de bedoe ling. Het feit is indertijd uitvoerig in het nieuws geweest. Ik wil eindigen met enkele verschillen tus sen het wonen in Soerabaja en in Batavia, waar ik pas later achtergekomen ben: in Soerabaja liep achter elk huis een brandgang, te bereiken via een deur bij de put en de bedienden-WC. In Batavia grensden de erven direct aan elkaar met alleen een gemetselde muur ertussen. Deze muren wemelden van de kèongs, een soort agaatslakken, die de kalk weg vraten voor hun schelpen. Deze slakken kwamen toen in Soerabaja niet voor. In Soerabaja bestonden de plafonds uit eternitplaten; in die tijd werd er nog niet zoveel aandacht besteed aan het milieu en kankerverwekkende stoffen. In Batavia was het plafond van bilik (gevlochten bambu); hoewel misschien primitiever wel milieuvriendelijker. In Batavia loopt de spoorlijn van station Koningsplein naar Manggarai dwars door woonwijken, zodat er altijd voor overwe gen gewacht moet worden. Soerabaja kent dit ongemak niet. Tegen het eind van 1938 vertrokken wij naar Batavia; ik zat toen in de 6e klas. De op één na hoogste klas, want de Darmoschool was een lagere school met 7-jarige cursus. Het meubilair werd in twee tjikars (osse- wagens) geladen. In Oost-Java werden de karren altijd getrokken door koeien; in West-Java door paarden. Dwars door Java ging het meubeltransport. Wijzelf volgden in de auto; in Batavia werden wij door onze trouwe Joyo overgedragen aan de goede zorgen van Sasmita, onze nieuwe chauffeur. Vanwaar zij elkaar kenden, weet ik niet; het waren twee ver schillende persoonlijkheden. Joyo ging met de trein terug; hij heette eigenlijk Kertosari alias Joyo. Als een Indonesiër namelijk ernstig ziek is geweest, krijgt hij een andere naam na zijn genezing. Om de kwade geesten op een dwaalspoor te brengen? Evenmin als Karto heb ik hem ooit teruggezien. Voor uw parties en reünies Sophisticated dansmuziek en gitaarballads DANSCOMBO J.A. (Fons) Phefferkorn Barnsteenhorst 51, 2592 EB Den Haag, tel.: 070 - 347 39 35 of 070 - 354 99 05 INDONESISCH SPECIALITEITEN RESTAURANT door verzamelaar schilderijen uit Ned.-lndië van o.a. G.P. Adolfs, Frits Ohl, P.A.J. Moojen, W. v.d. Does, Jan Frank, H. van Velthuysen, A. Breetvelt en anderen. 38

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1996 | | pagina 38