Horetiy zien
en schrijven
Nederlandse Toeristen Service
Indonesia (NTSI)
Belangrijke jaren
Naast de reguliere pakketreizen biedt de
Nederlandse Toeristen Service Indonesia
vele mogelijkheden op het gebied van
individuele reizen. NTSI maakt aan de
hand van uw wensen geheel vrijblijvend
een reisschema met bijbehorende prijs
voor u. Dit heeft het grote voordeel dat u
een reis geheel naar uw eigen ideeën
kunt samenstellen.
Naast het voor uw vertrek in Nederland
verzorgen van de reis, biedt NTSI een
totaal nieuwe manier van reizen naar
Indonesië: de NTSI Reis Op Maat. Dit
houdt in dat de organisatie voor het ver
trek zorgt voor uw retourticket, verzeke
ringen en bijvoorbeeld accommodatie
voor de eerste twee nachten. In samen
werking met de bij NTSI aangesloten
plaatselijke reisorganisaties kan de rest
van het reisschema ter plekke in
Indonesië worden ingevuld. Zo wordt het
reisschema steeds voor een zelf te bepa
len periode naar eigen wens bepaald. De
kosten van accommodatie, tours en
transport worden dan op plaats van
bestemming voldaan.
Nieuw is ook de NTSI-Card. Bij uw door
NTSI verzorgde reis ontvangt u deze
kaart gratis. Op vertoon van deze kaart
krijgt u bij de bij NTSI aangesloten bedrij
ven in Indonesië hoge kortingen tot maar
liefst 40%. Deze bedrijven, waaronder
restaurants, autoverhuurbedrijven, foto
zaken en souvenirshops, zijn te herken
nen aan een NTSI sticker op de deur of
een uithangbord. Bij de NTSI-Card ont
vangt u een overzicht van de bij NTSI
aangesloten bedrijven.
U bent bij NTSI niet verplicht een geheel
verzorgde reis te boeken. NTSI biedt ook
supplementen voor uw reis, zoals een
gids, een minibusje met privéchauffeur of
alleen de hotelovernachtingen. Ook voor
algemene informatie, reisadviezen of een
videopresentatie bent u van harte wel
kom bij NTSI.
NTSI biedt vele extra's en een optimale
service. Wilt u meer informatie over het
reizen met NTSI? Belt u dan 010 - 451
95 34 of faxt u 010-450 83 51.
door Lilian Ducelle
Misplaatste hoogmoed heeft mij er meer
dere malen toe gebracht in Nederland bij
een krant te solliciteren. Niet alleen hoog
moed maar ook de noodzakelijkheid om
bij te dragen in de huishoudkas. Nu ben
ik wel dankbaar dat ik - ondanks lovende
getuigschriften van mijn werkgevers in
Indië - hier steeds nul op rekest heb
gekregen.
Wat zou ik zijn afgegaan als een gieter!
Zo zie je dat wat een mens ziet als pech,
vaak geluk is.
Een blik op de korte berichtgeving in de
krant van ongeval, misdaad, poging tot...
vult u zelf maar in, en ik zie dat ik als ver
slaggeefster in Nederland het belang
rijkste aspect van mijn bericht vergeten
zou zijn, namelijk: de leeftijden van de
betrokkenen. Bijvoorbeeld:
'Een 56-jarige dame werd vrijdagavond
op de Laan van Meerdervoort, toen ze
haar 7-jarige hond uitliet door twee jon
gens van 17 en 18 jaar van haar tasje
beroofd. De jongens reden snel weg op
hun brommers. Een 27-jarige Hagenaar
die het zag gebeuren hielp de vrouw die
op de grond lag, overeind. De jongelui
zijn niet achterhaald.'
Toch knap dat de politie de leeftijden te
weten is gekomen en in haar rapport ver
meldde.
Ander bericht: 'Dinsdagavond werd bij
het echtpaar D. (man 63, vrouw 56 jaar)
ingebroken. Ontvreemd werden sieraden,
een tas met waardepapieren en enkele
kunstvoorwerpen. De insluiper (34) had
een slank postuur, was donker van uiter
lijk et cetera. Van hem ontbreekt nog
steeds elk spoor.'
Wat een schobbejak denk ik dan, alleen
aardig dat hij zijn leeftijd op een papiertje
heeft geschreven!
Nog één: 'Twee vrouwen (soms zijn het
vrouwen, soms dames) 28 en 31 jaar,
werden na het verlaten van een bioscoop
door een 24-jarige man lastiggevallen.
Een 43-jarige Delftenaar schoot te hulp
bijgestaan doorzijn 17-jarige zoon. De
Rotterdammer wist te ontkomen in zijn 2
jaar oude Mazda.'
Als verslaggever moetje al die leeftijden
toch maar uit elkaar houden. Ik had van
die Mazda 17 jaar gemaakt en van de
dames 2 en 43.
Nog steeds vraag ik me af hoe ze die
leeftijden te weten komen van personen
die de benen hebben genomen.
'Mijnheer, mijnheer, voor u 'm smeert hoe
oud bent u en waar komt u vandaan?' of
'Jongens, niet zo vlug, hoe oud zijn jullie?
Toe, daarna mogen juilie weg!'
Ik zou het vergeten, echt.
Nog één heel opmerkelijke gebeurtenis
wil ik u niet onthouden. Ik had een
vriendin aan de lijn. Ineens zegt ze: 'Ik
hang op, bel je zo weer. De mensen
boven gooien vuilniszakken over het bal
kon, dat doen ze telkens, die luilakken!'
Na een kwartier belt ze weer: 'Moetje
horen, het waren geen vuilniszakken, het
was een man die van de twaalfde verdie
ping is gesprongen. De derde al dit jaar
die zelfmoord pleegt!'
'Afschuwelijk, was het een bekende?'
'Neen, niemand van de flat heeft hem
ooit gezien. Hij is, ik bedoel hij was 32
jaar. Dat zei de politieman.'
Volgende dag in de krant: Onbekende
man (32) pleegde zelfmoord door van de
hoogste etage van een flat af te springen.
Hij had geen identiteitspapieren bij zich.
Alles wat hij blijkbaar aan de politie kwijt
wilde voor hij zijn laatste adem uitblies:
'...ik ben 32 jaar...'
Eén keer heb ik jaartallen opgeschreven.
Dat was in 1953, ik zat bij de Nieuwsgier
in Jakarta, deed muziek- en filmrecen
sies, Tjalie deed de 'Piekerans', Sport en
Stadsredactie.
De previews van de films voor de pers
waren altijd 's middags zonder publiek.
African Queen draaide in Grand Theater
(hoek Pasar Baru, weet u nog?) en ik
had dochtertje Pamela meegenomen.
Halverwege de film denderde onverwacht
zo'n enorme plafondfan (er was nog
geen airconditioning) omlaag, twee rijen
voor ons. Een halve meter verschil en
Pam en ik zouden zwaar gewond zijn
geraakt. We zaten onder de kalk.
Gelukkig een lege zaal! De film stopte
even, de fan en de kapotte stoelen wer
den weggehaald en Humphrey Bogart en
Katharine Hepburn puften verder.
Ik zag Tjalie pas 's avonds. Hij vroeg: 'Ik
heb gehoord dat er een fan neergestort is
in de bioscoop. Heb jij dat bericht?'
Pamela deed het verslag in geuren en
kleuren.
'Zeker een oude fan,' zei Tjalie.
'Neen een nieuwe, nog geen jaar oud,
vertelden ze me. Maar de monteur die 'm
had geïnstalleerd, was 78 jaar!', wist ik.
Dat zijn de enige getallen die ik ooit
genoteerd heb in mijn hele journalistieke
loopbaan. Ik zei u al, ik zou er in een
Hollandse krant een potje van hebben
gemaakt.
8
