POIRBIÉ'S
PERIKELEN
Niet in groepsverband, maar wel verzorgd?
Tolerantie
Verjaardagsfeestjes zijn wel leuk.
Behalve als het gaat om van die bijeen
komsten waarbij iedereen paarsgewijs
om de tafel geschaard beleefd zit te
doen. Daar krijg je wat van. Dan liever
zo'n lekker rommelig feestje waarop de
heleboel door elkaar zit en je je woorden
niet op een weegschaaltje hoeft te leg
gen. Dan hoor je ook eens dingen die je
anders nooit te weten zou zijn gekomen,
of eigenlijk niet eens mag weten. Geeft
niet, want meestal is men de volgende
dag vergeten wat er is gezegd. Behalve
als het om zaken gaat die het waard zijn
om onthouden te worden.
Zoals bij de woordenwisseling die Jan en
Kees laatst hadden over de verkering van
Jan's blonde en zeer appetijtelijke nichtje.
Omdat beide sprekers over een stevig
stemgeluid beschikken en al wat op had
den, kon het hele gezelschap het gesprek
van a tot z volgen en zo te weten komen
dat het nichtje helemaal hoteldebotel was
van een erg donkere jongen. Geen pro
bleem, dachten wij. Zo'n relatie hoeft niet
per se uit te draaien op een O.J.
Simpson-perkara. Bovendien zijn er voor
beelden genoeg van verbintenissen van
twee blanken of twee gekleurden die
ergens onderweg op de klippen zijn gelo
pen. En natuurlijk ook van talloze andere
verbintenissen van weet ik veel wat voor
kleursamenstelling die géén schipbreuk
leden. Om in de war van te raken. Voor
Kees stond echter als een paal boven
water dat Jan's nichtje zich wel wat op de
hals had gehaald met die jongen. Daar
kon volgens hem niet veel goeds uit
groeien. Dat was natuurlijk tegen het zere
been van Jan, want kom niet aan zijn
nichtje. 'Die jongen is inderdaad erg don
ker, maar hij ziet er goed uit en is ver
schrikkelijk intelligent. Dat hij een andere
huidskleur heeft, is trouwens helemaal
geen punt', verdedigde Jan met verve de
keus van zijn favoriete familielid. Kees
snoof eens en Jan ging verder: 'Op de
middelbare school, waar die twee elkaar
tegen het lijf zijn gelopen, doet die jongen
het geweldig. Hij is de beste van de klas
en de leraren zijn helemaal weg van hem.
Bovendien slaat hij op het sportveld een
heel goed figuur en wordt hij door zijn
maten op handen gedragen.' Jan stapel
de het ene pluspunt op het andere. Kees
zat erbij en luisterde ernaar, maar omdat
het aantal pluspunten ongelooflijk hoog
opliep werd hij toch een beetje kregelig.
Op het laatst zelfs zo kregelig dat hij zich
niet langer in toom kon houden en een
beetje over de schreef ging. Met ver
heffing van stem liet hij alle al lang uitge
kauwde bezwaren tegen een gemengde
relatie de revue passeren: een andere
cultuur, een ander geloof, andere
gewoonten, ander eten, ander tempera
ment, andere normen en waarden en
meer van dat soort dooddoeners.
Jan was het niet met hem eens.
Het merendeel van de andere gasten ook
niet, maar daardoor liet Kees zich niet
van zijn stuk brengen, in tegendeel.
Nóg meer bezwaren aandragend, schet
ste hij zelfs het schrijnende beeld van
een wanhopige moeder die haar bloedjes
van kinderen ontvoerd weet door haar
naar zijn geboorteland teruggekeerde
man. 'Na verloop van tijd sterven die alle
maal van heimwee en willen dan terug
naar waar ze vandaan komen. Kunnen ze
niks aan doen, maar dan zit zo'n moeder
wel met de gebakken peren. Dat zie je
om de haverklap op tv', wist hij.
Hoewel alles in redelijk goede sfeer ver
liep en er niet met glazen werd gegooid,
begon Jan zich toen toch echt op te win
den. Jammer eigenlijk, want iemand die
zich opwindt kan zich meestal niet meer
zo goed concentreren en flapt er dan din
gen uit die hij niet meent, of althans nooit
in gezelschap er uit zou flappen.
Ook Jan raakte dus een beetje uit de
koers. Zijn roodaangelopen gezicht in
Kees' richting draaiend zei hij kortaf: 'Nou
moet je ophouden Kees, je snapt er geen
bal van. Die jongen is op zijn derde jaar
door Hollandse ouders geadopteerd.
Hij zit hier al dertien jaar en is met de
Hollandse kinderen uit zijn omgeving
opgegroeid. Het is niet zomaar de eerste
de beste illegaal of asielzoeker.' Is het
net of je een draai om je oren krijgt. Maar
Jan had het nog niet gezegd of hij had er
al spijt van. Verschrikt de kring rondkij
kend voegde hij er verontschuldigend aan
toe: 'Nou ja, je weet wel wat ik bedoel. Ik
heb niks tegen illegalen en asielzoekers,
al hebben we daar veel te veel van.' Krijg
je nog een draai om je oren. Gelukkig
was het al erg laat en had Kees geen zin
om de discussie voort te zetten. Zijn
gesprekspartner een vriendschappelijk
elleboogstootje verkopend, zei hij: 'Het
maakt eigenlijk ook niks uit, Jan. Als dat
nichtje van jou denkt dat ze het met die
jongen kan rooien, heeft ze mijn zegen.
Maar laat ik je dit vertellen: een oom van
mij is al twintig jaar getrouwd met een
echte moffin. Je kunt beter zeggen dat hij
het al twintig jaar met haar aan de stok
heeft. Je hebt nog nooit van je leven zo'n
akelig rotmens meegemaakt. Dat soort
raakt z'n streken nooit kwijt.' En dan heeft
zo'n jongen het nog niet eens over een
voetbalinterland Nederland-Duitsland.
Wij maken vrijblijvend een reisvoorstel met de daarbij
behorende reissom voor een reis naar:
Indonesië, Thailand, Maleisië
Australië Nieuw Zeeland incl. eilanden in de Pacific
Brazilië, U.S.A.
AURORA TRAVEL SERVICE B.V. (ANVR/SGR)
Clauskindereweg 28-29, 1069 HN AMSTERDAM
Tel. 020-619 93 77
travel service B.v. Zaterdag telefonisch niet bereikbaar
11
