voorstellingen van Coen Pronk moessQn Niet in groepsverband, maar wel verzorgd? Voor de Tjalie-liefhebbers: van de 'telphoneconductors', Bols-flessen en lichtperen was erg populair. Voor stoute kinderen moest ik een momok (spook) verbergen, tenminste dat was waar de kokki, baboe en kebon altijd mee dreigden als er problemen waren. (Anak nakal! Ja itoe momok di waringin makan anak nakal ketjil.) Toen kwamen de Japanners. Ik zie ze nog arriveren in hun oude trucks met van die ouderwetse geweren en kanonnen, leder begon zijn eigen potje te koken op dit veld. Alle kippen verdwenen en alles wat eetbaar was, werd in de pot gekookt. )a, tijden veranderen, het controleurshuis werd een Jappentangsie en de heren zaten er in een rij voor de wacht te houden, ledereen moest buigen in het voorbijgaan en ik hoorde veel geschreeuw, ze waren niet erg populair. Het pandhuis werd ook gebruikt door de Kempetai en vooral 's avonds hoorde je vreselijke geluiden, als ze hun slachtoffers verhoorden. Zij waren wreed en ik was blij toen ze naar hun land teruggestuurd werden. Nog steeds zie ik nakomelingen van Japanners onder mij rondlopen. Ik heb gehoord dat de Japanse regering nog steeds niet wil toegeven dat ze een barbaarse oorlog hebben gevoerd, ik begrijp het wel, ze weten niet beter. De Hollanders die mij geplant hebben en mijn omgeving hebben gemaakt, werden opgepakt en naar gevangenissen gestuurd, waar ze een hele tijd verbleven. Alles verwaarloosde daarna, het leven ging zijn gangetje. De Indische mensen gingen al hun spullen verhandelen om aan geld te komen om te kunnen leven. I Iet werd er niet mooier op, de gebouwen werden niet meer geverfd, het asfalt op de wegen zat vol gaten. De suikerriettreintjes reden niet meer en zo ging dat. Toen kwam de Merdekaperiode en in plaats van Japanse vlaggen zag je nu de 'merah poetih bendera'. Nog steeds was alles verwaarloosd en er was nu een ander soort feesten, meer gamelan en ketoprak met zo nu en dan witgeverfde gezichten, om de slechte Europeanen te imiteren. Dezelfde Europeanen die daar geboren waren, die zich daar ook thuis voelden, maar er nu uitgetrapt zijn. Ik zal nog vele jaren schaduw geven en koning zijn en misschien nog vele veran deringen meemaken, de geschiedenis gaat onherroepelijk voorbij. Tot slot mijn beste wensen aan de I lollanders die mij hebben geholpen op te groeien tot een stevige boom.' H. Rijnenberg P.S. Dit dorp is niet Sitoebondo, maar lijkt er wel op. Wie die speel is gek Tjalie Robinson, de enig echte, zoals we hem kennen uit zijn Piekerans. Een we reld tussen twee culturen. Een wereld die niet meer bestaat maar door velen onder ons wordt gekoesterd in het hart. Een Indonesische lezer heeft wel eens gezegd dat zijn types uit de Piekerans en de spelletjes nog voortleven in het huidige Indonesië. Of het gaat om Vincent Mahieu, de meer serieuze, de schrijver van de meer 'literaire' verhalen zoals in Tjies of Tjoek. Heette de oprichter van het eerste Komedie Stamboel niet Auguste Mahieu? Hoe het ook zij, in welke hoedanigheid wij hier kennis zullen maken met Jan Boon zoals hij eigenlijk heet, het is voor het eerst dat zijn werk in het theater te zien zal zijn. De Posteerjacht Lolo is onderwijzer in een klein plaatsje op één van de eilanden in Indië. Als hij er achter komt dat de assistent resident een affaire heeft met zijn vrouw, besluit hij om hem neer te schieten. Hij gaat zoals dat heet op posteerjacht waarbij de jager rustig afwacht tot het wild voor zijn loop komt. Lolo gaat dus met zijn geweer voor het raam zitten en wacht geduldig af tot de AR voorbij komt, een geduld dat alleen een geoefend Indisch jager kan opbrengen. Tante Koos (uit Piekerans van een straatslijper) Ook zullen we kennismaken met Tante Koos, een zeer herkenbare, volumineuze Indische dame, gefascineerd door alle lekkernijen en de vele andere zaken die het leven in Djakarta te bieden heeft. Ze gaat graag naar de bioscoop waarvoor ze maandelijks een aanzienlijk bedrag uittrekt. Daar geniet ze, onder het genot van complete porties saté ajam met lontong van de nieuwste Hollywood producties. Dat kunnen nokfdms (vecht films), kobboifdms (westerns), muziek films, lachfilms en ah-ik-weet-ah-films zijn. Ze waardeert dat met mieters, gewoon of rot. Ze smult van haar saté ajam terwijl de drama's op het witte doek aan haar voorbij trekken. U kunt deze voorstelling zien in de hieronder genoemde theaters. 6, 7, 8 december Den Haag Theater Branoul 20.30 uur tel. 070-3657285 21 december Voorburg Theater de Tobbe 20.30 uur tel. 070-3871168 22 december Amsterdam Centrum Bellevue 15.00 uur tel. 020-6247359 Plaatsbespreken is uitsluitend mogelijk aan de kassa van het theater. Wij maken vrijblijvend een reisvoorstel met de daarbij behorende reissom voor een reis naar: Indonesië, Thailand, Maleisië Australië Nieuw Zeeland incl. eilanden in de Pacific Brazilië, U.S.A. 20 (uit Tjies) Ook losse vliegbiljetten wereldwijd AURORA TRAVEL SERVICE B.V. (ANVR/SGR) Clauskindereweg 28-29, 1069 HN AMSTERDAM Tel. 020 - 619 93 77 travel service 8,v. Zaterdag telefonisch niet bereikbaar I ATA

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1996 | | pagina 20