Verhaal over een onderduiker
moessQn
Met directrice mevrouw Vosmaer (staande vijfde van rechts) en haar dochter Els
(tweede van links met hondje) aan de wandel.
koffergrammofoon) het huis binnen.
Het stel had niet de moed om achter ons
aan te gaan. Gelukkig liepen we zo een
uitbrander van mevrouw Vosmaer mis!
Vaak gingen we ook wandelen richting
Batu. Bij gelegenheid gingen mevrouw
Vosmaer en haar dochter Els ook mee.
Bijgaande foto is van die wandeling, de
andere foto is zomaar in de tuin genomen.
Op geen van de twee foto's sta ikzelf,
maar ik hoop dat velen zich zullen her
kennen. Wel was ik bij een gelegenheid
toen we uitgenodigd waren op een feest
avond van het JWI (longens Wezen Inrich
ting) in Malang. Nou dat was een evene
ment! We waren de hele dag bezig om ons
op te tutten. Haren wassen, nagels lakken
en voor het vertrek je konen rood wrijven
met een grove doek, zodat het op rouge
leek. We mochten ons niet opmaken, dus
je moest roeien met de riemen die je had.
Onderling werden acessoires gewisseld
zodat we er piekfijn uitzagen, hoewel, met
geleende veren! Het werd een fijne avond
en de jongelui wedijverden met elkaar om
ons van allerlei hapjes en snapjes te
voorzien.
Ja, het waren onvergetelijke tijden en met
Bij het lezen - alweer enige tijd
geleden - van een boekbespreking
over Het vermoorde Land van jan
Bouwer, het het dagboek van een
ondergedoken Nederlandse journa
list in Bandoeng, kwam mij een
soortgelijk geval in herinnering
Hier heette de onderduiker Reinier
Verhoef, stuurman bij de N.I.T., de
Nederlands-Indische Tankbootmaat-
scltappij, die in Battdoeytg was
ondergedoken tot oktober 1944.
Medio 1943 kwam ik met hem in
contact.
Radiootje
Van mijn vriend Leon Veer had ik een
klein radiootje gekregen, compleet met
het schrijfbureau, waarin het verborgen
zat. Na enige tijd regelmatig naar radio
San Francisco te hebben geluisterd, be
sloot ik mij toch maar van het toestel te
ontdoen. Ik woonde namelijk met mijn
gezin bij mijn oude moeder in, samen
met mijn jongere broer Fred, zusters,
schoonzusters en zeven kleinkinderen, bij
elkaar zestien personen, een huis vol dus.
Pa was al ruim een jaar geïnterneerd.
weemoed denk ik er aan terug. Toen ik
acht jaar geleden naar Indonesië ging ben
ik weer langs Oro Oro Dowo gereden,
maar het huis stond er niet meer. Jammer
van dat prachtige herenhuis met zoveel
Ik was bang, dat bij ontdekking van de
radio de Jap represailles tegen de familie
leden zou treffen. Bij mijn pogingen om
de radio te slijten, diende ik uitermate
voorzichtig te zijn. Tenslotte kwam ik via
mijn vriend Rudy Schmidt in aanraking
met de gebroeders Chris en Maus
Blondeel Timmerman, die aan de Gang
Altmann woonden, een zijweg van de
Kebon Kawoeng. Chris bracht mij bij
Verhoef, een blonde totok, die was onder
gedoken in een woning aan de Kebon
Kawoeng, hoofdbewoners familie Rasing.
Verhoef was onmiddellijk bereid de radio
van mij over te nemen. Hij kwam nooit de
deur uit - gezien zijn witte haardos en
bleke gelaatskleur door het gedwongen
binnenshuis zitten - en was maar al te blij
de tijd te kunnen doden door met de
radio te experimenteren. Op welke wijze
hij er in was geslaagd zo lang ondergedo-
herinneringen. Weet iemand nog meer te
vertellen over het bovenstaande?
Dan graag, want reacties zijn welkom.
Mevr. E.P. Salomonson
ken te blijven, kan ik mij niet meer her
inneren. Wel herinner ik mij, dat hij de
tijd doorbracht met het maken van primi
tieve elektrische aanstekers, aan te sluiten
op het lichtnet. Chris verkocht deze appa
raatjes voor hem. Verder had hij nog een
koppel eenden. De eieren waren ook voor
de verkoop bestemd. Van vrienden kreeg
hij af en toe wat en met spaargeld van
zichzelf wist hij zich te redden. Hij had
geen contact met andere onderduikers.
Behalve de familie Rasing en de gebroe
ders Blondeel Timmerman, waren nog
mijn oude politiecollega's Schmidt en
Greeven van de verblijfsplaats van Verhoef
op de hoogte.
Flet transport van het schrijfbureau met de
radio vond overdag plaats middels een
grobak. Op het adres van Rasing aangeko
men, werd het zware meubel uitgeladen
en op de achtergalerij neer gezet. Pas na
het vertrek van de grobakvoerder liet
Verhoef zich zien. De radio werd uit het
bureau gehaald en geplaatst in een daar
voor gemaakt gat in de muur onder de
Unieke kerst-CD
"Selamat Natal' (Merry X-mas)
Door Jack Jersey en Shinta Rick
24
Engels/Indonesisch gezongen
De kerst-CD is te verkrijgen bij alle Indrajaja-Toko's of te bestellen bij S&R Music Connection,
Dagoberthof 9, 5801 JJ Venray, tel/fax 0478 - 51 32 51
Prijs 27,50 ind. verzendkosten
