moessQn
sandelhout en paarden te kopen. Terwijl
het schip afmeerde, stond een groep vrou
wen en meisjes op de kade ter verwelko
ming te dansen en te zingen. Iets dat ze,
naar ik aanneem, elke dinsdagmorgen
moeten doen!
Op het Komododek bij het zwembad kon
mtm van half zeven af al koffie of thee
drinken, terwijl stewards een uitgebreid
ontbijtbuffet klaar zetten.
Om acht uur moest ik me in de Ikat Loun
ge voegen bij de passagiers die voor de
ochtendexcursie op het eiland hebben ge
boekt. Er stonden bussen klaar die ons
naar Pamolong brachten, dat een typisch
Sumbawase desa heet te zijn en waar de
vriendelijke inwoners ons met zang
begroet - ook een wekelijks terugkerende
taak die desalniettemin enthousiast werd
volbracht. Na een rondleiding door het
dorp werd in een loods een bruiloftscere
monie opgevoerd. Het volgende program
ma-onderdeel was een karbouwenrace
door een ondiepe vijver of eigenlijk een
onbeplante sawah. De excursie werd afge
sloten met een bezoek aan het oude sul-
tanspaleis, thans een museum.
Er waren nog andere excursies te maken,
onder andere naar een dorp waar traditio
nele takken van sport werden beoefend.
Voor degenen die een certificaat konden
tonen waaruit blijkt dat zij geoefende dui
kers zijn was er een diving adventure in
een prachtige baai.
De lunch aan boord bij het zwembad was
een uitgebreid rijsttafelbuffet met uitste
kend bereidde gerechten - alleen wat pedis
betreft... waren de gerechten aangepast
aan de westerse tong.
Komodo
Rond half zes werd het anker weer gelicht
en werd koers gezet naar de volgende
bestemming: Komodo, het eiland van de
reuzenvaranen. De reuzenvaranen zijn
vleesetende dinosaurussen die 130 mil
joen jaren geleden in het tropische deel
van Azië voorkwamen. Het bestaan van
deze reusachtige hagedissen werd pas be
gin deze eeuw ontdekt door parelvissers
die tijdens een hevige storm op het eiland
terecht kwamen.
Met zodiacs (grote rubberboten) werden
wij aan land gebracht. De excursie naar
het Komodo National Pare vergde een wan
deling van twee kilometer door het bos.
Vergezeld van rangers die met gevorkte
stokken gewapend waren, begaven wij ons
op pad. En inderdaad al halverwege zagen
we een van deze prehistorische monsters
met zijn kop boven het struweel steken,
onbeweeglijk zittend. Naar men zegt
kunnen deze kolossale hagedissen wel
honderdvijftig kilo zwaar worden en een
lengte bereiken van zo'n drie meter of
meer. Het dier kan zich ook snel bewegen,
zelfs op zijn achterpoten lopen, en is net
zo'n veelvraat als een krokodil. Met zijn
beweeglijke, gespleten tong kan hij zijn
prooi al van ver ruiken. Zijn bek herbergt
kolonies giftige bacteriën, waartegen geen
kruid is gewassen, en één beet betekent
dan ook onherroepelijk de dood!
Wij zien later nog drie exemplaren, maar
wel van een veilige afstand. Op de terug
weg liep er één ons vrolijk tegemoet.
Hoog op zijn vier gebogen poten bewoog
het zich snel in onze richting. De ranger
die ons vergezelde, gebaarde ons achter
hem te blijven staan en toen het beest ons
dichtbij naderde, pookte hij het met zijn
gevorkte stok, zodat ik, helaas, geen goede
foto kan maken: alleen het voorste deel
van zijn lijf is te zien. Enfin, we hebben er
tenslotte toch een van dichtbij kunnen
meemaken.
Na deze excursie, die in de prijs is inbegre
pen, kon men aan boord relaxen of weer
per zodiac vervoerd worden naar Pink
Beach, zo genoemd vanwege het rose ver
pulverde zand op het strand, waar men in
zee kan zwemmen of snorkelen, maar niet
te ver van het strand, want de baai is be
rucht om de sterke stromingen!
Voor de lunch werden we teruggebracht
naar het schip. Al om één uur in de mid
dag werd het anker gelicht en ving de
tocht aan naar Lombok, dat anderhalve
dag varen verwijderd was. Onderweg pas
seerden we enkele eilanden met schitte
rende wolkenpartijen erboven.
Die middag vond ik in mijn hut een uit
nodiging om het diner te gebruiken aan
de captains table, een hele eer, met het
bijkomstige voordeel dat je die avond je
wijn niet zelf hoefde te betalen!
Na het diner was er in de Ikat Lounge een
show door leden van de bemanning; het
is een spektakel in de kecak-stijl, maar in
de kring van mannen wordt nu eens niet
het verhaal van de ontvoering van prinses
Shita opgevoerd, maar een sketch over een
travestiet en zijn aanbidder.
Lombok
De volgende morgen arriveerden we in de
haven Lembar op Lombok, een eiland dat
vijftien jaar geleden nog onberoerd was
door het toerisme, maar dat nu snel aan
populariteit wint. Een bezoek aan dit ei
land had vroeger veel weg van een verken
ning van Bali in de jaren voor de Tweede
Wereldoorlog. Het eiland is iets kleiner en
droger dan Bali. De bevolking van circa
twee miljoen zielen, bestaat voor tachtig
procent uit islamistische Sasaks en voor
tien procent uit Baliërs. In het geïsoleerde,
uiterste zuidoosten van het eiland woont
nog een kleine groep oorspronkelijke be
woners, de Bodha's. Men kan een excursie
over het eiland maken die bijna een hele
dag duurt, met onder andere een bezoek
aan een typisch Sasakdorp - maar ik had
het allemaal al gezien tijdens een vorige
vakantie, dus gaf ik er de voorkeur aan
lekker rustig aan boord te blijven,
's Avonds was het afscheidsdiner, niet in
de Orchid Dining Room, maar op het
Komododek. Er was een nog uitgebreidere
rijsttafel. De passagiers werden verzocht
zich voor de gelegenheid in batik of ikat
te kleden. Dress code tonight: Batik, ikat or
let your imagination play! Het werd een ui
terst gezellige avond met uitstekend eten,
muziek van het scheepstrio en gezang van
drie troubadours uit Samosir, het eiland
in het Tobameer. En, hoe kan het ook
anders, het feest eindigde met het in het
zwembad duwen van enkele passagiers.
De volgende morgen, vrijdag, na een vroeg
ontbijt volgde de debarkatie in Tandjung
Benoa op Bali en kwam er een einde aan
een leuke cruise door de wateren van
Nusa Tenggara.
M.C. van Hooydonk
24