BZ PC Neptunus, 1920
moessQn
Bezoek Malang O-Java
zouden naderen. Het vorige jaar was de
dokter er geweest met een LCPR van de
marine, een kleine landingsboot, die zó
het strand op kon schuiven, mits er geen
rotsen waren. De wind was toen zwak ge
weest en het getij gunstig en zonder enig
bezwaar kon het landingsvaartuig het
strand op. Het strand bij de kampong was
maar kort en liep meteen heel diep het
water in. Veertig meter van het strand van
daan was het bij hoog water al dertig me
ter diep en met zulk weer als nu het geval
was, zou een deel van de kampong onder
water staan. Dat gaf voor de bewoners wel
niet, want alle huizen stonden toch op
palen, maar voor een aankomende prauw,
met of zonder motor, was het levensge
vaarlijk om nu te proberen dichtbij het
eerste huis te komen. Komt tijd, komt
raad, dacht de dokter schouderophalend.
Maar het zat wel tegen deze keer. Toen ze
de kampong in zicht hadden en er zo
dicht mogelijk langs voeren, maakten de
dorpelingen een gebaar van 'niet dichter
bij komen' en na wat beraadslaging beslo
ten ze de baai verder in te varen totdat de
golven, die zuid-noord aankwamen, hen
niet meer konden storen. Tegenover de
kampong lag de andere oever van de baai.
Daar bevond zich ook de delta van de Kali
Omba, een moerasachtig gebied dat door
sneden werd door takken van de rivier die
van het Jamoermeer afkwam. Het was
ook in die delta dat de NNGPM de reser-
vevoorraad olie voor de exploratie-ingeni
eurs had opgeslagen, in grote drums die
afgedekt waren met bladeren van de sago
palm, een boom die veel voorkwam in dit
gebied. Ze voeren een van de riviertjes op
en kwamen bij een open ruimte, die
droog was en waar een soort permanent
bivak stond, een papoeahuis op palen.
'Hallo )an, wat kom jij hier doen?' werden
ze begroet. 'I Ié Guus, wat een verrassing!
Waar kom jij vandaan? Ik dacht dat je in
het achterland van Semini zou zitten.' 'Ben
ik al geweest, ik wacht hier op de Lorentz,
het HPB heeft me toegezegd mij hier te
laten ophalen, maar met de zware zee zal
ik nog wel even moeten wachten.' Om een
mede-klappertuinbewoner uit Kaimana en
bovendien een goede vriend in de Nieuw-
Guinese oetan te ontmoeten, was een
meevaller. Guus was inspecteur van politie
en was al een maand op patrouille. Toen
hij weg ging, had hij aan zijn vrouw niet
mogen vertellen waar hij heen zou gaan,
maar na enige dagen wist toch iedereen
het doel van zijn patrouille. Zijn plotselin
ge vertrek uit Kaimana had te maken met
het feit dat een patrouille-Cat bij Kajoe-
merah de signaalbalken gekruist had zien
liggen, hetgeen betekende dat er misschien
Indonesiërs op de zuidkust waren geland,
tussen Kajoemerah en de Etnabaai.
Sommige strategisch gelegen kampongs
hadden opdracht gekregen om een veldje
vanuit de lucht goed zichtbaar te maken
en daarop twee forse witgekalkte stammen
te leggen. Lagen de balken evenwijdig,
dan was er niets aan de hand, lagen ze
echter in de vorm van een X, dan waren er
mogelijk vijandelijke infiltraties geweest.
Tk heb van alles gezien, maar geen Indo
nesiërs', zei Guus. 'Mooi patrouillegebied
is het wel. Veel kroonduiven en paradijs
vogels.' 'Natuurlijk wil ik een briefje voor
Lauty meenemen', antwoordde Guus de
dokter op diens vraag. De dokter had snel
een velletje vol geschreven en gaf dat aan
zijn vriend mee. Tk zoek nog even verder
naar de drums van de NNGPM.' 'O, daar
ben je dichtbij, volg deze kali maar, over
een half uurtje ben je er.' De politieman
had nog wat dendeng over en de dokter
wilde die graag hebben. Na nog een mok
koffie te hebben gedronken, namen ze af
scheid. Guus bekeek de prauw nog eens
goed en zei: 'Toch wel handig over eigen
vervoer te kunnen beschikken.'
De opslagplaats van de NNGPM was gauw
gevonden. De lege jerrycans werden ge
vuld en Job pikte ook een kleine, volle
drum van ongeveer 40 liter mee. Aan een
beschutte paal werd een briefje gehecht
waarin de DGZ-Kaimana de NNGPM
dankte voor hun hulp en vrijgevigheid.
Het was laat in de middag toen ze terug
waren op de plaats waar ze de politiepa
trouille hadden ontmoet. In de verte
zagen ze de Lorentz richting Kaimana weg
varen. Het weer was aanzienlijk opge
klaard en de zee was een stuk minder hoog
geworden. Toch besloten ze hier maar te
overnachten. Toen een en ander was uitge
laden, vroeg Job permissie om op duiven
te gaan jagen. Hij had in het zware weer
niet kunnen vissen, was zijn excuus.
Frederik zou dan wel voor de rijst en
groente zorgen. De dokter besloot wat ver
derop in de kali te gaan baden. Job waar
schuwde voor boeaja's. Met een rantang-
bakje om het water over zich heen te
scheppen, zocht de dokter stroomafwaarts
een goed plekje op. Terwijl hij zich uit
kleedde, bekeek hij beide oevers nog eens
aandachtig. Hij merkte wat beweging on
der het water op, zonder dat hij goed kon
zeggen of het een vis of een ander dier was.
Misschien kon hij maar beter niet eigen
wijs doen en voorzichtig zijn; zwemmen
zou misschien toch te gevaarlijk zijn...
Jan Kleevens
Over deze foto weten we niet veel: alleen dat de leden van het waterpoloteam Neptunus
erop staan, dat de foto genomen is in Tjihampelas en dat het kiekje dateert van onge
veer 1920.
De foto van deze stoere mannen is ingezonden door de heer R. Voogd,
W. Vrijlandtstraat 4, 3262 C,N Oud-Beijerland, tel. 01866 - 1 49 31.
Verhuur van nieuwe minibussen
met AC en betrouwb. erv.
chauffeurs. Rp. 90.000,- p.dg. exd.
brandstof/park.geld. Korting bij
huur vanaf 3 weken. Afhalen van
vliegveld op Java/Bali mogelijk.
Hotel Emma, 2 p.kmr. douche/WC,
dichtbij centrum en station, logies
met ontbijt Rp. 35.000,- p.dg.
Eig. Mw. Trees Warokka (Ned. spr.),
Jl. Trunojoyo 21, Malang, Indon.
Tel./fax 0341-363198.
34