Elisabeth Maria Francisca Smits-Beerman aanspraken met 'baas'. Waarschijnlijk ge bruikten zij gewoon de rang: dus sersan en letnan. Misschien noemden zij de lui tenant wel Tuan. Ik heb nog nooit een Indonesiër een Europeaan 'baas' horen noemen. Indië is Zuid-Afrika niet. Ik heb het boek niet gelezen. Om de film voor een Oscar te nomineren gaat mij te ver. Het imperialisme en kolonialisme droop er vanaf; daar waagt geen enkele jury zich aan. A. Kessel, Veldhoven In naam der koningin (4) Naar aanleiding van het naschrift van de redactie betreffende de televisieserie 'In naam der koningin' deel ik u mede dat wij al tijdens de eerste aflevering de tv op een ander station hebben gezet en de vervolgafleveringen niet bekeken hebben. Het onderwerp en het spel kon ons niet boeien. A. van de Flier-Frerichs, Soest In naam der koningin (5) Omdat mijn overgrootvader ook in Atjeh geweest is heb ik met grote verwachtingen bovengenoemde film op video gezet. Ben het met de redactie eens; zo'n dodelijk saaie regie met zoveel oubollige dialogen, dat zie je maar zelden. Jammer. H. Koch, hermkoch@worldacces.nl In naam der koningin (6) De film is naar een roman gemaakt. Een roman is per definitie een fictief verhaal, waarin de auteur zijn eigen fantasie de vrije loop mag laten. Hoe onwaarschijn lijk het verhaal ook moge zijn, als het ge loofwaardig op de lezer overkomt, heeft het zijn doel bereikt. Als een filmscript zich op een pseudo-his- torische roman baseert - in dit geval een fictieve gebeurtenis uit de Atjehoorlog - komt er wel meer bij kijken. Om het zichtbare beeld geloofwaardig op de kijker over te laten komen, moeten alle details rondom de gebeurtenissen (zoveel moge lijk) verantwoord zijn. Zowel geografische, etnografische als historische elementen spelen daarbij een rol. Daar ontbreekt het in deze film nog weieens aan. Afgezien van het afwijkende Filippijnse landschap lijken ook de Filippino's als inheemse figuranten fysiek in geen enkel opzicht op Atjehers. Met het historisch besef is werke lijk heel lichtzinnig omgesprongen. Het lijkt erop of de filmmakers niet de minste moeite hebben genomen om zich te ver diepen in land en volk van Atjeh rond de eeuwwisseling. Dit heeft de geloofwaardig heid van de film ernstig geschaad. Typerend hiervoor is het volgende citaat uit het artikel van Tineke Zwijgers over deze film in Indonesia Magazine no. 161/ 162, november 1996: 'Acteur André van den Heuvel ziet 'In naam der Koningin' vooral een romantisch verhaal over mense lijke conflicten in een nostalgische omge ving'. Hij had het niet beter kunnen ver woorden. In dat geval had het verhaal zich immers overal kunnen afspelen. Maar Atjeh klinkt veel sensationeler. De film begint met een vergeeld, groezelig portret van de jonge Koningin Wilhelmina. Zij was net koningin geworden, dus de op dat moment overal verspreide foto's van haar beeltenis zullen er toch zeker gloed nieuw hebben uitgezien, ook in Atjeh. Dan volgt een situatiekaart van Lengkoe- djoe in Atjeh, bedoeld als plaatsbepalende introductie van het gehucht dat in de film centraal staat. Met de beste wil van de wereld kon je daar geen wijs uit worden. De lange tocht in ossenkarren van Fort de Koek in Midden-Sumatra naar Lengkoe- djoe in het binnenland van Atjeh is al even onwaarschijnlijk. Op zijn minst moest Ramona van Dalsem Ramona van Dalsem overleed op 7 ja nuari 1997, een week nadat ik over haar had geschreven. Heel veel mensen op de crematie maar geen toespraken, op haar verzoek. In plaats daarvan zong ze ons toe met een van haar mooiste liedjes die op cassette zijn verschenen. Ontroerend maar toch met een zekere blijheid. LD Correctie: De esperanto-collega die in mijn artikeltje werd genoemd was lane Carli, niet Jan Carli. men toentertijd eerst per boot van Padang naar Kota Radja en van daar het binnen land in. Ook de nederzetting Lengkoedjoe doet gekunsteld aan. Echt een filmdecor. Is het een benteng, tangsi of kampong? Noch de uiterlijke weergave, noch de samenlevingsvorm binnen de omheining overtuigen. Wat te denken van de stereo tiepe djongos achter de bar van de 'soos', die telkens als een duveltje uit een doosje van achter de toog opspringt, de bestelling uitvoert en weer even snel verdwijnt. Zo'n stereotiepe anekdote past meer bij de grote plantersfeesten in hotel De Boer in Medan. 41ste jaargang nummer 8 februari 1997 5 Bedroefd, maar blij dat zij nu haar rust heeft gevonden geven wij u kennis van het overlijden van mijn stief- moeder, zuster, tante en oud-tante weduwe van Henri Cornelis Antonius Smits (Peep) Bukittinggi Heemstede 14 januari 1905 tl januari 1997 Australië: Nederland: J.G. Smits C.H. Beerman M. Smits-Dorenbos T.P.N. Keilman en kinderen A.C. Keilman- Douwens en kinderen Corr.-adres: J.G. Smits 19 Earlston way Booragoon - Perth WA.6154 Australia De crematieplechtigheid heeft plaats ge had op dinsdag 7 januari 1997 in het cre matorium Velsen te Driehuis-Westerveld.

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1997 | | pagina 5