Hari Raja aan het hof van A
Op een postkantoor in de buitengewe
Hari Raja aan het hof van de sultan van
Asahan in vroeger tijden, zoals mijn moe
der het mij heeft verteld. Alle familieleden
kwamen dan in Tanjoengbalai bijeen om
daar Hari Raja samen te vieren. Om vier
uur 's morgens werd het paleis gewekt
door mannen, die uit de Koran reciteer
den en daarbij op de poesaka-trommen
sloegen. Deze muzikanten hadden het
beheer over de heilige trommen en flui
ten, die in de Nobat werden bewaard en
die door niemand anders mochten wor
den bespeeld.
Nog in hun nachtkleding begroetten zij
allen eerst de sultan en vroegen hem om
vergiffenis: minta maaf, minta izin.
Vandaag zegt men: maaf zahir batin.
Geheel hiërarchisch werd er onderling
gegroet van laag naar hoog, van jong naar
oud door middel van een tjium tangan,
een soort handkus, waarbij je de rechter
hand die je wordt toegestoken via je neus
naar je voorhoofd brengt. Na het man-
dieën gingen alle Tengkoe's naar de mos
kee. Oude familiewapens, zoals krissen,
speren en zwaarden, die als poesaka
werden beschouwd en oude adatkostuums
van de familie werden in een processie
meegenomen naar de moskee.
De hofkleding van Asahan was zwarte
zijde of satijn met goud of zilverbrokaat.
Ook donkerpaars of donkerblauw werden
gedragen, maar niet op dergelijke dagen.
Mijn moeder vond het een prachtig ge
zicht, ondanks de sombere kleur, maar het
brokaat maakte het een rijk geheel, met al
de sieraden en juwelen die de vrouwen
droegen.
Daarna was het de beurt van het volk dat
zich al had verzameld op de aloen-aloen
voor het paleis. Een kleurig geheel van
alle soorten felle kleuren van hun bajoe
Melajoe (bajoe koeroeng) en de kabaja's
van de vrouwen. In vrolijke stemming,
Wederom laten we een foto zien, waar we nauwelijks iets van weten. De tekst op de achter
staf op een postkantoor in de buitengewesten'. Daar moeten we het mee doen, maar het is
22