Ik krijg het woord kaboutertjes er niet in; ze brouwen 'karbouwetjes' Roodkapje verteld en als ik de plaat open sla met het huisje en oma op de drempel, klappen ze al in de handen. Maar ik blijf onzeker en stel steeds vragen. En wat doet moeder in het mandje? Siti antwoordt 'Ongol-ongol met stroop'. Ik schrijf dus op het bord, Koek en stroop. Zo dreutel ik verder, 'Ja, wat moet de jager nu doen met de wolf, met oma en Rood kapje in zijn buik?' 'Geef maar kasterolie', raadt Soemantro aan. Ik heb met Beun nog dagen zitten lachen om die praktische oplossing. De hele week wordt 'Roodkap je' herhaald. Bij Sneeuwwitje en de zeven dwergen is de opwinding het grootst; daar is een film van geweest in de Sientje-bioscoop. De tweede klas komt in het speeluur aanhollen, gealarmeerd door de verrukte kleintjes. gezichten heb ik nooit iets van angst of complexen gezien; wel triomf dat de Wolf en de Stiefmoeder het aflegden: 'Lekker deze!' De allereerste keer dat er aardrijkskunde op het rooster staat van de vierde klas haalt Soetardjo een wandkaart uit de hoogste klas. Het blijkt er een van Celebes te zijn. De inlandse onderwijzer heeft dat trouw in de klas behandeld. Nu hebben wij op Java Celebes wel geleerd, maar och, ik zal merken dat ik er bitter weinig van af weet. Soejono komt voor de kaart en begint alle autobushalten op te noemen. Een stroom van de lieflijkste klanken zweeft over me heen en ik vraag me verbijsterd af of er werkelijk zoveel plaatsen bestaan. Soms klinkt een eindplaats bekend in mijn oren maar klinken Djeneponte en Het voormalige Fort Rotterdam in Makassar, nu Fort lljung Pandang (Foto: Henk Ernst) Ik krijg het woord kaboutertjes er niet in; ze brouwen 'karbouwetjes' en ik vind het moppig klinken. Het zijn heel fatsoenlijke karbouwetjes, geen gekke neuzen zoals Walt Disney ze ziet en ze hebben leuke rode puntmutsen. Een van de jongens is teleurgesteld over het paard van de prins; hij had liever een auto gezien. De vierde klas geniet mee als ik het boek achterlaat op mijn tafel in het speeluur. Aan 'Blauwbaard' ben ik nooit begonnen, maar De wolf en de zeven geitjes is ook een succes. Och moderne heren psychologen die sprookjes verfoeien! Geen wajangverhaal is zonder het Goede dat het Kwade overwint. Aan alle stralende Boeloekoemba niet net als een gedichtje? Mijn verbazing ziende vechten ze om de eer om voor het bord te komen en zo huppelen wij van zuid naar noord, alle poten van het eiland om. Ik hoef niets te controleren; bij iedere hapering gaan alle vingers de lucht in en bij een fout dansen zij de bank door. Als ik dit drie lessen gevolgd heb ga ik met de inlandse onder wijzer praten. Ja, hij heeft Celebes zes maanden behandeld. Er staat op het roos ter Celebes en daar is hij niet van afgewe ken. Veel kinderen hebben familie in het binnenland en reizen met de bus, het enige vervoermiddel; dat ligt hun dus goed. In het speelkwartier vertel ik dit aan meneer Beun en vraag hem verlof om de omringende eilanden te mogen behande len en zo reizen wij de kleine Soenda eilanden door tot Nieuw-Guinea en zo hoor ik bijzonderheden over Boeton, waar een vader Radja is en over de grote zeil- prauwen die de kleinste eilanden bezoe ken, daar waar geen KPM-boot komt. Veel produkten zijn er niet en wij gaan over op kaartjes tekenen van geheel Insu- linde, met tin en goud en alle uitvoer- producten gekleurd er op. Waar ik als elf jarig kind op de Sentengschool bittere tranen heb gehuild over kaartjes met ge bergten als rupsen en spoorwegen in blok jes die altijd kladderen, tranen zijn er hier niet bij. I let is een genoegen de keurige schetsen te zien, die 's avonds thuis worden uitgewerkt. De Paasvakantie is voor alle scholen gelijk en dat lijkt me een goede gelegenheid om de meisjes van mijn klas eens bij me te vragen. Ik heb ze verteld dat Ankie een mooi poppenhuis gekregen heeft en dat oma uit I lolland leuke dingetjes zendt, zelfs een piepklein aquarium. Van de vijf geïnviteerden komen er vier aangedrenteld maar als Ankie naar het hek komt om ze te verwelkomen verdwijnt hun verlegenheid. Ze zijn verrukt over het poppenhuis en bij elk klein voorwerp dat getoond wordt klinken gesis en kreetjes. We gaan naar de zijkamer en de djongos komt met limonade en koek. Met keurige kleine slokjes drinken ze maar ze laten wat in het glas staan zodat ik geen tweede glas kan inschenken. Ank vertoont haar poppen met garderobe, ik laat een handwerk zien, maar geen glas komt leeg. Het blijkt nu dat het onbeleefd is je glas te snel leeg te drinken 'want', zegt Soeati, 'is hulzig'. Dat is dus adat. Nadat het poppen huis weer bekeken is krijg ik de gelegen heid een tweede glas te vullen. Ze gaan naar huis met gezichten waar niets op te lezen staat, maar het bezoek doet op school de ronde en juffrouw Ella 41ste jaargang nummer 11 mei 1997 27

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1997 | | pagina 29