Juridische bijstand of advies nodig?
Late start
Tijdens de bezettingsjaren was er weinig te
beleven en waren jongens schaars.
De meeste jongens waren gevangen gezet.
En los daarvan, ik had totaal geen belang
stelling voor die andere kunne. Na de be
zetting kreeg ik wel een vriendje, maar ik
moest met Pa en Moe mee naar Holland.
Wij konden niet bij elkaar komen, het
water was te diep en te groot. Dat ging
dus over. Ook al om Frits. Na de kamptijd
had hij mij al in Soerabaja ontmoet.
De herontmoeting in Holland leidde tot
een romance. O, wat was ik trots toen ik
al een jaar verkering had! En toen al twee
jaar! Bij 4, 6 of 7 jaar sprak ik van 'al lang
verkering'. We wilden toen geen 12 W jaar
verkeringsjubileum meemaken en hebben
ons voor die tijd verloofd. Meer was niet
mogelijk. Hij studeerde nog en leefde van
het zakgeld dat hij van z'n ouders kreeg.
Samen uit was achter op de fiets bij hem.
Voor een bioscoopje moest hij extra geld
van zijn Pa en Ma vragen. Meerdere malen
stond hij op het punt de boel de boel te
laten en te emigreren, maar heeft toch zijn
studie afgemaakt. En mocht daarna nog
twee jaar in militaire dienst om vervolgens,
op zijn 27ste op zoek te gaan naar zijn
eerste baan! 'Mijnheer, u heeft wel erg
weinig praktijkervaring voor uw leeftijd',
kreeg hij prompt te horen. Naar praktijk
ervaring in overleven werd niet gevraagd.
Toen hij een baan had, wilden we ook
niet langer wachten met trouwen. Ik had
een 'kapitaal' gespaard van 200,- (een
maandsalaris van een analist in die tijd)
en daarmee zijn we begonnen. We woon
den op kamers bij mijn ouders tot we een
Indische advocaten staan u graag bij.
en later onze zoon. Wat liep ik trots achter
de kinderwagen!
Het was en bleef echter woekeren met de
centjes. Zijn familie en de mijne zijn in
Holland gekomen met alleen de kleren
aan die we onderweg in Ataka hadden
gekregen. En dat was bepalend voor de
start die wij maakten. Wat tweedehands
en zelfgemaakte meubeltjes vulden ons
droomhuisje. De eerste aankoop, gordij
nen, was een feestelijke gebeurtenis. Toen
we later uit het droomhuis weg moesten
en drie hoog op een flat kwamen, werd
een koelkast noodzakelijk. Dat was een
aderlating en een hoogtepunt tegelijk.
Automatisch was ik dus een huisvrouw in
Holland geworden. Jeetje, hoe doe je dat
allemaal. Ik keek dus echt de kunst af bij
mijn buurvrouwen. Maandag wassen, vrij
dag poetsen. Die grote ramen op die flat,
ik kreeg ze nooit mooi schoon. Ik pro
beerde krampachtig een Hollandse huis
vrouw te zijn, maar omdat wij Indisch
waren (en zijn!) aten we elk weekend
gemeubileerde kamer kregen in Amers
foort, waar Frits werkte. Na een jaartje
konden we een huurcontract voor twee
jaar krijgen voor wat wij een droomhuisje
vonden. Hier werd onze dochter geboren
1955:
We wilden
niet langer
wachten en
trouwden.
rijsttafel. Het was een hele klus om het
klaar te maken. Een hele klus ook om op
maandag weer in een Hollandse keuken te
kunnen staan. En natuurlijk hadden we
ook altijd logées en vrienden die bleven
eten. Familie en vrienden woonden veraf
en kwamen niet alleen even een uurtje
koffie drinken en een koekje eten.
Frits kreeg een betere baan in Nijmegen
en wij verhuisden naar een echt klein
dorp ten zuiden van Nijmegen, Ai... dat
Blij dat ze me hier op 't dorp
'Hoi Ine' groeten.
werd aanpassen. Ik ging krampachtig door
een Hollandse huisvrouw te willen zijn,
maar ik was hier 'het zwartje'. 'U vindt het
toch niet erg dat ik dat tegen u zeg?',
hoorde ik. Ik schudde glimlachend neen,
maar vond sommige autochtonen hier
tegen Brabant aan, net zo donker als ik.
Bovendien zei ik toch ook niet 'witje'
tegen hen? Ik realiseer me nu dat ik 't dus
wel erg vond.
We hadden hier een huis gekocht omdat
het maar niet wilde lukken hier een huur
huis te bemachtigen. Kort voor de verhui
zing kregen we ons derde kind. We waren
eigenlijk nog niet over de financiële achter
stand heen waarmee we ons huwelijk
begonnen waren.
Na een paar jaar kreeg ik een baan als
huishoudelijke hulp bij een buitencentrum
hier. Een baan van 40 uur per week met
zeer onregelmatige diensten en het salaris
van een 25-jarige ongeschoolde arbeidster.
Niks hoogdravends, wel iets uitvoerbaars.
Bij de lunch kon ik junior, ondertussen
ook schoolplichtig, zelf opvangen.
37
Algemene praktijk (o.a. echtscheidingsrecht, huurrecht, strafrecht,
erfrecht, arbeids-/sociaal verzekeringsrecht en vreemdelingenrecht)
en gespecialiseerd in WUBO-,WUV- en WlV-zaken.
Bel of schrijf naar:
SCHENKHU1ZEN Advocaten
Laan Copes van Cattenburch 137
2585 GA 's Gravenhage
tel. 070 - 346 91 36
41ste jaargang nummer 11 mei 1997