Juridische bijstand of advies nodig? Late start Tijdens de bezettingsjaren was er weinig te beleven en waren jongens schaars. De meeste jongens waren gevangen gezet. En los daarvan, ik had totaal geen belang stelling voor die andere kunne. Na de be zetting kreeg ik wel een vriendje, maar ik moest met Pa en Moe mee naar Holland. Wij konden niet bij elkaar komen, het water was te diep en te groot. Dat ging dus over. Ook al om Frits. Na de kamptijd had hij mij al in Soerabaja ontmoet. De herontmoeting in Holland leidde tot een romance. O, wat was ik trots toen ik al een jaar verkering had! En toen al twee jaar! Bij 4, 6 of 7 jaar sprak ik van 'al lang verkering'. We wilden toen geen 12 W jaar verkeringsjubileum meemaken en hebben ons voor die tijd verloofd. Meer was niet mogelijk. Hij studeerde nog en leefde van het zakgeld dat hij van z'n ouders kreeg. Samen uit was achter op de fiets bij hem. Voor een bioscoopje moest hij extra geld van zijn Pa en Ma vragen. Meerdere malen stond hij op het punt de boel de boel te laten en te emigreren, maar heeft toch zijn studie afgemaakt. En mocht daarna nog twee jaar in militaire dienst om vervolgens, op zijn 27ste op zoek te gaan naar zijn eerste baan! 'Mijnheer, u heeft wel erg weinig praktijkervaring voor uw leeftijd', kreeg hij prompt te horen. Naar praktijk ervaring in overleven werd niet gevraagd. Toen hij een baan had, wilden we ook niet langer wachten met trouwen. Ik had een 'kapitaal' gespaard van 200,- (een maandsalaris van een analist in die tijd) en daarmee zijn we begonnen. We woon den op kamers bij mijn ouders tot we een Indische advocaten staan u graag bij. en later onze zoon. Wat liep ik trots achter de kinderwagen! Het was en bleef echter woekeren met de centjes. Zijn familie en de mijne zijn in Holland gekomen met alleen de kleren aan die we onderweg in Ataka hadden gekregen. En dat was bepalend voor de start die wij maakten. Wat tweedehands en zelfgemaakte meubeltjes vulden ons droomhuisje. De eerste aankoop, gordij nen, was een feestelijke gebeurtenis. Toen we later uit het droomhuis weg moesten en drie hoog op een flat kwamen, werd een koelkast noodzakelijk. Dat was een aderlating en een hoogtepunt tegelijk. Automatisch was ik dus een huisvrouw in Holland geworden. Jeetje, hoe doe je dat allemaal. Ik keek dus echt de kunst af bij mijn buurvrouwen. Maandag wassen, vrij dag poetsen. Die grote ramen op die flat, ik kreeg ze nooit mooi schoon. Ik pro beerde krampachtig een Hollandse huis vrouw te zijn, maar omdat wij Indisch waren (en zijn!) aten we elk weekend gemeubileerde kamer kregen in Amers foort, waar Frits werkte. Na een jaartje konden we een huurcontract voor twee jaar krijgen voor wat wij een droomhuisje vonden. Hier werd onze dochter geboren 1955: We wilden niet langer wachten en trouwden. rijsttafel. Het was een hele klus om het klaar te maken. Een hele klus ook om op maandag weer in een Hollandse keuken te kunnen staan. En natuurlijk hadden we ook altijd logées en vrienden die bleven eten. Familie en vrienden woonden veraf en kwamen niet alleen even een uurtje koffie drinken en een koekje eten. Frits kreeg een betere baan in Nijmegen en wij verhuisden naar een echt klein dorp ten zuiden van Nijmegen, Ai... dat Blij dat ze me hier op 't dorp 'Hoi Ine' groeten. werd aanpassen. Ik ging krampachtig door een Hollandse huisvrouw te willen zijn, maar ik was hier 'het zwartje'. 'U vindt het toch niet erg dat ik dat tegen u zeg?', hoorde ik. Ik schudde glimlachend neen, maar vond sommige autochtonen hier tegen Brabant aan, net zo donker als ik. Bovendien zei ik toch ook niet 'witje' tegen hen? Ik realiseer me nu dat ik 't dus wel erg vond. We hadden hier een huis gekocht omdat het maar niet wilde lukken hier een huur huis te bemachtigen. Kort voor de verhui zing kregen we ons derde kind. We waren eigenlijk nog niet over de financiële achter stand heen waarmee we ons huwelijk begonnen waren. Na een paar jaar kreeg ik een baan als huishoudelijke hulp bij een buitencentrum hier. Een baan van 40 uur per week met zeer onregelmatige diensten en het salaris van een 25-jarige ongeschoolde arbeidster. Niks hoogdravends, wel iets uitvoerbaars. Bij de lunch kon ik junior, ondertussen ook schoolplichtig, zelf opvangen. 37 Algemene praktijk (o.a. echtscheidingsrecht, huurrecht, strafrecht, erfrecht, arbeids-/sociaal verzekeringsrecht en vreemdelingenrecht) en gespecialiseerd in WUBO-,WUV- en WlV-zaken. Bel of schrijf naar: SCHENKHU1ZEN Advocaten Laan Copes van Cattenburch 137 2585 GA 's Gravenhage tel. 070 - 346 91 36 41ste jaargang nummer 11 mei 1997

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1997 | | pagina 41