Kippenpraatje
Geniet met AURORA
van de ALPHA PARADE
moessQn
w
Nadat ik in de Achterhoek de
hofstede Vredenhoff had verwor
ven en in de diverse kamers res
pectievelijk het houtwerk en de
plafonds had getjet en geka-
poerd, kwam het voorjaar met de
aanverwante kriebels zoals wij
die - in tegenstelling tot Tanah
Ayer Kita - in de noordelijke
streken beleven.
U kent langzamerhand het gevoel wel: de
knopjes zwellen en lopen uit, vogeltjes,
voorzover nog niet uitgeroeid door gif
spuiten, onkruidverdelgers en rook en roet
van fabrieksschoorstenen beginnen met
hun lokroep, kwetteren dat het een
lieve lust is en bouwen hun verte
derende nestjes.
Aldus stond ik ook weer onder
invloed van het zich immer
vernieuwende voorjaar en uitte
mijn dadendrang onder andere
in de aanschaf van een haan
die ik Hendrik noemde en
zeven mooie a jams. Reeds in
de winter, wetende wat het
voorjaar voor gevoelens oproept,
had ik met weemoed in het hart enige
eiken met de kettingzaag geveld, opdat er
ruimte zou zijn voor een kippenren.
Ter verduidelijking moet ik heel even in
het kort mijn verleden vermelden: Ben
van 1934, uit Medan. In plusminus 1940
togen wij Makassarwaarts en toen de
dreiging van de (apanse invasie voelbaar
werd, gingen wij, dat wil zeggen vrouwen,
kinderen en oudere mannen, naar het
bergoord Malino. Het was daar, dat ik als
zevenjarig knaapje met kippen begon.
Je kocht kuikens op de pasar voor een
gobang per stuk en je wist van te voren
dat driekwart van je verworven schat uit
haantjes zou bestaan. De haantjes gingen
na hun wasdom bereikt te hebben uiter
aard in de wadjan en de kippen fokte je
op tot legkippen. Als je kippen vanaf hun
kuikentijd opfokt, worden ze dermate tam
dat ze letterlijk uit je hand eten.
Van Malino naar het lappenkamp Kampi-
lie en daar mocht je uiteraard geen kippen
houden. Na de oorlog weer terug in
Makassar en behalve een paardje, een
schildpad, een poes en een hond, had ik
uiteraard weer beheks en kippen. Er was
een kip bij die eieren met een bobbel
legde en een andere kip die waarschijnlijk
gedeeltelijk lesbisch was, die met een hoog
piepgeluid echt kraaide als zij een ei ge
legd had. Een soort van een manwijf
onder de kippen. En alle kippen had ik zo
mak gemaakt, dat zij zittend op mijn hand
een djagoengkorrel tussen mijn lippen,
voorzichtig wegpikten.
Wat ik even zeggen wil is dit, nu ik in de
buurtschap Voorst woon en weer kippen
heb, na ruim vijftig jaren, er achter kom
dat een haan en kippen in Indië precies
hetzelfde gedragspatroon vertonen als hun
soortgenoten in Negri Belanda. Mana
bisa? Als kippen en vooral een kloek met
kiekens, een vrij grote vogel over de
kippenren zien vliegen, maken zij - en
ook de haan waarschuwt dan uitdrukke
lijk - een waarschuwend geluid en kuikens
schuilen dan direct onder de vleugels van
de kloek. Met andere woorden, een
kiekendief komt er aan.
Als je nu in de ren voer strooit en je roept
op zijn Indisch 'koerrrr' inplaats van 'kiep,
kiep' zijn ze er als de
kippen bij om te gaan eten en slechts de
haan poogt zijn waardigheid op te hou
den door te doen alsof hij geen haast
heeft. De haan waarschuwt dan geheel ten
overvloede dat er wat te bikken is en
krabt, om zich een houding te geven, met
zijn tenen over de grond. Hij doet dan net
pertjoema alsof hij het voer zojuist heeft
opgegraven. Maar als je met het voer, ook
korstjes of brokjes brood in de ren strooit,
dan doet de haan precies hetzelfde als zijn
soortgenoot in Indië bij het zien van
djagoengkorrels. Verrukt en opgewonden
maakt hij een soort van klokkend en lok
kend geluid waar alle kippen op afstuiven,
er letterlijk als de kippen bij zijn en soms
zelfs een pas gevonden hapje in de steek
laten omdat hun heer en meester roept.
De haan pakt al klokkend zo'n korstje op,
laat het vallen, pakt het nog eens op, net
zolang tot een van zijn kippen het stukje
brood heeft verorberd. En dat doet zo'n
gentleman haan wel een keer of vijf. Want
pas als hij vermoedt dat zijn gehele harem
aan het eten is, verwaardigt meneer zich
ook om een kostje brood tot zich te
nemen. Alhoewel een haan altijd een
waardige heer blijft, is niets hanigs hem
vreemd. Want ik heb deze binatang nakal
er wel eens op betrapt met diezelfde
klokkende lokgeluidjes een kip naar zich
toe te lokken. En hoewel deze kip toch
zeker sinds anderhalf jaar op de hoogte
moet zijn van de streken van haar heer en
meester, trapt zij er telkens weer in.
Terwijl de kip aandachtig staat te kijken
en te pikken naar het gefingeerde hapje,
bespringt de haan haar en zorgt aldus
voor nakomelingen.
Sobats, wat zijn
herinneringen?
Kostbaar goed dat wij
met elkaar kunnen en
mogen delen. Wellicht
kan ik u een volgende
keer iets vertellen over de
jaarlijkse schijnbare loop van Mata Hari.
Die zelfde Mata Hari die ik in Indië zag,
op zee bijna veertig jaar heb gade geslagen
en nu weer hier zie.
Met een zilte groet van de ijzerhoudende
Voortse zandgronden
Pohon Linde
16 daagse groepsreis naar Hawaii
3.195,- p.p. in een 2-pers.k. - 4.010,- in een 1-pers.k.
Eigen Nederlandse reisbegeleiding.
Per KLM/Northwest, vertrek 10 september 1997.
ANVR
AURORA TRAVEL SERVICE B.V.
SCR
TRAVEL SERVICE B.V.
Clauskindereweg 28-29, 1069 HN AMSTERDAM
Telefoon 020 - 619 93 77 (Zaterdag telefonisch niet bereikbaar)