Kippenpraatje Geniet met AURORA van de ALPHA PARADE moessQn w Nadat ik in de Achterhoek de hofstede Vredenhoff had verwor ven en in de diverse kamers res pectievelijk het houtwerk en de plafonds had getjet en geka- poerd, kwam het voorjaar met de aanverwante kriebels zoals wij die - in tegenstelling tot Tanah Ayer Kita - in de noordelijke streken beleven. U kent langzamerhand het gevoel wel: de knopjes zwellen en lopen uit, vogeltjes, voorzover nog niet uitgeroeid door gif spuiten, onkruidverdelgers en rook en roet van fabrieksschoorstenen beginnen met hun lokroep, kwetteren dat het een lieve lust is en bouwen hun verte derende nestjes. Aldus stond ik ook weer onder invloed van het zich immer vernieuwende voorjaar en uitte mijn dadendrang onder andere in de aanschaf van een haan die ik Hendrik noemde en zeven mooie a jams. Reeds in de winter, wetende wat het voorjaar voor gevoelens oproept, had ik met weemoed in het hart enige eiken met de kettingzaag geveld, opdat er ruimte zou zijn voor een kippenren. Ter verduidelijking moet ik heel even in het kort mijn verleden vermelden: Ben van 1934, uit Medan. In plusminus 1940 togen wij Makassarwaarts en toen de dreiging van de (apanse invasie voelbaar werd, gingen wij, dat wil zeggen vrouwen, kinderen en oudere mannen, naar het bergoord Malino. Het was daar, dat ik als zevenjarig knaapje met kippen begon. Je kocht kuikens op de pasar voor een gobang per stuk en je wist van te voren dat driekwart van je verworven schat uit haantjes zou bestaan. De haantjes gingen na hun wasdom bereikt te hebben uiter aard in de wadjan en de kippen fokte je op tot legkippen. Als je kippen vanaf hun kuikentijd opfokt, worden ze dermate tam dat ze letterlijk uit je hand eten. Van Malino naar het lappenkamp Kampi- lie en daar mocht je uiteraard geen kippen houden. Na de oorlog weer terug in Makassar en behalve een paardje, een schildpad, een poes en een hond, had ik uiteraard weer beheks en kippen. Er was een kip bij die eieren met een bobbel legde en een andere kip die waarschijnlijk gedeeltelijk lesbisch was, die met een hoog piepgeluid echt kraaide als zij een ei ge legd had. Een soort van een manwijf onder de kippen. En alle kippen had ik zo mak gemaakt, dat zij zittend op mijn hand een djagoengkorrel tussen mijn lippen, voorzichtig wegpikten. Wat ik even zeggen wil is dit, nu ik in de buurtschap Voorst woon en weer kippen heb, na ruim vijftig jaren, er achter kom dat een haan en kippen in Indië precies hetzelfde gedragspatroon vertonen als hun soortgenoten in Negri Belanda. Mana bisa? Als kippen en vooral een kloek met kiekens, een vrij grote vogel over de kippenren zien vliegen, maken zij - en ook de haan waarschuwt dan uitdrukke lijk - een waarschuwend geluid en kuikens schuilen dan direct onder de vleugels van de kloek. Met andere woorden, een kiekendief komt er aan. Als je nu in de ren voer strooit en je roept op zijn Indisch 'koerrrr' inplaats van 'kiep, kiep' zijn ze er als de kippen bij om te gaan eten en slechts de haan poogt zijn waardigheid op te hou den door te doen alsof hij geen haast heeft. De haan waarschuwt dan geheel ten overvloede dat er wat te bikken is en krabt, om zich een houding te geven, met zijn tenen over de grond. Hij doet dan net pertjoema alsof hij het voer zojuist heeft opgegraven. Maar als je met het voer, ook korstjes of brokjes brood in de ren strooit, dan doet de haan precies hetzelfde als zijn soortgenoot in Indië bij het zien van djagoengkorrels. Verrukt en opgewonden maakt hij een soort van klokkend en lok kend geluid waar alle kippen op afstuiven, er letterlijk als de kippen bij zijn en soms zelfs een pas gevonden hapje in de steek laten omdat hun heer en meester roept. De haan pakt al klokkend zo'n korstje op, laat het vallen, pakt het nog eens op, net zolang tot een van zijn kippen het stukje brood heeft verorberd. En dat doet zo'n gentleman haan wel een keer of vijf. Want pas als hij vermoedt dat zijn gehele harem aan het eten is, verwaardigt meneer zich ook om een kostje brood tot zich te nemen. Alhoewel een haan altijd een waardige heer blijft, is niets hanigs hem vreemd. Want ik heb deze binatang nakal er wel eens op betrapt met diezelfde klokkende lokgeluidjes een kip naar zich toe te lokken. En hoewel deze kip toch zeker sinds anderhalf jaar op de hoogte moet zijn van de streken van haar heer en meester, trapt zij er telkens weer in. Terwijl de kip aandachtig staat te kijken en te pikken naar het gefingeerde hapje, bespringt de haan haar en zorgt aldus voor nakomelingen. Sobats, wat zijn herinneringen? Kostbaar goed dat wij met elkaar kunnen en mogen delen. Wellicht kan ik u een volgende keer iets vertellen over de jaarlijkse schijnbare loop van Mata Hari. Die zelfde Mata Hari die ik in Indië zag, op zee bijna veertig jaar heb gade geslagen en nu weer hier zie. Met een zilte groet van de ijzerhoudende Voortse zandgronden Pohon Linde 16 daagse groepsreis naar Hawaii 3.195,- p.p. in een 2-pers.k. - 4.010,- in een 1-pers.k. Eigen Nederlandse reisbegeleiding. Per KLM/Northwest, vertrek 10 september 1997. ANVR AURORA TRAVEL SERVICE B.V. SCR TRAVEL SERVICE B.V. Clauskindereweg 28-29, 1069 HN AMSTERDAM Telefoon 020 - 619 93 77 (Zaterdag telefonisch niet bereikbaar)

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1997 | | pagina 6