Een passie voor Hawaiianmuziek moessQn Als ik in Velsen-Noord aanbel bij Gerrit en Lolita Venema, word ik hartelijk ont vangen. Gerrit Venema (58) is gepensio neerd ambtenaar; voormalig archivaris van de sector Welzijn in de gemeente Velsen. Hij is secretaris van de Stichting Hawaiian Muziek en Cultuur in Nederland. Die is op 1 januari 1995 in het leven ge roepen door een zevental enthousiaste liefhebbers van Hawaiianmuziek. Op al lerlei manieren probeert de stichting deze muziek te promoten. Ze geeft onder meer een magazine uit, de Spirit of Aloha, organiseert promotiedagen en is aanwezig bij evenementen. 'De naam van de stichting suggereert dat wij ons alleen maar bezighouden met muziek en dans uit Hawaii. Dat is niet zo', aldus Gerrit Venema. 'Ook de muziek en cultuur uit Tahiti, Samoa, Nieuw-Zeeland en de Indische uitvoering van Hawaiian muziek vallen daar onder.' Hoe is je interesse voor Hawaiianmuziek ontstaan 'Heel lang geleden al. Ik kom uit een mu zikale familie; mijn moeder speelde man doline. Mijn vader musiceerde ook en er werd vroeger natuurlijk veel naar de radio geluisterd. Hawaiianmuziek was in die tijd erg populair. De klassieke countrymuziek had ook mijn belangstelling, als er maar een steelgitaar in zat. Ik ben eigenlijk mijn hele leven al bezig geweest met allerlei soorten muziek. Toch is de Hawaiianmuziek door de jaren heen mijn passie gebleven. In 1985 werd de cd Heimwee naar Insulin- de van George de Fretes uitgebracht. Ik ging op zoek naar die cd en kwam in contact met een aantal leden van Hawaiian Calls, een voormalige vereniging van 1 lawaiianmuziekliefhebbers uit de jaren zestig. Het praten over onze wederzijdse passie en het luisteren naar de muziek deed mijn interesse alleen maar vergroten. Ook binnen andere muzieksoorten zoals Indorock en rock and roll, ga ik altijd op zoek naar Hawaiian-invloeden. In de band van Bill Haley bijvoorbeeld - een van mijn favorieten - zat ook een steelgita- rist. Hawaiianmuziek bestaat dus zeker niet alleen uit trage, melancholische klan ken. Het is muziek die in verschillende ritmen en stijlen past. Dat vind ik de kracht van Hawaiianmuziek.' Behalve muziek zijn ook de dansen erg he kend. Dansuitvoeringen hebben vaak een sensuele uitstraling. Is dat altijd zo geweest 'Nee. De traditionele dansen komen voort uit de religie en legendes. De bewoners van Hawaii waren oorspronkelijk animis- ten. Hun geloofsovertuiging vroeg zelfs menselijke offers. Er heerste een wrede en oorlogszuchtige cultuur. De dansuitvoe ringen waren erg wild, de dansers en dan seressen schaars gekleed. Door de komst van de missionarissen kwam daar veran dering in. Hun religie verdween naar de achtergrond waardoor de dansen werden aangepast. De dansers en danseressen kleedden zich voortaan en het fanatisme maakte plaats voor vloeiender bewegingen. Toen men de hu/rt-dansen buiten de eilan den ging uitvoeren, begonnen westerse, commerciële invloeden een rol te spelen. Men ontdekte dat de sensuele dansbewe gingen en de typische kleding bij een gro ter publiek in de smaak vielen. Van nature zijn de Hawaiianen erg preuts. Tijdens de dans mag een danseres niet lachen. Het is een serieuze aangelegenheid. Dit in tegen stelling tot de Tahitiaanse dansen die veel erotischer getint, vrolijker en wilder zijn.' De Indische Hawaiianmuziek ontstaat rond 1919. In dat jaar is de Hawaiiaan Ernest Kaai met zijn groep The Royal Hawaiian Troubadours op wereldtoernee. Hij doet ook Nederlands-Indië aan en treedt onder meer op in Batavia. Als de band een tijd later opnieuw op lava belandt, verlaten Alexander Lazerus en Herbert Pahupu Byrnes de groep om zich blijvend op het eiland te vestigen. Ze vor men samen een band en toeren door de archipel, waarmee de kiem voor een nieu we stroming in de Hawaiianmuziek is ge legd. Een van de eerste ensembles die begin jaren dertig op lava deze nieuwe stijl hanteert, is de band van I larry van den Brink. Ie bent begonnen met een onderzoek naar Indische Hawaiianmusici. Wat is eigenlijk het verschil tussen de 'traditionele' en de Indische Hawaiianmuziek 'Indische mensen zijn over het algemeen gevoelig, romantisch en melodieus. (Ger rit werpt een steelse blik naar zijn Indi sche vrouw Lolita.) Deze karakteristieken vind je terug in de Indische Hawaiian muziek. Laat ik zeggen dat die elementen meer en nadrukkelijker in deze muziek aanwezig zijn dan in de traditionele Hawaiianmuziek. Er wordt een romanti sche sfeer opgeroepen. Dat is ook een van de sterke kanten van de grootmeester, George de Fretes. Waarom een onderzoek naar Indische Hawaiian musici 'Mijn onderzoek komt voort uit persoon lijke interesse. Ik ben een enorme bewon deraar van de stijl die deze musici han teerden. Het is een unieke stroming. Alleen Indische musici - en met name de ongeëvenaarde George de Fretes - kunnen dat gevoel, die melancholie in de muziek 26 iBte-

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1998 | | pagina 26