We liepen een oude bakkerij binnen die
omgetoverd is tot een klein museum.
Nooit gedacht dat er zoveel te weten valt
over sigaren. Ik wist alleen dat Pa ze altijd
met veel poeha rookte.
Er waren levensgrote foto's van mannen
en vrouwen, elk aan een stevige, houten
tafel met alle benodigdheden om sigaren
te rollen. Ze waren zeer bedreven in het
rollen van sigaren. Eerst leg je op gevoel
een bundeltje eerste kwaliteit tabaksblade
ren in de lengte op je handpalm. Dan rol
je de bundel in een tabaksblad van een
minder geurige, maar sterkere kwaliteit.
En daar omheen komt pas het schutblad,
zoals dat heet.
Het schutblad is het duurste en beste ta
baksblad en het wordt speciaal in de scha
duw gekweekt, zodat het niet te olieachtig
is. Het mag geen dikke nerven hebben,
want dan brandt een sigaar minder goed.
Verrassend is - ik wist het niet - dat het
beste schutblad ter wereld uit Connecticut
komt, uit de Verenigde Staten dus!
Hoe bestaat het? Ook in andere landen
- onder andere in Mexico, Honduras,
Sumatra en Costa Rica - groeit goede
tabak voor het schutblad.
Terug naar de sigarenfabriek en de sigaren
makers van toen. Die hadden maar twee
stukken gereedschap, een scherp mesje en
een blok appelhout.
Eerst streek je het schutblad op het blok
appelhout uit. Vervolgens verdeelde je het
bundeltje tabaksbladeren zorgvuldig over
het schutblad, zodanig dat de sigaar ge
lijkmatig zou branden en de as niet te
vroeg zou vallen. Dan rolde je in één
handbeweging het geheel tot een sigaar
(met wat plantaardige gom). Tot slot
plaatste je de sigaar in een houten vorm
en sneed je de overtollige tabak met een
vlijmscherp mesje af.
Zo dat was één sigaar, een kunststuk ge
maakt van goed gerijpte tabaksbladeren.
De sigaren werden soms nog wel drie jaar
lang bewaard voor ze binnen de kortst
mogelijk tijd in rook opgingen.
Ybos en de andere sigarenfabrikanten (er
waren nu wel zo'n tweehonderd sigaren
fabrieken en -fabriekjes die per jaar hon
derdduizenden sigaren produceerden),
zorgden goed voor hun personeel. Ze kre
gen een huis dat er heel typisch uitzag:
lang en smal. Het werd een shotgun house
genoemd. Er was geen electriciteit, dus
stonden alle ramen en deuren tegen elkaar
open voor een briesje en wat koelte.
Maar wat werkelijk indruk op mij maakte,
was dat in de zaal waar de sigarenmakers
werkten een hoog platform stond met een
hekje er omheen. Achter dat hekje stond
een stoel waarvandaan El Lector, de voor
lezer, met een luide stem de krant voorlas.
FAR HOLIDAYS INTERNATIONAL TOUR OPERATOR
Als die uit was, las El Lector uit allerlei
boeken verhalen en gedichten voor, elke
dag, de hele dag door. Ie kunt wel nagaan
dat dit de sigarenmakers alleen maar tot
voordeel was. Wat een briljant idee!
In 1896 stierf Vicente. In de jaren die
volgden, ontstonden moeilijkheden. Lang
zamerhand werden er efficiëntere metho
den ontwikkeld die de ambachtelijke - in
werkelijkheid een kunst - vervingen.
Sigaren werden bij duizenden tegelijk
door een machine gemaakt, bovendien
steeg de populariteit van de sigaret en uit
eindelijk sloeg de depressie toe en kwam
er een eind aan de grote vraag naar sigaren.
Vele sigarenfabrieken werden gesloten, er
heerste werkloosheid en de mensen trok
ken weg om elders hun fortuin te zoeken.
Ybor City verviel.
In 1992 herleefde hier het enthousiasme
voor een goede sigaar. Men veronderstelt
dat het tijdschrift Cigar Afficionado, opge
richt in hetzelfde jaar, er veel mee te maken
heeft. Ook Ybor City kwam weer tot leven.
Niet alleen zijn'er nog sigarenmakers die
er hun beroep uitoefenen -
mannen en vrouwen waar
van velen tussen de zestig
en tachtig jaar oud zijn -
maar Tampa's Latin Quarter
trekt toeristen sinds het her
steld is en niet meer zo ver
vallen.
Je kunt er dus nog altijd
goede, handgerolde sigaren
kopen, die net als een goede
wijn een fortuintje kosten.
Soms wel tweehonderd dol
lar per stuk! Ybor City's
hoofdader, Seventh Avenue,
in de wandel La Setima ge
noemd, krioelt in het week
end en op speciale feestda
gen van de sightseers en
liefhebbers van sigaren.
Er zijn cigarbars, nightclubs,
restaurants, winkeltjes en...
sigarenmakers. Ybor City is
alive and well, en de Spaan
se inslag is er duidelijk te
herkennen in de gebouwen,
de namen en de gerechten
die in de restaurants op het
menu staan. Meer dan vijf
tig jaar lang noemden ze
zich trots de cigar capital of the world.
En al is dat nu al lang niet meer zo, Don
Vicente's stad is gelukkig toch nog de
plaats voor een goede Havanna.
Juni Lentze
Van Cralingenlaan 16, 2241 SC Wassenaar, Tel. 070 - 511 60 92 Fax 070 - 514 07 96
Lid Stichting Garantiefonds Reisgelden no. 2056
Voordelige tickets naar USA
Tickets naar Indonesië 1.550,-. Aarzel niet langer, want dit is uw kans.
Lang verblijf op Bali, Maleisië en Thailand
'Reizen-op-maat' door Indonesië, Thailand en Maleisië
UW PARTNER VOOR REIZEN OP MAAT
Far Holidays International wenst u een Voorspoedig 1998 toe!
O Fv
42ste jaargang nummer 7 januari 1998 31
iCEWË* MARTINEZ - YBOR
iC-itlER,"-. THE CIGAR, IND'USTRV IN
P DA AND FOUNDER OF YBOR CITY
feilTs VALENCIA,'-SFA'IN'IN ISIS'T".
S!iS DIED IN ÏSORTiT.Y IS 1=SS
