Hard gelag,
hard gelach
Lekker
badderen
SuMMXj, SeAAAXM
moessQn
Slechts drie stenen traptreden lagen ze
af van de deur. De deur was nog geen
meter hoog. Olga kroop op handen en
voeten door de opening om zich bij ze
ven - haar nog onbekende - lotgenoten
te voegen. De cel op het terrein van de
Kempeitai was allesbehalve een luxe
hotel.
Ondanks het feit dat het er vlammend
heet was - net als in zijn eigen verblijf -
piekerde zelfs de Duivel er niet over
zijn vriendin daar een seconde te laten
logeren. Daar schaamde hij zich toch
net iets te veel voor. Teveel kakkerlak
ken, vlooien en wat dies meer zij
Er was nauwelijks ruimte voor de ver
magerde vrouwen, zodat als de nacht
aanbrak iedereen als in een schoenen
doos naast elkaar op de harde vloer lag,
temidden van het rondkruipende onge
dierte.
Olga had als naaste slaapgenote een
lieve vrouw die alras haar vriendin
werd. Zodra alle dames hun kop-staart
houding hadden aangenomen om te
proberen te slapen, keek Ol uit op de
voeten van haar slaapvriendin.
Naarmate de week vorderde, kwam er
steeds meer vuil aan. Zij sloot haar ogen
maar snel, kneep haar neus dicht en
probeerde aan iets anders te denken.
Zweet, andere onfrisse lichaamsgeuren
en vooral de open wc zorgden voor een
ondraaglijke stank. Ondanks deze af
schuwelijke situatie wisten de celgeno
ten elkaar op sommige momenten
toch op te peppen. Zo'n moment was
de vrijdag.
Immers, als deze dag aanbrak, kon er
worden gebaad! Iedereen verheugde
zich op dit onvoorstelbaar zalige voor
uitzicht. Vooral voor degene die nog
een stukje zeep rijk was - dat als goud
werd bewaakt - was zo'n mandi-partij
een genot van hemelse waarde.
Voor Olga zou het de eerste badderpar-
tij worden. Niet eerder had zij meege
maakt hoe het zou zijn om onder de
wakende blik van een Japanse schild
wacht een 'douche' te nemen.
Het werd vrijdag en iedereen stond
zeer opgewekt op. 'Nou luitjes, lekker
mandi straks. Wat verheug ik me erop.'
De vrouwen lachten elkaar toe.
'Ik doe net alsof ik even thuis ben in
gedachten. Lekker flink sirammen met
het koude water en dan denken aan
een heerlijk ontbijt met verse mangga,
pisang en papaja. Broodjes met heel
veel roomboter en kaas met jam plus
koffie toebroek met banjak suiker'.
'Mmmmmm heerlijk,' riep een ander
Olga toe, 'en daarna de baboe roepen
om de boel af te ruimen!'
De overige lotgenoten glimlachten.
Ook zij hadden hun fantasieën die hard
op werden geuit, zodat het aanstaande
mandi-feest nog iets extra's kreeg.
De dag, waar reikhalzend naar werd
uitgekeken, brak aan. In twee groepen
van vier liepen de vrouwen richting
'badkamer'. Een groot woord voor een
smerige ruimte waar drie stenen mu
ren omheen waren gebouwd en waar
voor de open deur een djaga Nippon
stond. Bajonet in de hand en een on
doorgrondelijke blik in zijn ogen.
Olga zag in één oogopslag dat het niet
een echte ontspannen douche zou wor
den. Ergens aan de muur hing op
manshoogte een kraan waar reeds en
kele druppels uitspoten. Links van de
open deur waren wat haken waaraan
de dames hun schamele kledij konden
ophangen.
Met lede ogen zag de donkerharige jonge
vrouw dit aan. Zij fluisterde naar haar
vriendin: 'Zeg, blijft die man daar staan?
Adoeh zo verlegen zeg om daar in je
nakie te lopen met die vent op de loer.'
Haar kameraad haalde haar schouders
op. 'Gewoon niet aan denken. Dat je
water over je vieze lijf kunt krijgen,
moet de doorslag geven. Geniet er nou
maar van!'
Olga had toch zo haar bedenkingen.
Heel handig wist zij zich steeds achter
een andere blote vrouw in de rij te
manoeuvreren, zodat de wacht - die
voortdurend omkeek - haar net niet
kon zien. Bij de laatste baadster achter
haar, draaide de wacht zijn nek om.
Kennelijk had hij genoeg gezien, maar
misschien kreeg hij ook gewoon kramp.
Ol voelde zich opgelucht. De djaga had
een sigaret opgestoken en keek de vrou
wen na die zich uit het badlokaal ver
wijderden. Snel draaide zij de kraan
open. 'Lekker badderen' dacht zij nog
opgewekt. Er kwamen enkele druppels
water naar beneden toen het bevel werd
gegeven: 'Einde mandiën!' Nog net kon
zij ongezien naar haar kleren rennen.
Toen zij zich even later bij haar celge
noten voegde, waren ze druk in ge
sprek. 'Wat zullen wij nu weer voor iets
smerigs als ontbijt krijgen?' vroeg Eva
aan Joyce. Tegelijkertijd keek iemand
Olga meewarig aan. 'Sufferdje, ben je je
douche misgelopen. Voor schaamte is
hier geen plaats. Volgende keer beter!'
Een ander riep hulpvaardig: '...maarre
geen nood. Hier is gelukkig ook nog
fris badwater.'
De vrouw wees op de open wc die als
een kali door deze en nog drie andere
aaneengesloten cellen stroomde, waar
andere gevangenen verbleven. 'Twee
vliegen in één klap,' antwoordde Ol ad
rem, die plotseling werd overmand
door een onbedaarlijke giechelbui. Zij
wees grinnikend op de langsdrijvende
- bruingele - narigheid in het cel-riool.
Overblijfselen van wat eens Japanse
maaltijden voor gevangenen waren.
'Zie daar niet alleen fris water, maar
ook een voedzaam ontbijt. En dat laat
ste zelfs in overvloed!'
"INGET MATI" "AD PATRES"
Fa. Johs. Ouwejan Zn.
12
Samengesteld door: Tina Daniels
Voor al uw parties en reünies
Sophisticated dansmuziek
en gitaarballads
UITGEBREID DANSREPERTOIRE
J.A. (Fons) Phefferkorn
Barnsteenhorst 51, 2592 EB Den Haag,
tel.: 070 - 347 39 35 of 070 - 354 99 05
Begrafenis-
en Crematie- Onderneming
Opgericht 1924
ROUWKAMERS
EN ONTVANGKAMERS
AIRCONDITIONED
Kantoren:
Frederik Hendriklaan 7 - Den Haag
Tel. 070 - 355 64 27 (drie lijnen)
