Afscheid van het Christelijk Lyceum
moessQn
moessOn
Op 31 december 1957 werd af
scheid genomen van het Chris
telijk Lyceum in Bandoeng.
Traditiegetrouw werd op 't lyceumbor
des een laatste 'kiek' genomen van
scholieren en leerkrachten, die jaren
lang lief en leed hadden gedeeld in
vaak zorgeloze, maar soms ook kritieke
tijden en plotseling geconfronteerd
werden met de waarheid van het gezeg
de 'Partir c'est mourir'. Echter, ieder af
scheid betekent ook de geboorte van
een herinnering en hierover gaat mijn
verhaal.
Ik herinner me een knallende fuif-
dans-party in 1952 ter gelegenheid van
het 25-jarig bestaan van onze school.
Even leek het, alsof de toekomst in
Bandoeng - onder nieuwe meesters -
gewoon verder kon gaan, maar de wer
kelijkheid was anders. Na de souverei-
niteitsoverdracht kreeg het Bandoeng
Lyceum een speciale vergunning om
door te gaan als VHO-instelling, maar
ieder jaar zou de Indonesische autori
teit de vergunning opnieuw bezien.
Dit ging goed tot december 1957, toen
de ruzie om Nieuw-Guinea haar kook
punt bereikte.
'Hier worden de toekomstige ministers
van Indonesia opgeleid,' hoor ik een af
scheid nemende godsdienstleraar in
een volgepakte aula nog zeggen in een
vlaag van optimisme. Het heeft niet zo
mogen zijn en achteraf vraag ik me af,
hoe Indonesia er nü zou hebben voor
gestaan, als die goede bedoeling wél
was bewaarheid. Want het Bandoeng
Lyceum was een zeer goede school on
der docenten die de bescheidenheid
zelve waren, behalve één.
'Wiskunde, dat leren jullie van Pappa,'
zo stelde de in 1953 nieuw aangestelde
wiskundeleraar Heertjes zich voor, nors
naar zichzelf wijzend als een godfather.
Waarop een klasgenoot het waagde om
te vragen: 'Meneer Pappa, is wiskunde
moeilijk?'
Heertjes wachtte de hilariteit af en ant
woordde vervolgens: 'Nee, wiskunde is
heel simpel, maar wat de één moeilijk
vindt, vindt de ander gemakkelijk en
omgekeerd en waarom dat zo is, weet
ik ook niet!'
Talrijke vrouwelijke klasgenoten, die
niet verder kwamen dan tweeën en
drieën op hun eindrapport, haakten af
naar de MMS. Eén klasgenoot die ooit
een grote nul kreeg voor een proefwerk
Trigonometrie werd door zijn maten
'getroost' met de volzin: 'Oneindig
maal nul blijft nul, dus ik ben oneindig
maal knapper.'
De ironie van het leven leert echter,
dat vele laatsten de eersten zullen zijn
Opbergmappen
Officieuze herinneringsfoto: Afscheid Bandoeng Lyceum 1927-1957
Tekst: J.S. Tan
(Advertentie)
Voeg alle Moessons van een jaar bij elkaar
d.m.v. onze handige opbergmappen.
Indien u f 27,50 overmaakt op giro 6685
t.n.v. Moesson te Amersfoort, onder
vermelding van Opbergmap, krijgt u z.s.m.
een exemplaar thuisgestuurd.
20
