0° p#T
rtcVtocl
giro 6685
Indonesië terugzien, waarmee hij geen
emotionele banden had. Nee, alleen
nieuwsgierigheid bezielde hem, geen
emoties, alles had hij onder controle!
En volkomen ontspannen deed hij zijn
ronde. De attente reisleider met aan
dacht voor elk lid van de groep.
Maar... toen de wielen van de Jumbo
het beton van de landingsbaan op
Halim raakten, toen stroomden hem
ineens de tranen over de wangen.
Hij was weer dat knulletje. Dertig jaar
verdwenen... hij was weer thuis.
Hij schaamde zich voor de groep, maar
alleen Emmy had het in de gaten.
Zij had hem zelden zo geëmotioneerd
meegemaakt en was er stil van.
creet geval tegenkomen en we geven
wat we kunnen, is dat beter dan hui
lend weglopen.'
Dit idee beviel Emmy en toen konden
ze gaan genieten van alles: van de
straatgeluiden 's avonds, de bakso-,
sateh en putu-verkopers, van de na
tuur, de bergen, kali's en sawah's.
Van de vriendelijke bevolking: 'Welkom
thuis, je bent weer terug!'
En dat was alweer zo'n wonder voor
Bert: het oorlog voerende, aiwijzende,
levensbedreigende Indonesië, waaruit
hij verjaagd was, bestond niet meer.
Het was weer veranderd in de gastvrije,
vertrouwde wereld van toen. Van ran
cune geen spoor.
Op een ander wonder wees hem een
Bert kon haar niet duidelijk maken wat
hij precies voelde, alleen dat het plot
seling, hevig en niet te beheersen was.
Verdere poging tot uitleg zou slechts
meer verwarren. Voor hem was dit een
wonder. Vanaf de eerste seconde koes
terde hij zich in de warmte van Java.
Van de veel gehoorde 'benauwende
klamme deken' had hij geen last.
Integendeel, de deken omgaf hem als
een vertrouwd, behaaglijk en zo lang
gemist kledingstuk. Hij dacht aan de
woorden van de Indo-auteur Tjalie
Robinson: 'In Holland leef ik, in Indo
nesië adem ik.'
In het hotel hadden ze een prachtige
kamer en hier kreeg Emmy haar eerste
cultuurschok. Zich van het raam
afwendend zei ze half huilend dat ze
direct weer terug wilde naar Holland.
'Moet je die krotten daar zien en kijk
hier eens naar al die luxe, hier kan ik
niet tegen, ik wil naar huis.'
'Door je af te wenden verdwijnt de ar
moe niet,' betoogde Bert, 'en we kunnen
ook geen miljoenen noodlijdende Indo
nesiërs helpen, maar als we een con-
Indonesische gids. Sprak Bert de eerste
dagen nog overwegend Engels en waar
het kon Nederlands, allengs ging hij
steeds meer over in het Indonesisch.
Woorden en uitdrukkingen, die dertig
jaar ongebruikt in het stof hadden
gelegen, sprongen weer in hem op en
kwamen als vanzelf op de juiste mo
menten uit zijn mond rollen.
Bert groeide in zijn rol als reisleider.
Niets was hem te veel om 'zijn men
sen' het land te laten ervaren in zoveel
mogelijk facetten. Niet kritiekloos, niet
verblind door hervonden liefde voor
land en volk. Hij sloofde zich uit om
dit 'de reis van hun leven' te laten zijn.
Het was de reis van zijn leven!
Leerzaam was deze eerste reis. Hij leer
de de mensen voortdurend te wijzen
op het gebruik van kluisloketten in de
hotels; te controleren op geschikte kle
ding en schoeisel voordat een excursie
begon, te waarschuwen voor de zon,
die niet voor niets 'de koperen ploert'
wordt genoemd. Maar bovenal leerde
hij iets over zichzelf. Dat hij zo intens
van dit land hield, hij voelde zich er
volkomen gelukkig.
In Nederland móest hij altijd wat, was
hij bezig met doén, om te merken dat
hij leefde. Hier ontdekte hij, dat hij
'het alleen maar zijn', zonder iets te
willen of ergens naar te streven, als een
heel bevredigend tijdverdrijf kon erva
ren. Nergens anders had hij zo sterk
gevoeld dat 'iets doen met je leven' ook
kan bestaan uit niets anders ermee
doen dan dat leven zélf te beleven.
Wat hij op deze eerste reis ontdekte,
zou op de vele reizen die nog volgden,
worden bevestigd: wonderen bestaan
nog!
Onze reserverekening voor
moeilijke dagen!
Moesson wil geen subsidie. Het wil
voortbestaan alleen als u dat wilt.
Met uw steun poekoelen wij teroes!
Hieronder laten wij, onder hartelijke
dankzegging aan alle schenkers, de
verantwoording volgen van de giften
die zijn binnengekomen op de
reserverekening van Moesson.
Juli 1998
W. Boverhof 100,-
J.H.P. van Diggelen 25,-
mw. A.W Doornik 100,-
NN 25,-
mej. A.H. Overdijkink 25,-
E.E. Pronk 127,-
J.W. Roozeboom 50,-
mej. L.E. v. Simao 25,-
H.M. v. Weyde Oudenaarden 50,-
Totaal in juli 1998 527,-
23
43ste jaargang - nummer 3 - september I 998
