Taal is emotie
Niet in groepsverband, maar wel verzorgd?
moessOn
blauwe water in het zwembad, met de
overige kleurrijke vegetatie in de tuin.
Het ruisen van de palmen heeft ook
iets aparts, al zijn het geen klapperbo
men. Zelfs de hoog bovengrondse elec-
triciteits- en telefoonkabels, hebben
hun charme niet verloren. Het is een
schitterend plaatje en de stilte om mij
heen wordt alleen onderbroken door
vogelgeluiden. Heel in de verte hoor ik
het geroep van de houtduif of is het
een perkoetoet? Echt waar, ik zit in
m'n eentje vreselijk te genieten. Is dit
nou het typische Arke-gevoel?
Ik ga maar nasi goreng maken. Als de
kinderen en m'n echtgenote (oma dus)
straks terugkomen, kunnen ze lekker
bikken. Adios!
In een dichterlijke bui heb ik ooit ge
schreven dat 'taal emotie is'. Wat de
aanleiding hiervoor was, wil me nu
even niet te binnen schieten. Dat deze
stelling niet strookt met de opvatting
van de mensen die er voor doorgeleerd
hebben, lijkt me duidelijk. Zij vinden
dat taal vooral is bedoeld als commu
nicatiemiddel.
Vorige week moest ik even aan dit ver
schil in opvatting denken toen ik met
een vriend enkele jeugdherinneringen
ophaalde. Het moet zo'n dertig jaar ge
leden zijn. Samen met twee leeftijdge
noten trokken we voor het eerst in ons
leven de grens van het dierbare vader
land over. Op de bromfiets. Tentje ach
terop. Kamperen aan de Moezel.
Tino en ik hadden die dag de beurt om
het kwartet van voedsel te voorzien.
Met de bromfiets reden we naar het
dorp om bij de plaatselijke slager de
onvolprezen Duitse Bratwurst in te
slaan. Na drie keer vruchteloos de eni
ge straat die het gehucht rijk was te
hebben doorkruist, besloten we een
dorpsbewoner te vragen of die mis
schien een slagerij wist.
Tino was in die tijd al een knaap van
ruim 1.90 meter en woog 85 kilo
schoon aan de haak. Hij zou dat var
kentje wel even wassen. We stopten bij
een oud dametje dat zijn imposante ge
stalte argwanend opnam. Tino opende
het gesprek in zijn beste schoolduits:
'Frau, wir wollen eine Schlagerei'.
Nou, die konden we krijgen. Het oude
vrouwtje sloeg met haar wandelstok
waar ze ons raken kon. Ik ben ervan
overtuigd dat Tino door deze historische
woorden de oude vete met onze ooster
buren nieuw leven heeft ingeblazen.
Een van mijn grootste bokken was van
Engelse komaf. Ik schoot hem een paar
jaar geleden. Mijn vrouw duwde me een
brief onder de neus, waarin ene Harry
onder meer het volgende schreef: 'I ha
ve met Maaike in Utrecht in 1968.' Ik
zou de goede man in Jakarta ontmoe
ten en deze brief was ons aanknopings
punt. Ik las en herlas de zin drie keer,
maar snapte er geen biet van. Vol ver
twijfeling keek ik mijn vrouw aan en
vroeg haar: 'Maar wat heeft hij dan
"met" Maaike gedaan in Utrecht?'
Mijn missers beperken zich overigens
niet alleen tot het Europees taalgebied.
Het opnieuw oppakken van de cursus
Bahasa Indonesia heeft mijn guru al
menig lachsalvo doen ontlokken. Tina
heet ze. Een Batalcse. Dertig, goedlachs
en niet op haar mondje gevallen.
Tijdens de kennismakingsles het ze me
een stukje vertalen. Al bij de titel brak
het zweet me aan alle kanten uit:
'Hasan ke pasar'. Hoe ik mijn grijze
massa ook pijnigde, ik bleef de verta
ling schuldig.
'Ik dacht dat jij Indonesisch sprak,'
doorbrak ze de stilte met een lichte
ironie in haar stem.
'Jazeker,' antwoordde ik, ke pasar kan
ik wel vertalen, maar wat betekent
Hasan?'
De week daarop werd het begrip 'elcor'
geïntroduceerd; een aanduiding voor
'aantal stuks'. Ik kende ekor alleen als
het uiteinde van een dier. Dus toen ik
de opdracht kreeg een zin te vertalen
waarin de restauranthouder dua ratus
ekor ayam kocht, vroeg ik me al af wat
die man in hemelsnaam met tweehon
derd kippenstaarten moest.
Sindsdien kan ik bij Tina niet meer
stuk. Ik blijf daarom bij mijn stelling:
'Taal is emotie'. En degene die het niet
met me eens is, nodig ik graag uit om
op de bromfiets af te reizen naar een
klein dorpje aan de Moezel
(Advertentie)
Wij hebben voor u de volgende brochures:
Hawaii, Brazilië
Indonesië 'Van Sabang tot Merauke'
Thailand/Maleisië
Fly selfdrive USA, Nieuw Zeeland, Australië
Wij leveren ook losse vliegbiljetten, evenals 'rond-de-wereld' tickets.
In november 1998 hebben wij een groepsreis naar de jungle van Suriname.
Belangstelling? Bel ons om informatie!
AURORA TRAVEL SERVICE B.V.
ANVR
36
Tekst: Riny Boeijen
C R
TRAVEL SERVICE B.V.
Baden Powellweg 130 - 1069 LK AMSTERDAM
Telefoon 020 - 619 93 77 (Zaterdag telefonisch niet bereikbaar)
