De groep Groen in Buitenzorg
Padvinders in Nederlands-Indië
Ons clubhuis stond op een braak stuk
je grond schuin tegenover de hoofdin
gang van het paleis van de gouverneur-
generaal aan de kruising van de Groote
Postweg met de weg naar het zwembad
en Goenoeng-Halang.
De GG was ook beschermheer van de
Groep. Dit gaf ons het privilege om de
Plantentuin als ons oefenterrein te be
schouwen.
De groep had nog een voordeel. Onze
hopman Haring was aan het Proefsta-
buitengebeuren zoals: kamperen,
zwerftochten maken, kaartlezen, koken
op houtvuren, et cetera. Ook rivieren
oversteken met allerlei soorten
ming Tjiomas op de noord
helling van de Goenoeng Sa-
lak, waar mijn vader admini
strateur was en ikzelf ben
geboren, gehaald door de
vroedvrouw mevrouw Ahe,
die daarvoor met de auto uit
Buitenzorg gehaald moest
worden. Een auto was in die
tijd nog een schaars artikel.
Met de directe omgeving van
de berg was ik goed
vertrouwd, maar op de top
was ik nog niet geweest.
Met een kleine groep,
bestaande uit de Hopman,
Han Endert, Jan Tierie, Hans
Gonggrijp, Siegfried Nassuth
en ondergetekende en zes
toegevoegde dragers, gingen
we op stap. De dragers droe
gen bussen met drink- en
kookwater en de nodige levensmidde
len plus nog twee grote tenten.
De tocht ging eerst langs begaanbare
wegen en paden, dan via de rivier de
tion verbonden en beheerder van een
uitgestrekt terrein zuid-west van
Buitenzorg en daar konden wij naar
hartelust gebruik van maken voor het
hulpmiddelen en bruggen bouwen.
Voor ons, die het buitenleven na aan
het hart lag, een ideale situatie.
Een van onze trektochten wil ik hier
beschrijven daar het mijn idee was. Ik
woonde namelijk op de theeonderne-
grote kloof in en vervolgens langs de
hoogtelijnen naar boven richting de
hoogste top. De Salak is tot de top met
bomen en struiken begroeid. De laatste
honderden meters klommen we met
handen en voeten langs de wortels
Clubhuis met Groep Welpen
Groen Groep.
Goenoeng Salak
Tekst: F. Henner
43ste jaargang - nummer 3 - september I 998
