Sinterklaas in Sanggau, Borneo Sie ginds kom die kapal moessOn Het was 5 december 1938. Wij woonden op Borneo in het dorpje Sanggau, in een huis op palen, dat was daar normaal. Het was uit voorzorg voor eventuele overstromingen van de rivier de Kapoeas. Wij, dat waren mijn ouders, mijn oudere zus Roos, broer Maurits en mijn persoon, Treesje. Ik was kind nummer drie en drieënhalf jaar oud. De jongste telg van de familie Hcuvelsland. Ik was lang de jongste voor die tijd. Mijn moeder was een Indische vrouw, mijn vader een brede, blonde, Hollandse man van 1 meter 84. Er was nog een familie, waar wij dage lijks mee omgingen. Dat was de fami lie Jut. Zij hadden ook drie kinderen: twee jongens en een meisje. Dat meisje heette Ina en was ook de jongste van de drie en mijn beste vrien din. De vader van Ina leverde aan ons de clectriciteit. Op Sinterklaasavond 1938 was mijn vader niet thuis. Hij speelde voor Sinterklaas. De Sint zou die bewuste avond bij ons thuis komen. Mijn broer en ik waren die hele dag poeslief. Mijn zus was op kostschool bij de non nen in Pontianak. Dat was heel jam mer. Ik miste haar heel erg. Eindelijk was het heerlijke avondje van Sinterklaas aangebroken. Ik was erg nerveus en ook wel bang voor de Sint. Mijn broer en ik waren de laatsten die (Advertentie) naar voren werden geroepen. Toen ik eindelijk naar voren werd geroepen, schrok ik vreselijk, maar de Sint zei: 'Wees maar niet bang, mijn kind, want jij bent een heel lief, braaf meisje ge weest het hele afgelopen jaar. Daarom kreeg ik een mooi poppenhuis met meubeltjes erin en met echte elec- trische lampjes. Het was zo'n sprook jesachtig poppenhuis men één verdie ping er nog bovenop, 's Avonds waren alle lichtjes aan. Het was zo prachtig; het leek voor mij wel een droom. Ik was gek op mijn poppen, die haast allemaal te groot waren voor mijn pop penhuis. Maar dat was helemaal niet erg. Ik zette mijn poppen voor, naast en achter het huis, net of ze even bui ten aan het praten waren met elkaar. Het poppenhuis kon niet van zijn plaats, vanwege de electrische lampjes. Ook dat was voor mij geen enkel pro bleem. Ik redeneerde: een huis lam je toch ook niet verplaatsen? Nu was mijn broer aan de beurt om bij Sint te komen. Mijn broer was vaak heel stout. Hij pestte mij, zijn zusje Treesje, en trok vaak de kat aan haar staart of slingerde haar weg. Hij kreeg hiervoor een reprimande van Sinter klaas die hem vertelde dat, al zag mijn broer de Sint niet, de Sint het toch wist wanneer hij de kat weer aan de staart trok of dat hij hem rondslingerde en dan plotseling los het. Wanneer dat het volgende Sinterklaas feest weer zo was, dan moest hij maar mee met de Sint en zijn zwarte Pieten naar het verre Spanje, waar Sinterklaas woonde en dan kreeg hij zeep om zijn mond en moest hij zeep eten. Nou, de schrik zat er goed in bij mijn broer. In het vervolg keek hij eerst heel goed om zich heen, voordat hij onze kat nog aan haar staart trok. Dat is misschien nog één of twee keer ge beurd in dat jaar. Wegslingeren deed hij de kat niet meer. Hij had zo'n hekel aan die kat. Waarom ben ik nooit te weten gekomen. Mijn broer is er jam mer genoeg niet meer. Natuurlijk kreeg mijn broer toch ook een groot cadeau: een mooie jongens fiets, waar ik heel jaloers op was, maar ik kon natuurlijk nog helemaal niet fietsen. Hij was de stamhouder van onze familie en de lieveling van mijn vader. Het Sinterklaasfeest van 5 december 1938 zal ik nooit vergeten Niet lang na de oorlog ging rn'n zus naar een Sinterklaasfeest van de HBS. Op deze school zaten veel gerepatrieerden. Ze kwam thuis met dit lied. Wie het gemaakt had, weet ik niet. Sie ginds kom die kapal uit Spanje hij al. Sin Niklaas, betoel, hij wil stap aan wal. Wah, ister een koeda, sado ister niet. Hij wandel sendiri met si Swarte Piet. Sijn knech, wah so swart die, hij roep ons, adoe! fang manis krij manis, jang nakal de roe. Maar ik ben toch lief, vrah maar aan mama-nja. Noot, noot dari peper, geef maar aan saja. 14 Tekst: Theresa Betcke-Heuvelsland Voor al uw parties en reünies Sophisticated dansmuziek en gitaarballads UITGEBREID DANSREPERTOIRE J.A. (Fons) Phefferkorn Barnsteenhorst 51, 2592 EB Den Haag, tel.: 070 - 347 39 35 of 070 - 354 99 05 Tekst: Wim Jellema

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1998 | | pagina 14