Waroengbaas Pak Timan n moessQn Jazz Piano Lessen In mijn werkzaam leven als inge nieur op de ontwikkelingsafdeling van een technisch bedrijf, onder ging ik de gevolgen van de modetrend die management en marketing als za ligmakend ziet, waarbij technologie er minder op aan komt. Cursusorganisa ties met bij voorkeur buitenlandse docenten (dat gaf meer allure) boden allerlei opleidingen aan. Zo moest ik een aantal dagen het laboratorium ver ruilen voor een management- en mar- ketingcursus in een comfortabel hotel diep in de bossen. Op een middag tijdens een gloedvol Engels betoog met flipover en over headprojector, over het ontwikkelen en vervolgens het beschermen van een markt, kwamen herinneringen aan Pak Timan naar boven. Waroengbaas Pak Timan heeft mij als middelbare scho lier wegwijs gemaakt op dit gebied. Ik droomde helemaal weg. Ik was weer een vierdeklasser van de Soerabaja HBS, wonende in een zijstraat van de Goe- bengboulevard. In die tijd was het pa radepaard van de Staats Spoorwegen de nachttreinverbinding tussen Soerabaja en Batavia. In samenwerking met de PTT werden brieven 's avonds in Soe rabaja op de trein gepost en de volgen de ochtend bij de geadresseerde in Batavia bezorgd. Daartoe stond er op het perron een brievenbus. Toegang tot het perron was alleen toe gestaan indien men in het bezit was van een geldig vervoersbewijs of een perronkaart, waarvoor een dubbeltje moest worden neergeteld. Voor ons scholieren was dat in die tijd een smak geld. Menigmaal heb ik getracht te frauderen, helaas zonder succes. Al gauw waren wij erachter gekomen dat het goedkoopste geldige vervoers bewijs een enkele reis vierde klas Wonokromo was a raison van vier cent, hetgeen de behoefte om te frau deren aanzienlijk kleiner maakte. Op een dag moest mijn vader gebruik maken van de snelle postverbinding. Hij verzocht mij enkele brieven voor de nachttrein te willen posten en gaf mij een dubbeltje mee voor een perron kaartje. Mijn ouders wilden niet het huispersoneel belasten met boodschap pen. Daar waren de kinderen voor. In een beste stemming fietste ik naar station Goebeng met de wetenschap dat deze missie mij een winst opleverde van zes cent. Alhoewel ik een redelijk zakcentje kreeg, worstelde ik met een chronisch financieringstekort. Als zes tienjarige scholier met een vriendinne tje ging het grootste deel van het zak geld naar de post representatiekosten. Met moeite hield ik nog wat geld over voor mijn hobby radiobouw. Bij de waroeng voor het station zag ik een koempoelan van huispersoneel met brieven en poststukken. Ik kreeg het aanbod van vijf cent voor het posten van mijn brieven. Na mijn antwoord dat ik voor vier cent zelf het perron op kon, werden wij het gauw eens over een bedrag van drie cent. Nadat ik de brieven had afgegeven en drie cent had 'Mas' Bungalows 32 -A/nctican Tekst: J. Lisser (Advertentie) Overwinteren a.d. noordkust van Bali bij BANYUALIT-LOVINA 200 m van zee, helder en veilig. Ned. management. Ruime kamer met dito privé toilet, douche en gr. terras. 35,- p.d. per kamer met ontbijt. Spec, overw.tarief met h.p. Inl. 078 - 674 45 26 Wilhelm Breuer Johan Brouwerlaan 25 3526 XJ Utrecht Tel. 030 - 293 67 54

Moesson Digitaal Tijdschriftenarchief

Moesson | 1998 | | pagina 32